(Nederlandse versie onderaan)
J'ai souvent remarqué, entre Nyons et Condorcet, ce bâtiment qui se cache au fond d'un terrain oblong, coincé entre la route et le lit de la rivière. Ses grilles en sont cadenassées. Mais les lettres fières en fer forgées ne laissent aucun doute sur la vocation de l'endroit: 'Colonie de Vacances'. Dès les années cinquantes, alors que la France était encore en pleine reconstruction, des millions d'enfants des villes ont passés une grande partie de leurs vacances dans de telles 'colonies'. Moi aussi. L'idée - l'idéal - en était de donner à tous ces petits citadins un grand bol de grand air, le soleil, l'exercice physique et la camaraderie qui leur manquait le reste de l'année. Certains en ont gardé les meilleurs souvenirs, d'autres, les pires. Tout dépendait de la direction, des moniteurs, souvent jeunes et inexpérimentés, et du ressenti de l'enfant: une échappée belle ou un bannissement. Mais, au delà du vécu personnel, les colonies de vacances évoquent aussi et surtout la fameuse chanson qui rendit Pierre Perret célèbre. Ce chanteur à la bouille bien sympathique donna ses lettres de noblesses à l'argot et osa, avec pour seule feuille de vigne ses expressions inventives, les joies de l'amour libre bien avant mai 1968. Cette chanson fut d'ailleurs interdite de radio pendant 6 mois car Madame de Gaulle la trouvait choquante. Attaquer une si bonne institution! Mais avait-elle bien compris le dernier couplet, qui fait allusion à la traite des blanches?
NL/
Ik heb vaak dat gebouw gemerkt, dat zich, tussen Nyons en Condorcet, achterin zijn langwerpige terrein verstopt, tussen de weg en de bedding van de rivier geklemt. Het hek is met een ketting gesloten. Maar de trotse smeedijzeren letters laten geen twijfel bestaan over de vocatie van de plek: 'Colonie de Vacances'. Al in de jaren vijftig, toen Frankrijk zichzelf nog aan het herbouwen was, brachten miljoenen stadskinderen een groot deel van hun vakantie door in dergelijke 'colonies'. Ik ook. Het idee - het ideale - was om al deze kleine stadsbewoners een frisse lucht, zonneschijn, lichaamsbeweging en de kameraadschap die ze de rest van het jaar misten, te geven. Sommigen hebben de beste herinneringen eraan, anderen de ergste. Alles hing af van het management, van de, vaak jonge en onervaren, instructeurs en van de gevoelens van het kind: was het een mooie ontsnapping of een verbanning? Maar afgezien van de persoonlijke ervaring roepen de zomerkampen ook en vooral het beroemde lied op dat Pierre Perret beroemd maakte. Deze zanger met een zeer vriendelijk gezicht heeft van de spreektaal een erkende kunst gemaakt en durfde, met als enige cache-sexe zijn inventieve uitdrukkingen, ruim voor mei 1968 de geneugten van de vrije liefde bezongen. Dit liedje werd trouwens 6 maanden van de radio verbannen omdat Madame de Gaulle het schokkend vond. Zo'n goede instelling aanvallen! Maar begreep ze het laatste couplet, dat verwijst naar de handel in blanke meisjes?
Weergaven: 1175
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Rubrieken,
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
20180413, Cursussen en Opleidingen, Kinderen, Kunst en Cultuur
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr