Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   || 

(Vervolg op verhaaltje over soepmuis van 22-12-2918)

Ik vertel Fransen kennissen van de dooie muis in de vermicellipap van Henri. Onmiddellijk worden wat verhalen-van-vroeger opgedist. Iemand herinnert zich hoe een dorpsgenoot een levende muis opat. Het zoontje van de kroegbaas had het dier gevangen en liet het trots aan de pimpelende stamgasten zien. Een van hen pakte de muis bij de staart en deed alsof hij hem in zijn mond wilde laten zakken – zoals wij dat doen met een haring. Hij werd door een paar tafelgenoten aangemoedigd en door anderen tegen gehouden. “Voor een liter rooie eet ik dat beest gewoon op”. Bingo! De fles kwam op tafel en de muis verdween in ’s mans mond. “Ik zag zijn staart nog tussen zijn lippen zwieberen en even later kwam er een straaltje bloed langs zijn mondhoek naar buiten”, herinnert de ooggetuige zich vele jaren later.

In hetzelfde dorp woonden een smid en een bakker naast elkaar, maar vrienden waren zij niet. De bakker begon elke nacht om twee uur met zijn werk en deed dat zo luidruchtig dat de smid er steeds wakker van werd. Die nam overdag wraak. De bakker ging elke middag om twee uur een stevig dut doen. Om drie uur (je moet het ijzer smeden als het heet is) sloeg de smid extra hard op het aambeeld, rammelde buiten met ijzeren staven en gooide met veel lawaai en net zo veel plezier golfplaten op de keien grond. Dat is jaren zo doorgegaan. De beide buren hadden elk etmaal hun pleziertje. En twaalf uur later hun chagrijn. Hoe het is afgelopen, weet de zegsman niet, want hij is na verloop van tijd naar een andere streek verhuisd.

En dan komt iemand met het verhaal van de kruiwagen en de demi-barrique op de proppen. Het idee ontstond in de kelder van de plaatselijke wijnhandelaar. Die had een vol wijnvat van 60 liter in een kruiwagen liggen – zo’n plat houten ding, laag bij de grond zodat voor het laden weinig – weinig? – kracht nodig was en met van die lange ‘armen’, zodat er voor het tillen ook niet een maximum aan energie werd vereist. “Je bent niet gelukkig als je dat vat op zo’n kruiwagen naar Gaillarde zou moeten brengen”, opperde, grappenderwijs, een van de kelderbezoekers. Dat zou een lijdensweg van tien kilometer worden. De wijnhandelaar zag dat ook als een onmenselijk karwei. Dus durfde hij best een weddenschap aan te gaan. “Wie dat vat in één keer naar Gaillarde kruit, mag de inhoud hebben.” Tot zijn verbazing en tot aller plezier diende een jonge kerel zich aan: hij zou dat zaterdagmiddag wel even doen. En hij heeft het gedaan: tien kilometer, heuvel-op-heuvel-af, over een toen nauwelijks verharde weg, ruim 60 kilo op een kruiwagen met een houten wiel. Na deze sportieve prestatie werd op het dorpsplein van Gaillarde het vat feestelijk aangeslagen en werd met een pipet menig glas gevuld.

Où sont les neiges d’antan? – waar is die goede oude tijd gebleven?

===========

Aanhangsel:

-Dat is dus, Dick, weer wat leuks over ons dierbare Frankrijk. Daarom lees ik jouw stukjes altijd met veel plezier.
-Dank je.
-Zijn deze stukjes al eens eerder gepubliceerd?
-Deze wel, já!
-Oh! Maar dat heb je niet gemeld. Da’s nou vervelend. Nou vind ik die stukjes niet meer leuk, of in elk geval minder leuk.
-Wat krijgen we nou?
-Je had die eerdere publicatie moeten melden.
-Moeten? Van wie?
-Van Wim.
-Wim?....
-Wim van Teeffelen.
-Goh! Hoe dat zo?
-Hij vindt dat je, als je een verhaaltje op deze site plaats en dat verhaaltje is al eens eerder elders gepubliceerd, dat je dat dan moet melden.
-Goh! Waarom dan?
-Dat vindt hij wel zo netjes.
-Oh….Geldt dat ook voor jou?
-Wat bedoel je?
-Vind jij het niet netjes als ik dat niet vertel.
-Waarom zou ik dat niet netjes vinden?
-Nou, Wim veronderstelt dat. Zo’n vermelding zou hij “wel correct vinden naar de lezers”.
-Ja hé… Alles goed en wel, maar worden jouw stukjes minder leuk als je het er niet over hebt, over een eerdere publicatie, bedoel ik.
-Ik hoop van niet. Waarom zouden ze dan minder leuk zijn, of worden?
-Ik zou het echt niet weten.
-Nou, wacht even. ..….. Zo, ik ben er weer. Ik heb de reactie van Wim op mijn verhaaltje over die soepmuis even gelezen. Ik vind dat hij voor mij niet eens zo erg streng is.
-Hoe dat?
-Nou, hij wil dus dat ik het meld als een stukje van mij eerder is gepubliceerd, maar ik hoef niet eens te vertellen waar en wanneer dat is geweest.
-Dat vind ik nog eens aardig. Wat zeg ik? Dat vind ik zelfs heel soepel van Wim. Gossiemoppie hé!... Tjongejonge….
-Wat vind jij nou? Moet ik voortaan eerdere publicaties bij herplaatsing op deze site, dus bij het “recyclen van oude verhaaltjes”, zoals Wim dat zo pakkend benoemt, moet ik dat dan voortaan maar melden?­
-Voor mij niet hoor. Al zijn die verhaaltjes tien jaar oud en al tien keer elders openbaar gemaakt: als ik ze voor de eerste keer lees en ik vind ze leuk, en/of ontroerend, en/of schilderachtig en/of amusant, en ik moet er om lachen of glimlachen, dan voel ik me weer even heel plezierig. Ik vermoed dat dat voor alle, of bijna alle, sitebezoekers opgaat. En wie zo’n vermelding mist, en er misschien wel onder gebukt gaat zelfs, nou: die leest ze dan maar niet. Simpel maar eenvoudig, nietwaar?

 

 

 

Weergaven: 764

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20181228, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Theodora Besse op 28 December 2018 op 23.12


Het zogenaamde "Aanhangsel" verpest het leuke verhaal erboven. We waren de discussie onder de Soepmuis zó positief geëindigd en nu vind je kennelijk Dick, dat je hier nog even je gram moet halen. Daar had je onder de Soepmuis alle gelegenheid toe, maar toen gaf je na je geïrriteerde en hoogst onredelijke reactie op Jacques Jour, waarmee je zelf de reactie van Wim uitlokte, totaal geen sjoege meer. Had daar je mond opengedaan. Wim is die discussie notabene geëindigd met te zeggen dat ook voor hem vermelding van eerdere publicatie niet nodig is. 

En nu neem je op een zeer kinderachtige manier wraak met een "samenspraak" met een niet nader genoemde persoon (die je uiteraard zelf bent). Ik zou je willen adviseren om het Aanhangsel te verwijderen, want je zet jezelf er meer mee voor schut als een wraakzuchtig en kleinzielig mannetje dan degene die je met je aanhangsel probeert voor aap te zetten.

Als je het aanhangsel verwijdert, kan ik ook dit commentaar weghalen.

Reactie van Bertels op 29 December 2018 op 9.50
@Theodora: waarom iets weghalen wat je eerder hebt gezegd/geschreven ? Dick meende het toen en iedereen heeft dat dus al gehoord/gelezen en trekt zijn eigen conclusie .
Prima toch ?
Reactie van Wim van Teeffelen op 29 December 2018 op 9.57

Ach Dick, je bent vergeten te vermelden dat mijn reactie een gevolg was op jouw geïrriteerde reactie op iemand (anders) die had vastgesteld dat je verhaaltjes al eerder waren gepubliceerd. Je reageerde alsof je privacy was geschonden. Dat nu weglaten heten 'selectief quoten' of 'zaken uit hun verband trekken'.

Verder kies je ervoor over iemand (mij in dit geval) te praten in plaats van tegen mij. Dat heet 'roddelen'

En tenslotte kies je voor een stijlvorm (in dit geval de 'dialoog') die niet passend is bij de boodschap. Zoiets als moppen tappen in een begrafenistoespraak (tenzij de overledenen een  moppentapper was). Ook deze stijlfout heeft een mooie wetenschappelijk naam, maar die ben ik vergeten (het is te lang geleden dat ik Nederlands had op school).

Wim

Reactie van Dick Dijs op 29 December 2018 op 10.11

@Theodora

Zo, dat ben je dus kwijt, Theodora. Je bent kennelijk boos, want je gebruikt nogal wat grote woorden. Maar als je op de tijd van verzending had gelet, zowel van de laatste commentaren en van mijn nu door jou gewraakt aanhangsel, had je gezien dat  er tussen die beide nauwelijks twee of drie minuten liggen. Ik heb de site niet van minuut tot minuut op mijn scherm en had dus nog niet over ‘de beëindiging’ van de discussie gelezen. Had ik daar wel weet van gehad, dan had ik het aanhangsel, althans in deze vorm, niet geschreven. De zendingen hebben elkaar dus gekruist. Dus van ‘nog even je gram halen’ kan mijns inziens geen sprake zijn.
Achteraf, dus (te) laat en ter beëindiging  van de discussie, zegt Wim, ‘vermelding van eerdere publicatie niet nodig’  te vinden. Die mededeling heb ik dus op twee-drie minuten gemist, àls ik de discussie al van minuut tot minuut had gevolgd. Had Wim dat maar wat eerder bedacht, dan was deze hele discussie ook niet nodig geweest. Dus op wie moet je nu eigenlijk boos zijn, Theodora? Op een “wraakzuchtig en kleinzielig mannetje” dat zich zelf voor schut zet? Of op iemand die een, naar nu blijkt nodeloze discussie heeft uitgelokt?
Nee hoor: weghalen van mijn aanhangsel en van jouw commentaar vind ik niet nodig. Wim schreef het al: openbaar is openbaar. Ik hou wel van stevige uitwisseling van meningen. Die verlevendigen in elk geval de site, n’est-ce pas, Theodora?

 

Reactie van Theodora Besse op 29 December 2018 op 11.59


Bedankt voor de verduidelijking, Dick. Het gram halen en het wraakzuchtige en kleinzielige mannetje neem ik dus terug. Zoals jij niet steeds alle reacties op je verhalen bijhoudt (krijg je de nieuwe reacties niet in je Postvak In?), kijk ik echt niet wanneer iemand iets heeft geplaatst en wanneer de laatste discussie is afgelopen. Dat had ik, nu ik zoveel kritiek op je artikel had, dus wel moeten doen. Mijn excuses. Inmiddels is het onmogelijk, omdat bij alle reacties staat "Gisteren".

Toch blijft het een feit dat je na je tirade tegen Jacques Jour helemaal niet meer hebt gereageerd. Ik vond (en vind) het bovendien onterecht dat je een buitengewoon gewaardeerd mede-forumlid op deze manier probeert te kakken te zetten. Daar was ik boos om. Je vraagt of ik niet beter boos kan zijn op degene die de discussie (onder Soepmuis) heeft uitgelokt. Je begrijpt kennelijk nog steeds niet dat dat een en dezelfde persoon is, namelijk jijzelf.

Jij hebt met je onterechte reactie naar Jacques Jour een enorme en totaal overbodige discussie losgemaakt. Waar ik trouwens, zoals gezegd, veel van heb geleerd. Hopelijk leer jij ook het een en ander van die discussie en van deze.

Reactie van Jacques Jour op 29 December 2018 op 12.40
Amen
Reactie van Jacques Jour op 29 December 2018 op 12.41
;)
Reactie van WeKa op 30 December 2018 op 10.46

Wat een gezeur. Stop er eens mee.Ik krijg de buik zo langzamerhand vol van Nederlanders.nl als dit soort correspondentie over en weer zo door gaat!

Reactie van eric van keulen op 30 December 2018 op 11.14

WeKa, het staat je nog steeds vrij om iets niet te lezen. Dan stoor je je er ook niet aan.

Reactie van Dirk Troost op 31 December 2018 op 11.17
Mooie, anekdotische text, Dick. Gezellige laatste dag van dit en een goed begin van het volgende jaar.
Groet, Dirk.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden