Merci Wim,

prachtig gebalanceerd verhaal, en onderschrijven met plezier de pro's en contre's nadat we twintig jaar geleden onze emigratie deden. Twee decennia die ons veel geleerd hebben over het verschil tussen Amsterdam en een kleine gemeenschap in de Corrèze, en waar in het begin er vraagtekens waren, bij de Franse buren, bij vrienden en familie waarom nu juist hier, blijft er van die onzekerheid nier meer over dan ons sluimerende wantrouwen; wanneer komt de rekening voor al dit moois...

paul & carin

Op het Franse platteland waar wij woonden hebben wij erg moeten wennen aan het langdurig naast elkaar staan, over het land uitkijken en vervolgens niks zeggen. Met argwaan (jalouzie?) werden onze activiteiten bekeken. Onder de rook van de stad waar we nu wonen stopt iedere passeerende buur om een praatje te maken en te zeggen dat ze zo blij zijn dat het huis weer bewoond is en maken complimenten dat het zo mooi wordt. Verschil platteland  - stad misschien?

Tijdens de theaterlessen die ik gaf kon ik de adolescents niet volgen als ze door elkaar ratelden. Mijn "Anglais par jeu de rôle"-élèves van 60-plus, klaagden dat Engelsen zo snel spraken. Als na afloop van de les de dames met elkaar de laatste nieuwtjes van het dorp uitwisselden .............  Waarschijnlijk had ik met beide leeftijdsgroepen het bed moeten delen.

Er bestaat een groot verschil tussen emigranten die een inkomen moeten verwerven in Frankrijk en zij die zonder deze zorg in Frankrijk neerstrijken. De laatste groep, op dit forum denk ik ruim oververtegenwoordigd, heeft veel meer mogelijkheden, minder zorgen en is vaak (onbewust) koploper in de “roze bril” waarbij vaak de appels en peren rijkelijk vergeleken worden. Vaak zijn daar twee oorzaken van: a. men heeft de drukke STAD verruild voor het Franse PLATTELAND en b. men heeft het WERKZAME leven verruild voor het PENSIOEN. Dan krijg je opmerkingen zoals laatst op dit forum: “in Nederland is het nooit meer ergens stil (!?), in Nederland sta je altijd in de file, in Nederland heb je geen bossen en nauwelijks platteland”. Allemaal absolute ONZIN. De verschillen tussen Nederland/Nederlanders en Frankrijk/Fransen is/zijn helemaal niet zo groot. Behalve als je met appels en peren jongleert. Dan krijg je ook opmerkingen van: “Hier (in mijn dorp) zijn de mensen veel aardiger (dorpsgemoedelijkheid is niet aan landgrenzen gebonden), hier in mijn supermarkt hebben ze alle tijd voor een praatje (geen Lidle, Leclerc maar de dorps 8ÀHuit) hier hebben de mensen veel meer geduld (dat gevoel krijg je snel als jezelf alle tijd hebt) kortom veel gemopper op Nederland en het prijzen van Frankrijk ontstaat maar al te vaak uit onzin en borrelpraat.  Trouwens heb je van de overwaarde van je Nederlandse huis een hypotheekvrij optrekje in Frankrijk gekocht en bezit je niet over voldoende geldstromen dan kan een plotselinge (noodzakelijke) remigratie en de daarbij horende zoektocht naar betaalbare Nederlandse huisvesting (kent Nederland eigenlijk niet) voor zeer grote problemen zorgen zelfs dat terugkeer praktisch onmogelijk is. Geen borrelpraat, toch goed om bij een dergelijke emigratie rekening mee te houden Dat is dan wel weer het verschil tussen de reus en klein duimpje.

Simon, ik snap je verhaal, maar toch ben ik het niet met je eens. Ik heb in NL steeds om en om de ongeveer 5 jaar zowel in een stad als in een dorp gewoond. En ja er is veel platteland en er is ook veel bos, maar het is toch niet te vergelijken met de enorme ruimte die FR te bieden heeft. Verschil tussen dorp en stad is er zeker, zowel in NL als in FR. Toen mijn ouders 50 jaar geleden van Rotterdam naar bruisend Vaassen op de Veluwe verhuisden merkten we dat al. Eerlijk gezegd vind ik grosso modo in NL de winkeliers meer klantgericht dan hier in FR. En dan heb ik het niet over het meisje of de jongen aan de kassa, maar wel over de patron van een bijvoorbeeld familiebedrijf. Niet de klant is koning, maar de klant mag blij zijn dat de patron even tijd voor de klant neemt. 

De dorps mentaliteit is anders dan de stadse. Hier en in NL. Ik vind het ook heerlijk om nu weer in de buurt van een stad te wonen. En zelfs af en toe in de file maakt me niet uit. Maar ga niet zeggen dat er in NL net zoveel stilte is als in Frankrijk De verschillen zijn WEL heel groot.

Brilliant Wim, chapeau! 

Je hebt het weer mooi weergegeven Wim.  Vooral punt 1 van de tegenwerpingen kan ik onderschrijven. Doe je best om vóóraf Frans te keren of op zijn minst een basis te hebben. Je maakt maar 1 keer ( voor het eerst) kennis met je buren, de burgemeester enzovoort. Het is zoveel leuker en beter om dat in je nieuwe landstaal te doen.

Ik ben na 19 jaar hier in Frankrijk dagelijks reuze blij hier te wonen en niet meer in NL. Nu als retraité,  tot voor kort als gastheer in een chambre d'hôtes, dus actief om vooral Fransen over de vloer te krijgen. 

Vragen die Fransen me weleens 'Jacobus waarom ben je hier in FR komen wonen ?' Mijn antwoord is dan altijd even kort als snel: 'Om de kwaliteit van het leven'. Dit, zoals Wim dat zo mooi beschrijft.

Na 18 jaar hier realiseer ik me ook nog dagelijks En voor de schone lucht en de stilte. Voorheen in Den Haag leefde je letterlijk onder de rook van de Botlek en volgens een toenmalig onderzoek ook onder die van Londen en de verouderde industrie uit Zuid-Oost Engeland. In die jaren aan chronische bronchitis geleden dat hier binnen aan half jaar als sneeuw voor de zon verdwenen was. Immers tussen de Atlantische kust en 150 Km. oostelijker daarvan in de Deux-Sèvres zijn er geen grote steden en is er geen grote vervuilende industrie.

Met een grote grijns op m'n gezicht nog vermeld de eerste nachten hier haast niet in slaap kunnen vallen omdat het zo oorsuizend stil is. Overdag hoor je in de verte af en toe een auto, vrachtauto, een tractor in de verte of rakelings lang m'n huisje, want dan passeert de buurman die altijd aan het werk is. Daarna hoor je weer alleen de vogels of een haan, een koe of het ezeltje van een andere buur.

Logeer ik weer eens in Den Haag, is het nu daar moeilijk om in slaap te vallen. Politie en ambulancesirenes, rondscheurende brommertjes- autoverkeer, muziek, gelach en stemmen van buren.  

Juist voor de ondernemende, jonge, werkende Nederlanders is Frankrijk een uitstekende keus. In heel veel departementen kun je met eigen spaargeld en onder de €50.000,- nog een leuke vrijstaande en vrij gelegen (opknapper) starterswoning kopen met een halve hectare grond of meer. Zo'n zelfde stuk als bouwgrond met cu kost je hier zelfs minimaal 50 maal minder dan in Nederland met een beetje zoeken.

De kansen en mogelijkheden voor de ondernemende Nederlander zijn ook schier oneindig, er zijn nog zoveel markten waar de Fransen of geweldig achter lopen of die simpelweg nog nauwelijks bestaan.

Natuurlijk snap ik ook dat het niet fijn is als je zoals Rene regelmatig in de banlieu's moet zijn voor werk of om te daten, als je moet huren en je wil graag met onvoldoende inkomsten in een duur departement wonen dan begrijp ik ook dat dit frustratie geeft. Als je zeer regelmatig over de autoroute moet dan is autorijden hier zeker niet goedkoper als in Nederland, maar....

Er zijn dus genoeg Nederlanders (waaronder wij) voor wie Frankrijk wél een fantastisch en goedkoop land is om te wonen en werken, dat mag toch ook? Voor gefrustreerde mensen is er in elk land legio om over te zeiken, overal moet je er zelf iets van maken.

Zo is dat Sequoia, het gaat natuurlijk vooral om je laatste opmerking. Wij leven hier al 14 jaar met groot genoegen, werkend en wel, met vallen en opstaan, met het hoofd omhoog. Het is hier heerlijk! 

heel herkenbaar allemaal, ook de commentaren. Ik mis alleen één factor die weliswaar moeilijk te interpreteren of te voorspellen is , maar wél belangrijk is voor een toekomst in Frankrijk als emigrant, en wel:

De staatsfinanciering van Frankrijk.

(enorme staatsschuld , in 2019 98%, in 2020 zelfs door corona dik > 115 % van het BNP in 2020, begrotingstekort > 3,5%) ter vergelijk: In NL 50% , wel vorig jaar gestegen van 325 miljard naar 385 miljard = 60% (corona)

Nu is alles nog maar nèt aan betaalbaar voor de franse staat, maar als het zo doorgaat met de steeds verdergaande versoepelingen van de sociale voorzieningen, gezondheidszorg,subsidies en pensioenen, èn de coronacrisis, houdt het een keer op.

Het begin is er al: sterk gestegen taxes foncieres en habitation (voor 2e huisbezitters) enorm gestegen legeskosten voor een déclaration prealable of permis de construire, hoge brandstofprijzen (m.n. diesel) en fors duurder openbaar vervoer.

Maar zolang Macron en ministers (en hun evt opvolgers) het niet voor elkaar krijgen om hervormingen door te voeren, zal de dreiging van algemene forse prijsstijgingen  helaas werkelijkheid worden.

@ Jaap, Als je als toekomstig emigrant denkt dat je financieel beter af bent in de toekomst door in Nederland te blijven dan zou je dat in je overweging mee kunnen nemen.

Persoonlijk zijn onze vaste lasten sinds onze verhuizing naar Frankrijk met 30 tot 40% op jaarbasis afgenomen. Dit komt o.a. door het wegvallen van hypotheek en huur, afname van de ziektekosten, geen wegenbelasting en sterk verminderde kosten voor woon-werkverkeer.

Dus de eventuele toekomstige stijging aan staatskosten zijn door ons nog heel lang op te brengen voordat het minder interessant gaat worden. Ook in Nederland zie ik de kosten voor jou genoemde voorbeelden niet snel minder worden, en die moet je dan natuurlijk ook in de berekening meenemen.

rene de man - de cantine duur -  ligt aan de stad - bij een privé school is de cantine duurder als bij de openbare school - je bent niet verplicht om je kinderen in de cantine te laten eten - waar in Nederland krijgen ze voor deze prijs een maaltijd aangeboden op school - als je recht hebt op de cmu heb je waarschijnlijk oof recht op een verlaging van het tarief van de kantine - als je betaalt voor de gezond heids zorg heb je de overschijving binnen 3 dagen op je rekening - 

ik heb een nichtje die eentijdje in een vrachtauto gewoond vanwege de huren in Den Haag en omdat ze niets kon vinden

het is makkelijk te zeggen - werk is moeilijk te vinden maar als je er een dagtaak van maakt vind je werk - de aanvulllende verzekering - mutuelle - is verplicht door de werkgever te betalen tegenwoordig - en in Nederland kennen ze de prime de la rentrée - (niet voor iedereen- als je teveel verdient) - in de supermarkt is er dan een enorme omzet aan tv etc - iden voor inschrijven bij sportverenigingen kan een bepaalde groep bonnen krijgen van de Caf etc

@René. Ik vraag me af of je met zo'n lange klachtenlijst het er in Nederland beter vanaf had gebracht. Ontevreden Nederlanders in Nederland worden vaak ontevreden Nederlanders in Frankrijk, emigratie is geen tevredenheidsserum. En inderdaad als je erg arm bent, is emigreren denk ik geen goed idee. Overigens ook niet als je heel erg rijk bent gezien de progressieve belastingen en sociale lasten in Frankrijk (vraag maar aan Gerard Depardieu).

@Jaap: zorgen over het gat in de sociale fondsen en de staatsschuld in Frankrijk dateren al van ver voor de coronacrisis. En nee, deze crises heeft het probleem niet kleiner gemaakt, in Nederland overigens ook niet. Toch kun je als emigrant nauwelijks rekening houden met toekomstig mogelijk beleid in Frankrijk: deregulering of niet, hogere belastingen of niet, bezuinigingen of niet. Niets van dat alles is voorspelbaar en als je je daar zorgen om maakt, kom je helemaal niet meer in beweging, wat zeg ik, waarschijnlijk niet eens meer je bed uit!

Wim

Sequoia, ik denk toch dat je met jouw opmerking “mijn vaste lasten zijn 30%-40% lager” door mij in Frankrijk te vestigen mensen op het verkeerde been zet..  De kosten van levensonderhoud in Frankrijk en Nederland bevinden zich al jaren op een vergelijkbaar niveau. Even jouw lijstje: geen huur, geen hypotheek. Dat bereik je alleen door je huis te verkopen en van de overwaarde ergens anders goedkoper (vaak kleiner) te kopen. Dat gebeurt in alle landen, ook in Nederland, om het geld uit de stenen te halen. Dat kun je dus niet aan Frankrijk toe te wijzen. Natuurlijk bepaalt de hoogte van je overwaarde wat en waar je kunt kopen. Zoek je een opknapper dan kom je die in Frankrijk/Spanje/Griekenland natuurlijk meer tegen dan in het kleine Nederland, maar echt, ze bestaan ook in Nederland. Stel je koopt een opknapper van € 60.000 dan kun je met dit bedrag niet meer gaan beleggen ofzo (die tijd komt vast wel weer) dus reken op 5% gemist inkomen is € 250 per maand. Stel je knapt het ook nog op voor € 50.000 dan zijn je maandlasten € 450. Bij hogere rentes kan dit snel uitkomen op een normale te betalen hypotheekrente. Lagere ziektekosten? Nee, die zijn in Frankrijk even hoog en moeten ook in Frankrijk ergens van betaald worden. Dus minder zichtbaar maar eenieder betaald eraan mee. Geen wegenbelasting? Inderdaad maar de afstanden zijn zoveel groter dan in Nederland dat je veel meer kilometers moet maken. Niet… omdat je met pensioen bent ? Klopt had je in Nederland dus ook. Veel minder woon/werkverkeer ? Kan, wellicht doordat je dichter bij je werk bent gaan wonen of inderdaad alweer: het pensioen! Had je in Nederland ook kunnen hebben. Dus het was eerlijker geweest om een vergelijking te maken met jouw nieuwe vaste lasten in Frankrijk en de nieuwe vaste lasten die je gehad zou hebben als je in Nederland (hypotheekvrij) was blijven wonen. Frankrijk en Nederland zijn super welvarende aantrekkelijke landen, mijn bijdrage sloeg dan ook over de appels en peren, waarvan Koos in dit item een heel duidelijk voorbeeld is. Vergelijken is zo persoonlijk en dus praktisch onmogelijk.

Michael, Nederland een verschrikkelijk en aangeharkt land en op iedere plek hoor je trein, vliegtuig of snelweg…..de natuur een aangeharkte bloempot, wat vreselijk triest om zoveel onzin over een prachtig land (wellicht ook jouw geboorteland) te moeten lezen. Vroeger schreef je graag minachtend over “de postzegeltuintjes” in Nederland” waarbij je maar al te graag die miljoenen Fransen, die tot hun verdriet, niet eens over een tuintje beschikten en over de bewoners in kleine dorpjes wonend in armzalige huisjes achter huisjes waar zelfs de zon nooit schijnt eenvoudig buiten beeld hield.  Voor iemand van jouw kaliber, in andere landen gewoond te hebben, had ik wel wat meer diepgang verwacht. Ook Nederland bezit prachtige natuur, prachtige tuinen (hoezo aangeharkt?) maar natuurlijk op veel kleinere schaal. Was Nieuw-Zeeland of Australië niet ooit jouw land of toekomst?  

mutuelle 

La mutuelle d’entreprise est-elle obligatoire ? - Cadremploi

@ Simon, Mooi verhaal. maar nu ben ik wel heel benieuwd naar een paar vrijstaande, rustig gelegen woningen in Nederland met minimaal een halve hectare voor de €60,000 die jij als voorbeeld geeft. Wij hebben die niet kunnen vinden. Heb nog even snel op funda gekeken maar daar komt in heel Nederland geen enkel voorbeeld te voorschijn, en ik heb zelfs nog tot €75,000 gezocht...

Geen huur en geen hypotheek hebben wij niet bereikt door overwaarde, dat is puur spaargeld. En wij houden aan het eind van het jaar nu toch echt die 30 tot 40 % extra over, zonder te hebben ingeleverd op levensgenot, en dan is dat aankoopbedrag ook weer snel beschikbaar om eventueel te beleggen in de toekomst én daarbij in ieder geval geen hypotheeklasten of huur meer te hoeven betalen.

Mijn voorbeeld ging dan ook over ons als jong ondernemend stel, voor wie het in Nederland steeds lastiger wordt om woonruimte naar wens te vinden (de betaalbare vrijstaande rustig gelegen unit met veel grond) en die dus nog geen extreme overwaarde hebben opgebouwd.

In Nederland wordt het steeds moeilijker om dat ook te kunnen hebben zoals jij zegt, wij liepen in ieder geval tegen steeds hoger wordende lasten aan in combinatie met moeilijk te realiseren dromen en waren daar dus wel klaar mee.

Al ons spaargeld op dit moment investeren in aandelen voor misschien 5% rendement op jaarbasis lijkt mij een minder strak plan, zo'n onrustig wereld is het al lang niet meer geweest. Door het hier te steken in onroerend goed brengt het door de genoemde kostenbesparing rond de 25% op en nogmaals dat hadden wij in Nederland voor een soortgelijk iets nooit kunnen realiseren.

Voegen we nog toe de rust, ruimte, prachtige weer en oneindige ondernemersmogelijkheden en dan blijft de slotsom voor ons dat het een prima keuze is geweest! Wij vermaken ons best...

Fijne avond

In februari 2018 verhuisden wij naar Normandië. We gingen het eerst eens een jaartje uitproberen, of het beviel, langdurig in wat eerst ons vakantiehuis was te wonen. We kwamen dus niet in een volstrekt nieuwe en vreemde situatie. Het eerst half jaar was het eigenlijk wel een soort verlengde vakantie. We gingen elke week naar de markt, we dronken kopjes koffie in café, we reisden binnen een straal van 40 km naar foirs à tout, we schoven aan tafel bij Franse vrienden en andersom en we begonnen het huis van vakantiehuis om te toveren tot ons eigen huis. En toen kwamen de gele hesjes. Er ontstonden ongemakkelijk situaties, zoals een brandstoftekort, lange files en de alomtegenwoordige boosheid hing in de lucht. Onderweg naar een weekend met dochter in Lille moest ik me langs cordons ME-ers wringen en bij de overstap in Parijs werden treinreizigers als vee door de tunnels geduwd. Er was geschreeuw, er werd met dingen gegooid, het was angstaanjagend en beschamend tegelijk. In de loop van 2019 verdwenen de protesten voor een deel en werd het weer rustig in het land. Wij legden een tuin aan, we genoten van een mooie zomer, we ontvingen gasten uit NL en reisden regelmatig op en neer naar onze kinderen. We raakten steeds meer thuis in het land. Toen kwam in 2020 de coronacrisis. Rond half maart realiseerden we ons dat er iets groots aan de hand was. We vertrokken op 16 maart naar Nederland, omdat we bang waren dat dat anders niet meer zou kunnen. Lang verhaal kort, inmiddels is de situatie bekend: de grenzen mag je alleen maar over met een negatieve PCRtest, hoe onze MP ook mag beweren dat een "PCRtest zonder klachten zinloos is" en wat onder 'noodzakelijk' wordt verstaan maken wij toch echt zelf uit. Bijkomend probleem is dat doordat we veel meer op elkaar zijn aangewezen, veel minder mensen zien en degenen die we spreken vaak een mondkapje op hebben we ook het gevoel hebben dat de taal ons ontglipt, ook al kijken we Franse tv en lezen we Franse kranten online. 

Iemand zei tegen me toen ze hoorde dat we naar Frankrijk gingen; 'Denk je niet dat de magie er een beetje af gaat als je er echt woont?' En inderdaad is de magie er wel een beetje af. Gelukkig hadden we weinig problemen met het papierwerk, maar het kost wel véél tijd en energie. Alle kleine dingen die we leuk vonden kunnen we al een jaar niet doen. We vermaken ons prima, we voelen ons thuis, het voorjaar komt eraan, maar zo eenvoudig als we hadden verwacht is het niet geworden. We genieten, maar het idee dat je niet vrij bent om te gaan en te staan waar je wilt valt me zwaar.  En dan kun je zeggen, zit niet zo te piepen, maar ik geloof ook gewoon niet meer in al die maatregelen en dan wordt het moeilijker ze te accepteren. Ik ben er bang voor dat tal van verworvenheden, zoals Schengen, overboord gegooid worden. En dat we dan op enig moment opgesloten zitten in het land van onze dromen. En dan is het echt wel over, die magie. 

Kleine tip voor @Rene, betaal de arts een volgende keer met een cheque. Tegen de tijd dat de cheque wordt afgeschreven van de rekening is de vergoeding (de 70% teruggave) al gestort.

@ Rene, Die stinken???

Als jij mijn bus wil kopen (mag hoor, heb nog een mooie te koop!) dan verlang ik voordat je hier weg rijdt het geld óf in mijn portemonneetje óf zichtbaar op mijn rekening... Scheelt weer verbittering!

Fijne avond

@ Rene, Mocht je het hotel een keer zat worden.. ook daar in de buurt staan nog wel wat goedkope opknappers te koop. klikkerdeklik

Succes!

Het begint een beetje een vaag verhaal te worden Rene.. Je verblijft al een jaar in een 4 sterren hotel, maar hebt geen fondsen om een opknappertje te kopen? Als ik je een tip mag geven, in deze tijden van corona is er vast wel in jouw buurt iemand te vinden waarvoor jij in ruil voor onderdak op hun huis kunt passen..

Dit forum is een zeer geschikt medium gebleken voor een dergelijke oproep, ik wens je nogmaals veel succes!

Françaises zijn niet preuts in bed. Autoroutes zijn wel duur.

René en Simon, maar ook Dienke, bedankt voor jullie nuchtere kijk op Frankrijk.

Het is met wonen in een land net zoals met het merk van je auto: het merk waarin jij rijdt is altijd beter dan andere merken. Heb jij een Ford en jou buurman een Honda dan vind jij jou keuze vaak beter dan de keuze van je buurman.

Zou ik in Panama hebben gewoond dan was dat het beste land om in te wonen vooral in het vulkaan gebied rondom Boquete en Chiriqui, eeuwig durende lente met Vlijtige Liesjes die er als bomen langs de weg in het wild groeien. De enorme criminaliteit in Panama-City noem je natuurlijk niet.

Zo is het ook met veel Nederlanders in het mooie Frankrijk, er gaat niks boven Frankrijk, de ellende waar René goede voorbeelden van geeft worden weg gewoven, daar wil men niet mee worden geconfronteerd.

Nu we zijn aangeland bij de keuze tussen een Ford en een Volvo (ik heb geen van beiden) en een analyse van de vermeende preutsheid van Françaises (daar waag ik mij niet aan), lijkt me dit een goed moment om deze discussie te sluiten.

Wim