Nederlander die getroffen wordt door de treinstakingen

Beste lezers,

Na overleg met Anton Noë (de beheerder van deze pagina) plaats ik een oproepje. Ik ben David Knigge en ik ben namens het radioprogramma, 'Dit is de Nacht' werkzaam voor NPO Radio 1.

Voor ons radioprogramma kennen wij in het laatste uur (van 05.00-06.00 uur) een aantal vaste rubrieken. Eén daarvan heet 'Dit is de Wereld', waar we altijd bellen met een Nederlander in het buitenland die voor ons het nieuws duidt in het land waar hij woont of werkt.

Momenteel staken de Franse spoorwegen en graag zouden wij een Nederlander willen spreken die in Frankrijk woont/werkt en daardoor getroffen wordt. Hij of zij zouden wij graag interviewen over deze staking en wat hiervan de impact is op het land.

Vind je het leuk om mee te werken? Stuur een mailtje naar: David.Knigge@eo.nl en dan neem ik (vandaag) contact met je op om je voor te spreken. Vergeet niet je mobiele nummer achter te laten.

Met hartelijke groet,

David Knigge

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180406, Ledenservice, Overige Diensten, Vervoer

Reactie van Lena op 8 April 2018 op 11.37: @ Marjon: nu je het zegt inderdaad herinner ik me dat dit sinds kort gewijzigd is. Je hebt gelijk. Het was ook een zeer irritante en in mijn ogen zelfs schadelijke regeling. Schadelijk omdat de balans privé/werk het eerste intensieve jaar in een nieuwe baan, zowel voor Fransen als buitenlanders, volledig afwezig was. En schadelijk voor de economie omdat het mensen, vooral die met een gezin en/of mantelzorg, weerhield om van baan te veranderen. Dus liever ongelukkig in een vaste baan, ongemotiveerd en ontevreden, maar met de mogelijkheid voor privé leven en verplichtingen, dan doorstromen op de arbeidsmarkt. Daar heb ik al talloze voorbeelden van meegemaakt. Nu nog kijken of het “tussen de oren” komt. Vooralsnog zijn collega’s trots dat ze al 20 jaar bij het bedrijf zijn. In Nederland wordt dit vooral gezien als een gebrek aan initiatief en motivatie :-)

Reactie van Lena op 8 April 2018 op 11.52: Voor wat betreft “poetsen in een ziekenhuis”... dit is het doucheputje in het ziekenhuis waar ik lag, 3 weken geleden. Erboven hing een groot plakkaat hoe belangrijk het wel niet was “ivm de hygiëne” om je vooral de avond vóór als de ochtend van de operatie je zeer goed te douche! Nou mijn voorganger(s) heeft/hebben erg goed hun best gedaan! (Toelichting: ikzelf ben blond). Alles was verder ook vies: ramen zowel van binnen als van buiten, deuren en handgrepen, bestek (!) brrrrr. Ongelofelijk dat dit bestaat...

Reactie van Theodora Besse op 8 April 2018 op 13.02: Bedankt Rob, voor je leuke verslag en de mooie foto's. Die twee verliefde parkeermeters op de eerste foto zijn geweldig! Gelukkig hoefde je niet naar Nederland te rijden.

Ook ik hoop dat Macron zijn poot stijf houdt, maar in 1995 heeft Juppé, die dezelfde cheminot-plannen had, er onder invloed van de treinstakingen van moeten afzien. Hij had het echter slim bekeken: tegelijkertijd werd een hervorming van het pensioenstelsel aangekondigd. Ook daartegen werd massaal gestaakt. Toen hij toegaf aan de cheminots en die hun staking opgaven, kon hij zijn pensioenplannen zonder al teveel weerstand doorvoeren.

Wat Macron gaat doen ligt verborgen in de toekomst. Maar zonder twijfel heeft hij zich voorbereid op deze crisis. Hij voert de ene hervorming in na de andere. En bij iedere hervorming ontmoet hij andere tegenstanders (en voorstanders). Voorstanders van de ene hervorming zijn tegenstanders van de andere.

De Fransen hebben Macron gewild vanwege zijn frisse wind. En ze verwijten hun presidenten altijd dat ze zich niet houden aan hun verkiezingsbeloftes. Die frisse wind waait nu volop en ze kunnen Macron niet verwijten dat hij zich niet houdt aan wat hij heeft beloofd.

Voorzover ik Macron ken, krijgt hij voor de zoveelste keer wat hij wil.

Reactie van marielle op 8 April 2018 op 13.24: @Theodora , wanneer artsen en verpleegkundig personeel hun handen moeten wassen onder smerige kranen en vieze wasbakken en patiënten zich moeten douchen voor de operatie in douches waar haren op t rooster liggen lijkt me toch dat het risico groter is op nosocomiale infecties dan wanneer er wat meer gepoetst wordt. En Frankrijk staat hoog op de lijst in Europa....
https://www.pourquoidocteur.fr/Articles/Question-d-actu/3030-Infect...

Kijk in een crèche heb je een soort van keukentje (le biberonerie) op de afdeling van de kleine baby's, waar de zuigflesjes met melk worden klaar gemaakt . Wanneer er hier niet goed schoongemaakt wordt, kan er een een infectie komen bij baby's. Misschien begrijp je het nu wat beter.

Reactie van Rob van der Meulen op 8 April 2018 op 13.29: Theodora, waarschijnlijk heb ik gister een algemeen Europees spoorwegvirusje opgelopen, nl. door verkeerde mededelingen en perronnummers te vermelden. Waarvoor namens het voltallige taxi personeel mijn excuses. Er moest worden ingestapt bij Quai 9 (niet bij 7), bij het bord waar staat dat er niet mag worden ingestapt:

Reactie van jaap op 8 April 2018 op 14.49: Hier (in Le Figaro) staat de stand van de publieke opinie omtrent de koers van Macron (nadat u uw stem hebt uitgebracht (vanochtend 77% vóór de hervormingen)

Reactie van Rob van der Meulen op 8 April 2018 op 15.38: Jaap, de steekproef is niet helemaal representatief: alleen lezers van Le Figaro die de moeite hebben genomen om op de website hun stem uit te brengen. Er is wel een kentering waarneembaar: een week geleden was er meer begrip voor de stakingsacties. Wat mij telkens weer opvalt in Frankrijk, de neiging om ieder probleem eerst filosofisch/politiek onder te brengen onder een groot principieel thema en daarmee dan de realiteit te gaan bekijken. Vorige week nog in een discussie met iemand, ik probeerde iets van de wat meer pragmatische toonzetting in de arbeidsverhoudingen in Nederland heel voorzichtig aan de orde te stellen, en toen kwam het hoge woord er al meteen uit. Maar mijn ouders hebben in de oorlog gevochten voor onze vrijheid, inclusief het stakingsrecht! Dat is een groot goed! Daar mag je niet aankomen. Alsof er geen onderhandelingstafel bestaat.

Ergens in de jaren negentig in Le Nouvel Observateur een uitgebreid artikel ("Le bonheur est dans les tulipes") van Natacha Tatu over het het wondertje van de Nederlandse economische herrijzenis na het accoord van Wassenaar (1982) tussen de sociale partners en de regering. Bezuinigingen, broekriem, privatiseringen maar geen algemene volksopstand. Edouard Balladur had het er in Frankrijk als minister van Economische zaken en later als eerste minister aanzienlijker moeilijker mee. Zomaar een passage:

"Les clés du miracle néerlandais sont d'une banalité déconcertante. Un: une rigueur salariale drastique depuis plus de dix ans. Deux: une réduction constante et progressive des dépenses publiques qui a permis une baisse de la fiscalité et des charges. Trois: une déréglementation du marché du travail. Et pour finir, une monnaie forte solidement arrimée au mark. Bref, une grande potion de «pensée uni-que» à faire dresser les cheveux sur la tête des tenants d'une «autre politique». Le plus surprenant, c'est que personne ne s'en plaint. Pas une voix pour pourfendre la politique du florin fort, les coupes budgétaires, les privatisations. «Nous sommes un petit pays, où le sentiment de dépendance vis-à-vis des grandes puissances est très fort. Tout le monde comprend que mener une politique à contre-courant de l'Europe serait suicidaire», affirme Gerard Terpstra, porte-parole des démocrates-chrétiens, aujourd'hui dans l'opposition. Même écho dans les syndicats: «Il n'y a pas d'autre choix possible que celui de la rigueur. Nous avions un coût du travail trop élevé qui pénalisait les entreprises», souligne Jeroen Sprenger, porte-parole du FNV, le premier syndicat ouvrier laïque du pays... On croit rêver! "

Een hoop achterstallig onderhoud aan "la maison de France" waarvoor ik deze keer helaas niet kan doorverwijzen naar de website van Christian von Klösterlein of wat recepten voor nieuwe elektrische bedrading kan aanreiken.

En net zoals Natacha Tatu indertijd verzuchtte na haar interview met de woordvoerder van de FNV, " On croît rêver! " heb ik dat zelfde gevoel ook wanneer ik de discussies anno 2018 op tv en in de kranten volg over de SNCF stakingen.

Reactie van marielle op 8 April 2018 op 15.46: Je kunt Nederland natuurlijk niet vergelijken met Frankrijk. Frankrijk is een overwegend latijns, katholiek, conservatief land vergeleken bij Nederland, wat vrij modern is, anglo-saksisch, klein land met een protestantse inslag al sinds een paar eeuwen. Ik begrijp dan ook niet goed waarom er steeds weer op nieuw die vergelijking wordt gemaakt. Ander land met andere gewoontes en het zal nog wel jaren duren voordat er het een en ander veranderd hier.

Overleden Reactie van Susan op 8 April 2018 op 16.45: ja dat denk ik ook Marielle , even toch denken waarom we hier zijn gekomen??? juist omdat het hier op z'n boerenfluitjes gaat . dus de veranderingen hebben tijd nodig.

Reactie van Theodora Besse op 8 April 2018 op 17.17: Macron schudt de boel anders lekker op! Die heeft wat verder gekeken dan z'n franse neus lang is. De meeste Fransen kijken niet verder dan de straat waar ze wonen. Maar een nieuwe generatie is in opkomst. Die van internationaal, mondiaal en numerique (Facebook, Twitter en hoe het allemaal mag heten). Zij voelt zich aangesproken door Macron, zijn jeugdig elan, zijn energie en dynamisme, zijn vastberadenheid, gepaard aan diplomatie. Wat hij in z'n kop heeft, heeft ie niet ergens anders. En zo zal het gebeuren.

Zo'n president heeft Frankrijk nodig. Na vijf jaar kan het hem vanwege de machtige oude garde de kop kosten, maar de stap voorwaarts die Frankrijk onder zijn leiding maakt, is dan gezet.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.