Problemen rond het nieuwe parkeersysteem

Sinds 1 januari 2018 geldt in Frankrijk een geheel nieuw parkeersysteem, dat nog is goedgekeurd door het vorige parlement. Zie artikel dd. 30-11-2017 getiteld: "Betaald parkeren: hoge factuur in plaats van lage boete".

Het aantal bezwaarschriften tegen wat door de burger nog steeds als "boete" wordt ervaren is sindsdien zodanig gestegen dat de Défenseur des Droits (een soort Nationale Ombudsman) een onderzoek heeft ingesteld en een rapport over het jaar 2019 heeft uitgebracht. Zie dit perscommuniqué. In het rapport noemt hij het Forfait Post-Stationnement (FPS), zoals het systeem officieel heet, alsmede de mogelijke bezwaarprocedure "onleesbaar, onevenwichtig en niet efficiënt". Met andere woorden: het FPS is totaal onwerkbaar en de bezwaarprocedure is veel te ingewikkeld.

En de regering van François Hollande bedoelde het met de nieuwe wet nog wel zo goed! Zij wilde vergeten te betalen voor een parkeerplaats of langer parkeren dan is toegestaan uit het strafrecht halen. Daarom werd de boete vervangen door een factuur van een vast bedrag. Ook wilde de regering decentraliseren, zodat de betrokken gemeentes het plaatselijke parkeerbeleid zelf kunnen bepalen. Zij mogen de opbrengst behouden, in plaats van dat deze als boete naar de centrale overheid gaat. De hoogte van het parkeertarief, van het vaste FPS-bedrag en van de maximale parkeertijd mogen de gemeentes zelf bepalen. Een bijkomend voordeel zou volgens de regering zijn dat in drukke centra van steden meer parkeerplaatsen beschikbaar komen.

Het gevolg is echter dat in de 564 gemeentes die de wet toepassen zeer uiteenlopende tarieven voor het FPS gelden, zodat je als automobilist totaal niet weet waar je aan toe bent als je in een onbekende stad komt. Daar komt bij dat ook in verschillende stadswijken verschillende tarieven en maximale parkeertijden kunnen gelden. Die staan weliswaar aangegeven, maar als je haast hebt, let je niet altijd goed op.

Wanneer het de gemeentes zelf zijn die de opbrengst van het FPS opstrijken is het logisch dat ze hun parkeerwachters instrueren om extra alert te zijn. Het gevolg is dat het aantal bezwaarschriften sterk is gestegen. Zo kwam het regelmatig voor dat terwijl mensen bij de parkeerautomaat stonden te betalen, zij achteraf toch een factuur kregen toegestuurd. Van de 111.800 bezwaarschriften waren er bovendien 17.400 van gehandicapten, die overal gratis mogen parkeren.

Maar het allergrootste bezwaar heeft de Défenseur des Droits tegen het feit dat je eerst het hoge bedrag van het FPS ("de boete") moet betalen voordat je bezwaar mag maken. Hij wijst erop dat dit voor mensen met weinig geld (zoals veel gehandicapten) zeer bezwaarlijk is, temeer omdat je het geld pas terugkrijgt, wanneer je met succes bezwaar hebt gemaakt bij de gemeente. Indien je bij de gemeente  ongelijk krijgt moet je ook nog eens naar de speciaal daarvoor opgerichte CCSP (Commission des Contentieux du Stationnement Payant) in Limoges. De bezwaarprocedure is bovendien in alle stadia veel te gecompliceerd, waardoor zij eindeloos lang duurt en mensen vaak niet weten hoe ze hun recht kunnen halen.

De Défenseurs des Droits doet een twintigtal voorstellen om de situatie te verbeteren. Zo stelt hij onder meer het volgende voor:

- afschaffen voor financieel kwetsbaren en gehandicapten van het verplichte betalen van het FPS
   alvorens zij bezwaar kunnen aantekenen;           
- centraal bepalen van een vast tarief voor het FPS, zodat dit niet meer per gemeente verschilt;
- instellen in de betreffende gemeentes van een loket, waar burgers informatie kunnen
   krijgen over de tarieven en over de bezwaarprocedure;
- verbeteren, vereenvoudigen en verkorten van de bezwaarprocedure.

Bronnen: Vie-Publique.fr en fr.Wikipedia.org