Kijkgeld in Frankrijk

Jaarlijks ontvangen wij rond de jaarwisseling een brief met de vraag of wij in het bezit zijn van een televisietoestel is ons huis in Frankrijk.

Op advies van de vorige eigenaar en ook van de makelaar heb ik dit telkens met neen beantwoord en geretourneerd. Ook tal van mensen in mijn omgeving doen dit. Misschien niet echt comme il faut.

Ik voel me er niet echt lekker bij en hoor ook allerlei verschillende verhalen over wanneer je nu wel of niet kijkgeld verschuldigd bent.

We kijken via Canal Digital, schotel dus. Binnenkort wordt ook een antenne geplaatst t.b.v. van de Franse Publieke Zenders, dit schijnt niet te lukken via de satelietschotel, die we ook graag willen ontvangen.

Het betreft voorlopig nog een Maison Secundaire, we hebben ons hoofdverblijf nog steeds in Nederland. De hoofdbewoner is 65+ (ik hoor ook wel eens over vrijstelling gepensioneerden)

Zou het fijn vinden hier duidelijk over te krijgen, dus alvast bedankt.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180412, Overheid, Telecommunicatie

Volgende bijdrage >

Reactie van BassieB op 15 April 2018 op 17.42: Tja, als we het zo eens konden inrichten. Men heeft in dit geval het medium gekoppeld aan het gebruik. Dit voor het gemak denk ik want het is wel lastig vaststellen of je het medium toevallig niet verkeerd gebruikt, lees stiekem toch televisieprogrammatjes bekijkt.

Je kan ook de TV mee terug naar NL nemen en de DVD-tjes voortaan in je PC afspelen, kassa!

Reactie van Jako op 15 April 2018 op 17.54: @BassieB: Maar het Franse systeem houdt vooral ambtenaren aan het werk om het systeem te controleren en dat kost geld wat niet ten goede komt aan de omroepen. Het Nederlandse systeem is veel praktischer aangezien toch iedereen een TV heeft. Maar praktisch denken lijkt niet voor te komen in het Franse woordenboek, het moet vooral eerlijk. Dat de kosten voor het eerlijk verdelen van gelden groter kunnen zijn dan de te verdelen gelden zelf waardoor het juist oneerlijk is komt niet eens op in de Franse gedachtewereld.

Reactie van Rob van der Meulen op 15 April 2018 op 18.23: @ Jako: maar laten we eerlijk zijn, de Nederlandse Dienst Luister en Kijkgelden heeft uiteindelijk toch de zestigjarige leeftijd weten te bereiken. Na decennia lang met een indrukwekkende papieren administratie zichzelf en de brave burgers bezig te hebben gehouden. En tot de laatste man gevochten om te overleven. En was iedereen blij met deze efficiency slag? Nee, uiteraard kwam ook hier de meetlat "niet eerlijk" tevoorschijn. Goed, dat was 1 januari 2000, in Frankrijk liggen ze in ieder geval 18 jaar achter en het zullen er meer worden, daar geef ik je volledig gelijk in. Maar dat het rationele pragmatische inzicht er nu met de paplepel is ingegoten bij Nederlandse beleidsmakers en politici, dat zou ik nou ook weer niet willen beweren.

Reactie van Jeannette op 16 April 2018 op 19.35: In Frankrijk wordt het kijk- en luistergeld gewoon geïnd via de inkomstenbelastingen, de afwijkende regeling geldt alleen maar voor tweede huizenbezitters.

De afschaffing van de taxe d'habitation heeft overigens ook weinig met armoede te maken, binnen een paar jaar betaalt niemand dat meer behalve de paar puisante rijken... en tweede huizenbezitters!