Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   || 

Beste Forumleden,

Er zijn heel wat woorden in de Nederlandse taal die van Franse herkomst zijn.

In een horecagelegenheid is het niet ongewoon een glas jus d'orange te bestellen. Van zo'n bestelling met Franse allure,valt geen kelner of bediende om!

Voor een begrip als Déja vu is eigenlijk geen goed Nederlands alternatief.--> Reeds gezien ??

Niet geheel onverwacht is dat het begrip ' Deja vu ' door een Franse wetenschapper is gelanceerd.

Het was Emile Boirac ( 1851- 1917) een parapsycholoog en filosoof die er onderzoek aan wijdde.

Interessant te weten is dat hij naast dit hersenonderzoek ook een voorvechter was en bestuursfuncties bekleedde bij de organisatie voor de verbreiding van Esperanto, een nieuw bedachte wereldtaal.

Dé ja vu wijst ons op het feit, dat men geconfronteerd wordt met een situatie of beeld waarvan men meent het eerder te hebben gezien of te hebben meegemaakt.

Wat hiervan de oorzaak is blijft duister.  Dan weer denkt men aan de herinnering aan een vroeger bestaan ( reïncarnatie) dan weer aan buiten zintuiglijke waarneming of een kleine kortsluiting in het brein.

Hoe dan ook, iedereen kan zich wel herinneren wel eens die bijzondere ervaring, een déja vu, te hebben meegemaakt.

Kent U het verschijnsel ook en komt het bijvoorbeeld nu, in ontspannen Franse sferen, meer voor ?

Toch wel leuk zo'n Frans woordje in de Nederlandse taal :)

Weergaven: 787

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200618, Kunst en Cultuur

Reactie van marielle op 18 Juni 2020 op 10.46
Reactie van Evert van der Weide op 18 Juni 2020 op 11.25

Deja vu is stoornis in de hersenen volgens sommige wetenschappers (zie Wikipedia). Ik heb er grote vraagtekens bij, want de wetenschapper hanteert mechanische modellen en een mens is niet daartoe te herleiden. 

Reactie van Theodora Besse op 18 Juni 2020 op 14.28

Persoonlijk heb ik nog nooit een déjà-vu gekend. Uiteraard wel dat een bepaalde gebeurtenis je aan een andere gebeurtenis in het verleden doet denken. Maar dat is iets anders, een associatie.

Of het een stoornis in de hersenen is, weet ik niet, maar mij lijkt het meer het gevolg van een overspannen verbeelding. Te zweverig voor mij, ook al zijn er bosjes mensen die beweren dat "er meer is tussen hemel en aarde". Voor mij bestaat het alleen wanneer je het kunt zien, horen, ruiken of aanraken.

Reactie van Harrien op 18 Juni 2020 op 15.10

Als je van Dale raadpleegt, kom je weer tot een iets andere conclusie.

Déjà vu is een bestaand Nederlands zelfstandig naamwoord: gewaarwording dat men iets reeds eerder heeft gezien of meegemaakt.

In het Frans betekent het hetzelfde maar ook "oude koek". En als dat laatste ken ik het (en gebruik ik het) in het Frans en in het Nederlands.

Dat de wetenschap het voor iets anders gebruikte, was mij onbekend.

Wat de jus d'orange betreft. Het woord deed me aan iets denken (een euh... associatie dus, soort Madeleine van Proust).

Ik werkte als puber tijdens de vakantie in een café in Valkenburg en daar bestelde een Amsterdamse toerist in heerlijk plat Amsterdams: een tomatensuddderans.

Reactie van Hans op 18 Juni 2020 op 16.23

Deja vu komt voor als je naar iets kijkt, bv als je voor het eerst ergens komt en dan een spit second een afwezigheid hebt en dan weer het beeld ziet er een vage herinnering is

Reactie van BassieB op 18 Juni 2020 op 16.25

Mijn Déjà vu komt gelijk terug bij het gelijknamige album van Crosby, Stills & Nash and Young. Heb heb hem gelijk opgezet.

Reactie van Brittany op 18 Juni 2020 op 17.09

Maar toch vraag je jezelf toch af "hoe kan dat?

Ik ben helemaal niet dromerig of zweverig en sta toch echt met beide benen op de grond maar.. 

Ik was in 1994 voor enkele dagen in Engeland en loop op "hidepark corner" om naar Buckingham te gaan. Spreekt een Engels echtpaar me aan en vraagt de weg naar Oxfordstreet. Ik leg ze in perfect Engels uit hoe ze daar moeten komen terwijl ik voor het eerst in Engeland was en daar nooit ben geweest. Later vroeg ik me af "hoe is dat mogelijk"?  Iets anders Ik heb als kind pianoles gehad, zoals dat hoorde in onze opvoeding. Enkele jaren en zonder veel enthoiusiasme Ik speel soms nog wel piano en merk dat ik dingen speel waarvan ik nooit de muziek heb gezien. Mozart etc. Hoe kan dat?  Heb ik in een vroeger leven in Engeland gewoond en was ik pianiste?  We zullen het nooit weten, maar het blijft vreemd.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden