De berichten van Dick Dijs (56)

Kastanjes – tam en wonderbaarlijk

-Dat was niet slim van je, Dick, om zomaar een of andere bewering te papegaaien.

-Ja, Pappa. Je hebt helemaal gelijk.

-Altijd goed tsjekken. Dat weet je toch.

-Ja Pappa. Daar zal ik voortaan goed om denken.

Het was in mijn vorige stukkie inderdaad niet slim om tamme kastanjes voor ‘cholestorol-bommen’ uit te schelden. Veel dank aan de reageerders die me er op wezen dat die bewering goed fout was. En even veel…

Een november ©

Ziezo, 1 november hebben we weer gehad. Per traditie hoort op die dag de knoflook te worden gepoot. Die wordt begin juni geoogst, 24 uur in een met water gevulde kruiwagen gelegd en dan op een tochtige plek in de schuur te drogen gehangen. Als het weer meewerkt, eet je op die dag ook gekookte of gepofte kastanjes (cholestorel-bommen!) en met wat geluk ook wilde paddestoelen: cèpes, chirolles, nez de chat en rosées - eekhoorntjesbrood, cantharellen, kattenneuzen en uh,…

Fransen? Dat zijn rare snwieters!.... ©

-Dick, jij bent toch francofiel?

-Ik? Francofiel?

-Ja toch?

-Als je bedoelt dat ik fan ben, of ben geweest, van Franco, die veel te laat gestorven Spaanse dictator, heb je het mooi mis.

-Daar doel ik niet op. Ik bedoel: hou je van de Fransen?

-Tja….. Ik vind Frankrijk een schitterend land en ik ben er graag, maar francofiel? Ik ken de Fransen inmiddels te goed om echt francofiel te…

Zo heerlijk rustig – deel(tje) 2

Om hem wat te plagen wees ik Paul goedmoedig op een rood-wit bordje aan het hek. Daarop stond dat er op die openbare baan alleen jeu de boules (dus alleen met houten ballen) mocht worden gespeeld. Dus niet met metalen pétanque-ballen, wat Paul en zijn eveneens bejaarde vrienden wel deden. Paul kapte mijn bemoeienis doelmatig af met de voor mij historische woorden: “Maar Diecke, als iets verboden is, wil dat nog niet zeggen dat het niet…

“U hebt een boerderijtje in Frankrijk? Dat lijkt mij zo heerlijk rustig, meneer Dijs”…

“Er schijnen nog altijd stereotypisch denkende Nederlandse huismussen te zijn die menen dat alle Franse mannen een alpinopet dragen.”

“Is dat zo?”

“Wis en waarachtig. En die denken dat alle Fransozen altijd een stokbrood onder een arm meedragen”.

"Èn een snor hebben.”

“Over dat laatste wil ik je wat vertellen, over wat een snor zoal met iemand kan doen.”

“Kom maar op!”

“Ik ben al jaren goed bevriend met een Frans echtpaar: Michel en…

Even iets heel anders. Vandaag las ik in de NRC een zeer lezenswaardig artikel van journalist Maarten Hooven over democratie.Tenminste één zin viel mij daarin op, een citaat van Annelien Kappeyne van de Coppello (juriste, VVD-kamerlid en staatssecretaris in Lubbers-1) uit 1976: “Ieder mens heeft een cirkel om zich heen nodig waarbinnen hij niet mag worden aangeraakt.” Bijna elk jaar zie ik dat niet alleen de mens, maar in elk geval ook zwaluwen zo’n cirkel nodig hebben en daar ook naar…

Dit is mijn reactie op de reacties-lawine op de bijdrage van ons schilderend nieuw lid Pierre van Dijk. Zijn kennismaking is al een fiks aantal berichten gevolgd en daarom denk ik dat de aandacht voor Pierre’s bericht, en daarmee ook voor die van de commentaarschrijvers, is geluwd of wel helemaal geen aandacht meer krijgt. Maar de gang van zaken laat me niet los. Dus toch maar ff dit, en dan als bericht:

74 reacties (dit zou de 75^ste zijn) over…

Ik volg met veel belangstelling en net zo veel plezier de pogingen van Macron om de, te vaak misbruikte, macht van de vakbonden in te binden, volg ik met veel belangstelling. Slechts vijf procent van de werkende Fransen is lid (die hebben een ‘bondskaart gekocht’) van een vakbond. Toch zien die verhoudingsgewijs minimale bonden kans Frankrijk van tijd tot tijd plat te leggen – daarbij egoïstisch voorbijziend aan de belangen van miljoenen landgenoten plus de nationale en…

Sommige kinderuitspraken vanaf de auto-achterbank mogen niet worden vergeten – zoals deze, die het op deze zondag verdient te worden herinnerd. En die als toegift op (de laatste) alinea van mijn vorige stukke mag worden beschouwd.

Familieleden rijden na een vakantie in Duitsland (já, die heb je ook!) naar huis. Achtjarige Tim beleeft een wat diepzinnige bui. Hij vraagt zich hardop af: “Wie was Jezus eigenlijk?”

De wat verbaasde vader bereidde een voor een kind plausibele uitleg…

Het verbaast mij grotelijks dat mijn stukje over een oud en nog steeds levend Frans verschijnsel zoveel commentaar teweeg heeft gebracht, gevolgd door een heel interessant, uitgebreid betoog over alcoholgebruik en de mogelijkheden en onmogelijkheden om van alcohol af te komen – met dank aan Theodora, voor dat betoog natuurlijk. Duidelijk is dat de meeste reacties grotendeels op alcolholMISbruik slaan. Maar de belerende toon over een in Frankrijk - en ook in Nederland - dagelijkse consumptie…

Excuses hoor, ik was het even vergeten, maar toch wil ik nog even reageren op al dan niet bedekte verwijten van hen die vinden dat om tien ’s ochtend wat wijn drinken een (mijn woorden) verderfelijke gewoonte is. Hoe goed (hoe slecht?) kennen die criticasters wijnland Frankrijk? Wonen zij er wel lang genoeg om gevoeglijk het afkeurende wijsvingertje op te steken? Drinken zij alleen een glaasje als er voor hen echt iets te vieren valt – een verjaardag of zo? Of alleen ’s zondags bij…

Reactie van Jaap Klok 22 (?) uur geleden

Enige en laatste reactie. Wie kaatst kan de bal verwachten. Helaas ik had naar mijn ervaring een grappig bedoelde anekdote gemaakt. Zeker niet om iemand te kwetsen. Dat spijt mij. Bijzonder zijn de reacties van de lezers van één en ander zonder dat zij enig benul hebben.

Jaap, in je tweede reactie laat je weten dat je mij vroeger wel aardig vond. Verleden…

Beste site-bezoeksters, en ook jullie hoor, site-bezoekers, hier voor u (en ook voor Jaap) een stukje over een van mijn karakteristieke negorij-genoten, of nu ex-genoot. Het stukje staat niet in mijn boek, dus wellicht is het voor u een verrassinkje.  

Het wordt stil in onze negorij. Hubert, Pierpierre en Paul zijn, in deze volgorde, al wat jaren geleden overleden, Jean heeft deze zomer het loodje gelegd en nou is Joseph ook al gestorven  - ‘parti au grand voyage’ zoals ze hier…

Dag Jaap Klok,

via-via kwam ik vanmiddag (13 augustus) min of meer toevallig op het spoor van je verhaal over “La Marotte, ons nieuwe huisje in Frankrijk”. Met die titel suggereer je dat je dat huisje dit of verleden jaar hebt betrokken. Maar is dat inmiddels niet, laten we zeggen, achttien jaar geleden, Jaap? In je verhaal schrijf je vol fantasie uitgebreid over mij – mij daarmee publiekelijk (en wraakzuchtig? - in elk geval kwaadaardig) voor een ouwe, vieze en drankzuchtige ‘zizi’…