Vandaag moeten we flensjes bakken

Het is 40 dagen na Kerst, dus is het in Frankrijk het feest van La Chandeleur. La Fête de la Chandeleur komt van de latijnse woorden "Festa candelarum" oftewel het feest van de kaarsen. Oorspronkelijk was het namelijk een heidens feest, dat in Rome werd gevierd.

De Romeinen vierden het Festa Candelarum, maar pas half februari, wanneer de vogels de liefde beginnen te bedrijven. Dat feest vierden de Romeinen door in een optocht door de straten van Rome te trekken, waarbij ze brandende fakkels meedroegen ter ere van Lupercus, de god van de vruchtbaarheid. Ze noemden het feest dan ook de Lupercales.

Het was Paus Gelas I die er in 472 een christelijk feest van maakte als herdenking van de aanbidding van Jezus in de tempel, 40 dagen na zijn geboorte. Vanaf toen staken de mensen kaarsen aan voor de vensters van hun huizen en ze brandden ook gezegende kaarsen in de kerken.

Daarnaast boden ze aan voorbijtrekkende pelgrims zelfgebakken flensjes aan ten teken dat de winter eindelijk voorbij was. Voor flensjes (dessert gras) heb je namelijk maar weinig ingrediënten nodig. In die tijd werden ze gebakken van restjes meel, die waren overgebleven uit de winter.

De vorm en de kleur van de flensjes herinneren ons aan de terugkeer van het licht, van de zon. De dagen beginnen al merkbaar langer te worden.

Flensjes bakken werd ook als geluksbrenger beschouwd. Daartoe moet je wel het allereerste flensje meermaals bakken met de pan in de rechterhand en een munt in de linkerhand.

Aan La Chandeleur hebben we ook verschillende franse spreekwoorden te danken:

"À la Chandeleur, l'hiver se meurt ou prend vigueur."

"À la Chandeleur, au grand jour, les grandes douleurs."

"À la Chandeleur, grande neige et froideur."

Laten we maar hopen dat deze spreekwoorden dit jaar niet op werkelijkheid berusten.

Bron: NotreTemps, zie ook: fr.Wikipedia