Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Massale alcoholcontrole, ’s morgens om elf uur. Deze gendarmes spreken ook geen Nederlands. Maar zij vinden het wel vanzelfsprekend dat ik Frans spreek, zoals bijna al die monoglote Fransozen het normaal vinden dat niet-Fransen hun taal spreken, er zelden waardering voor hebben en er nooit bewondering voor tonen - waarna ik nu opmerk dat dit eigenlijk een te lange zin is, die ik expres zo schrijf ten pleziere van Wim van T. die misschien ooit èn verdiend plus terecht een prijs, pardon, een award als geslaagd zakenman krijgt uitgeloofd en die zichzelf daarnaast een goed, zelfs groot schrijver acht, omdat hij de roman “Een Franse slag” heeft geschreven, die geen roman is, alleen al omdat er op de 277 pagina’s geen enkele karakterontwikkeling van de hoofdpersonen wordt beschreven, wat voor een roman toch van essentiële betekenis is en het gemis daarvan voor een romanschrijver, hoe geniaal hij zich ook vindt, een doodzonde is en wellicht de aanleiding is voor zijn teleurstelling dat hij nog niet voor de literaire Nobel-prijs in aanmerking is gekomen, waar hij waarschijnlijk heimelijk op rekent, zodat hij zichzelf, op grond van die verwachting, bevoegd acht een andere schrijver te mogen verwijten dat die de ongekende moed heeft teksten te publiceren waarin naar zijn (Wims) smaak verkeerd woordgebruik walig tiert en tegen wie dus wel degelijk een inmiddels onbuigzaam geworden wijsvinger geheven moet worden, opdat de Nederlandse taal net zo zuiver blijft als Wim gewoon is te schrijven, zelfs als hij uit het losse handje commentaren te berde brengt waarin hij het niet nodig acht, al was het maar een enkel, houtsnijdend argument op te hoesten, geen andere dan dat het bekritiseerde mikpunt op de kennelijk door hem wel (met de Franse slag?) op deze site (die zo vaak het mikpunt op de vingers heeft getikt dat hier opgemerkt kan worden dat het mikpunt uit beleefdheid en uit respect voor zijn bijdragen die gaan over zaken die wonen, werken en ondernemen, wel ‘meneer’ blijft zeggen, zoals hij ook altijd vriendelijk blijft) dus wordt die nodige bijstand geleverd door meneer Van T. er op te wijz en dat halverwege deze repliek een raar woord staat, dat misschien een tikfout is, maar misschien in zijn gedachten ook wel een verwrongen uitdrukking kan zijn, zoals hij beweert dat het de gewoonte van de mislukte schrijver is zulke uitdrukkingen, al of niet op rijm, in elkaar te knutselen èn om te voorkomen dat meneer tijd verliest met het opsporen van die tikfout: het gaat om het woord ‘walig’ en dat moet natuurlijk ‘welig’ zijn – maar dat had hij waarschijnlijk toch al wel begrepen, waarna tot slot mag worden opgemerkt dat de door meneer met regelmaat bekritiseerde, onleesbaar genoemde, stukjes van zijn mikpunt door mede sitegebruikers veelvuldig worden gelezen, wat hem misschien ook zou kunnen overkomen als hij eens de creativiteit kan opbrengen een lezenswaardige, niet per se zakelijke, bijdrage aan de site te leveren.
Het is een lange en naar uw kritische inslag wellicht een tè lange zin geworden, meneer Van T. Nu hebt u in elk geval genoeg stof om naar hartelust te vitten. En dan hebt u het weer naar uw zin - toch?
Maar ik geloof dat ik wat af dwaal.
Ik wilde vertellen over een massale alcolholcontrole, alreeds ’s morgens om elf ure, want we zijn in Frankrijk! De twee gendarmes zijn neutraal, dus beleefd, niet autoritair en evenmin erg vriendelijk – een beetje robotachtig dus. Of ik gedronken heb, vraagt een van hen. Tot zijn zichtbare verrassing beaam ik dat volmondig. Hij vraagt hoeveel. Ik zeg tè veel. Hij wil weten hoeveel te veel. Ik zeg: “Veel te veel’. Of ik wil blazen. Maar ik heb sinds eergisteren geen druppel alcohol in mijn lijf. De uitslag verbaast hem: die is voor hem negatief. De tweede test geeft hetzelfde resultaat. Hoe kan dat nou? De tweede controleur roept zijn chef er bij. Die zegt: “Mijn collega zegt dat u hebt gezegd dat u te veel gedronken hebt. Maar twee blaastesten geven dat niet aan. Hoeveel hebt u dan gedronken?” Ik zeg: “Te veel, meneer, veel te veel. Niet vandaag en ook niet gisteren, maar in mijn hele leven” – wat in het Frans veel leuker, veel welluidender klinkt: “Oui monsieur, j’ai trop bu, mais pas aujoud’hui, mais de la vie.” De lachjes zijn mi-fique, mi-raisin (zoetzuur) en of ik maar wil maken dat ik weg kom.
Als ik deze ervaring aan Franse vrienden vertel, barsten ze in lachen uit, maar ik bespeur steeds een mengeling van vrees en jaloezie, want zelf zouden zij het niet in hun hoofd halen gendarmes min of meer voor schut te zetten, zelfs niet met een beetje humor. En ze zeggen dat ik geluk heb gehad. Want het zou de doodnormaalste zaak van Frankrijk zijn geweest als ze naar een andere overtreding zouden zijn gaan zoeken. Zijn de banden goed? Zijn achter de voorruit de vignetten voor verzekering en controle technique te zien? Is er een geel hesje aan boord? En een gevarendriehoek? Doen alle lichten het? Dus allemaal gezoek, uit wrok, wat de politie in Nederland is verboden.
Gendarmes en humor? Dat is als water en olie. Zeker als zij in uniform zijn. Want dan vertegenwoordigen zij het gezag – wat zeg ik? - dan zíjn zij het gezag en daar mag op geen enkele manier mee worden gespot – nomdediou!
Humor? Mijn vrouw en ik overnachten nabij Senlis. Tijdens het diner zit in een hoek van de zaal een groep van wel dertig gendarmes. Mijn vrouw gaat aan het buffet wat te eten halen, laat haar tas op haar stoel staan en zegt, wijzend op haar tas en met een hoofdknikje naar dat nest gendarmes: “Die kan ik hier nou toch wel laten staan?” – wat ik echt wel een staaltje van leuke humor vond. Vijf minuten later vertel ik dat aan een flic die ook zijn bord volschept. Hij is niet verbaasd en evenmin geamuseerd. Hij zegt heel ernstig: “O, die kan ze best laten staan, hoor, daar gebeurt echt niks mee”. Twee minuten later reageert een van zijn collega’s net zo stijfjes: “Ja hoor, die tas staat daar veilig, ze loopt geen enkel risico.”
Gendarmes en humor? Vergeet het maar.
Zijn zij misschien een uitzondering?
Een poosje geleden (il y a un petit moment) heeft een mevrouw, ik geloof op deze site, geschreven dat het dunste, in Frankrijk verschenen boekje over Franse humor gaat. Dat over gevoel voor humor van gendarmes moet wel het aller-aller dunste boekje zijn.
Dictum 4: De mens wikt, god schrikt
Weergaven: 1723
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Misschien kan Dick zich daar melden zodat hij samen met 'Oscar' (natuurlijk is hij wie je denkt dat hij is) een strategie kan bepalen hoe ze mij echt kwaad krijgen. Dat zijn allemaal punten voor de klepzeiker trofee, en daar ga ik voor!
Wim
Mijn vriendin vroeg laatst of ik nog gelukkig was, wat mijn toekomstdromen waren, en of er nog dingen beter konden. Mijn antwoord was.. zolang ik maar geen Dick Dijs word (A Dick, voor de engelstalige), gaat het allemaal prima.
Voor mij somt dit eigenlijk wel op wat ik vind van Dicks verhaaltjes , de treurigheid en droefenis van de eenzame hanggroepbejaarde, zonder nog maar iets van spanning of genot in het leven.
Dick- uh - L 1. Geniet van je leven, en maak je niet Dick!
@Nigella. Voor de goede orde: ik heb niks (0,0) te maken met publicaties op Facebook, ik ‘zit’ (?) niet op Facebook, wil niet eens weten hoe dat allemaal werkt en ben niet blij met publicatie van mijn teksten op dit medium. Wie ze daarop plaatst, weet ik evenmin. Worden daarmee auteursrechten geschonden?
@alexander U was er gisteren snel bij - binnen een uur! - met het spuien van uw mening over mijn “flutstukjes”. Interessant! Zit u op mijn “flutstukjes” te wachten, zodat u uw gal daarover snel kunt uitstorten? Ik vind dat allemaal heel creatief van u. Dat bent u ook met uw aantijging in uw reactie van vanavond, waarin u het zich veroorlooft mij een alcoholist te noemen. Dat riekt naar laster, meneer. Daarmee verheft u niet de kwaliteit van deze site, waarnaar u schijnt te streven. Uw aanduiding “ene Madame Dijs” duidt daar overigens ook niet op. En hoe dik is uw duim, meneer Alexander? Vanuit uw fantasie schrijft u mij ten onrechte - met welke bedoeling? - het lidmaatschap van de ‘vrijgezellenclub’ toe. Toch zie ik uit naar uw volgende reacties – hoe onzinnig uw aantijgingen, veronderstellingen en suggesties ook zullen zijn. Sterkte met het zo keurig bijhouden van het aantal “aangeklikten”.
Sterkte met het zo keurig bijhouden van het aantal “aangeklikten”. U noemt de tussenstand van 500 - daarvan komen er dan tenminste twee van op uw rekening. Hartelijk dank daarvoor. En wilt u de groeten doen aan alle drie uw avartar-honden – die misschien wel net zo vrolijk de wereld in kijken als hun baasje gewend is.
Tot slot een algemene mededeling: vorige week heb ik gezegd (beloofd) niet meer op reacties te zullen reageren. Het bericht over Facebook en vooral de benoeming tot alcoholist kon ik niet over mijn kant laten gaan.
Ach Dickie toch, kun je nou echt niks over je kant laten gaan, ondanks je algemene mededeling van vorige week. Ach jochie toch...
Wim
Nou, ben je even weg, ben je te laat om nog iets origineels te reageren richting meneer Dijs.
Misschien dan maar een vraag aan Anton: Hoe ver mag je eigenlijk gaan? Is het okay om in een stukje van een kleine duizend woorden de helft te weiden aan het af-plassen van één persoon?
Nu weet ik wel dat Wim van Teeffelen niet snikkend aan zijn vrouw zal vragen of hij echt zo vervelend is, hij weet dat wel, maar toch. Wij worden dringend verzocht vriendelijk en constructief te zijn en bij het onderwerp te blijven. Meneer Dijs hier houdt zich niet eens aan zijn eigen onderwerp en dwaalt niet af maar dwaalt hoofdzakelijk. En passant ontwikkelen zowel de schrijfstijl als de inhoud van zijn stukjes proza zich in een neerwaartse rinse spiraal en moeten we vrezen dat we dit elke twee dagen gaan zien. Dat we hier zo zuur reageren is eigenlijk een helder gevalletje uitlokking.
Om met een positieve noot te eindigen: Meneer Dick heeft beloofd niet meer te reageren. Dat scheelt al snel meer dan de helft en wat een eensgezindheid deze keer. Het was ook wel makkelijk inkoppen natuurlijk.
@Wim van Teeffelen Je vraagt me: "Ach Dikkie toch, kun je nou echt niks over je kant laten gaan (.....) Ach jochie toch...."
Jij dus wel, Wimpie!
OVER! EN SLUITEN!
Wim van Teeffelen - Wimpie, u kunt dus echt niks over uw kant laten gaan? En u ziet dus in alles wat ik schrijf, hoe onschuldig ook, iets zuurs - zelfs als ik u citeer. Praat er, tijdens uw eerst volgende sessie, eens over met je psychopaat. Misschien kan die voor wat opheldering zorgen. En die 'welgemeende adviezen' - die kunt u ook wel voor u houden, al zal u dat als betweter niet meevallen. Misschien heeft uw psychiater een, natuurlijk ook welgemeend, advies. Tot slot, Wimpie, voor het geval u niet goed 'begrijpend' lezen beheerst, voor de tweede maal: OVER EN SLUITEN.
@wim van teeffelen- Correctie: ' je psychopaat' hierboven moet zijn 'je psychoanaliticus' - wat ook weleens één en dezelfde persoon kan zijn. Zo zuur genoeg, Wampie - moet natuurlijk zijn Wimpie.
He meneer Dijs, als u zegt OVER EN SLUITEN, zou u er goed aan doen dan ook niets meer te posten, anders wordt dat ook zo loos; u doet zelfs onderstreepte hoofdletters, nou, dan meent u het zeker. Handel er naar zou ik zeggen.
Ik heb overigens nieuws: in alles wat u schrijft, hoe onschuldig ook, zit iets zuurs. Wim leest dat goed. Dat u hem adviseert er eens met een hulpverlener over te praten klinkt in mijn oren als schoolpleinpraat. Echt, op een forum iemand aanraden eens met een hulpverlener te gaan praten is wel erg pedant. Ik zou ook stoppen met verkleinwoorden als naam: Wimpie, Wampie, Dickie, Dikkie, het klikt weer allemaal wat pueriel.
Wijsheid van de dag: typ nooit dronken of kwaad, dat komt altijd bij je terug en nooit positief.
PS. Toen ik god laatst sprak zei ze nergens meer van te schrikken.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr