Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   || 

Wie begin deze week de bijdrage van Theordora (Kastanjefeest) en mijn reactie daarop heeft gelezen, kan het volgende gevoeglijk overslaan. Ik herhaal hieronder mijn reactie. Ik werd er op attent gemaakt dat voor een deel van mijn “vaste lezers” het “artikeltje” onopgemerkt zou zijn en dat werd jammer gevonden. Dus bij deze.

===============================================================


Een herfstachtige zaterdag, begin van de avond, rondom mijn houtkachel een spontaan ontstaan gezelschap: rustend varkenskoop- en buurman Henri, bakker Jojo en wijnhandelaar Hubert. Op de kachel een diable met daarin een handvol tamme kastanje - châtaignes. Wat een diable is? En hoe beschrijf je die?
Het is een ronde, van klei gebakken, dikbuikige pot met een stevig handvat van klei en een kleine, dunne deksel. Uitstekend te gebruiken om aardappelen en châtaignes te poffen. Maar alleen op een kachel en nooit direct op vlam van de gaspit of de open haard. Wordt de diable daarop geplaatst, dan vertrekt die onmiddellijk hellewaarts.
Steek met een puntig mes in de schil van de châtaigne en wrik die een beetje los. Zo behandeld gaan ze de diable in - uitgezonderd één exemplaar. Die gaat onbeschadigd de pot in. Zodra je die uit elkaar hoort knallen, weet je dat de andere châtaignes 'gaar' zijn.
De sfeer was onvergetelijk – anders had ik u dit alles niet kunnen vertellen, natuurlijk. De bij een buurman opgeraapte en nu met een klontje boter opgediende vruchten smaakten zoals ze smaken moeten: heel lekker.
Voor de volgende gang ging Jojo een baguette uit zijn auto halen. Hubert volgde hem om een fles uit een van de wijnkisten op zijn vrachtauto te pakken. Henri had wat camembert en ik had wat Fourme d’Ambert en een stuk Livarot.
Tegen het einde haalde ik een fles uit de kelder. Die wijn vonden de heren heel goed. Maar zij konden hem niet thuisbrengen. Smakkend en walsend zocht elkeen naar de cépage, maar geen van drieën vond het antwoord. Ik was ook niet helemaal zeker van mijn zaak, want die fles was in de kelder wat gaan dwalen. Ik had wel een voorsprongetje. En onthulde, toch min of meer à la bonheur, mijn geheim. Toen ik zei dat het om een stevige (13,5 degrés) mascara uit Algerije ging, was hun bijval even groot als hun verbazing over die Hollandais, qui connaît tout. Ik deed mijn best bescheiden te blijven.

=================================================================

Dicktum 7: Wie rookt gaat de pijp uit
=============================================

Weergaven: 811

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20191011, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Jan Smits op 12 Oktober 2019 op 12.42
Goede Middag,

Ik kende wel een diable, maar dat is het Franse woord voor een steek-karretje. Maar dan weet ik dat ook weer. Misschien er nog wel meer Franse duivels die ik niet weet. Maar het is wel leuk om dat te weten. Een machtig weekend , zeggen ze in Vlaanderen.
Reactie van Theodora Besse op 12 Oktober 2019 op 13.25


Ik had je al bedankt Dick, voor je verhaaltje onder mijn Kastanjefeest, maar ik bedank je nogmaals voor het opnieuw plaatsen als zelfstandig artikel. Het past geheel in het kader van je boek "Wonen naast God", waarvan ik heb genoten.

Reactie van Theodora Besse op 12 Oktober 2019 op 14.16


Ik vond ook nog een foto, gemaakt in 2013, van een marronnier op een boerenerf, naast le Musée du Désert, niet ver van Anduze. Hierbij, als dank:


Reactie van brian op 13 Oktober 2019 op 9.34

ahh heerlijk , het franse leven, dank weer dick !

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden