Stoken met hout en granulés; subventions en het milieu

Onlangs verscheen er in de Que Choisir een artikel over dit onderwerp. De houtkachel is niet weg te denken uit het platteland. En overal wordt nijver gehakt, gezaagd en gestookt. Een van de grootste oorzaken van de uitstoot van fijnstofdeeltjes door houtkachels is het stoken van niet goed gedroogd hout of verkeerd hout. Het hout moet minimaal twee jaar drogen; liefst in ze zon en de wind. Hout van loofbomen is het best omdat het weinig hars bevat. Een andere oorzaak is het temperen van de kachels gedurende de nacht. Hout stoken is enkel duurzaam als je de kachel op volle kracht laat branden. Vroeger werden er ’s-avonds nog wel eens een paar briketten in de kachel gelegd.  Dat is natuurlijk niet goed voor de uitstoot.
In de Haute Savoie, wordt de vallei van de Arve gemeld als de meest vervuilde vallei van Frankrijk. En dat allemaal door het stoken van hout.
Granulés vervuilen het minst, mits de kachels goed zijn afgesteld en daar blijkt ook nogal eens wat aan te mankeren. Vooral het aansteken van de kachel en het bijvullen zijn de momenten waarbij de meeste uitstoot optreedt.
Boze tongen beweren dat Total bezig is de productie van granulés langzaam op te kopen. Dat zal de prijs, bij een toch al sterk oplopende vraag, ongetwijfeld doen stijgen.

De dwaasheid van subsidies.

Een grote met granulés gestookte centrale verwarming is zonder subsidies niet te betalen. Wij zijn in onderhandeling voor aankoop van een nieuwe centrale verwarmingsinstallatie voor het dorpshotel. Zonder blikken of blozen worden daar bedragen van € 130.000 voor gevraagd. De duurste optie, die ook nog vier nabijgelegen kleine appartementen zou verwarmen, zou € 193.000 kosten. Toch hebben we al zo’n installatie aangekocht voor het “Maison de santé”. Met een subsidie van 70% tot 80 % valt het te overwegen. Maar waar blijft dan de concurrentie met andere, veel goedkopere, installaties? En uiteindelijk betalen we die subsidies zelf.