Geachte Forumleden,

Als ik over veerbindingen spreek bedoel ik de situatie in mijn departement . Wij bevinden ons op een kruispunt van departementen de Lot, de Correze en de Cantal.

Het is een heuvelig gebied met veel kleine dorpjes die allemaal door kleinen weggetjes met elkaar verbonden zijn. Het moet voor veel burgemeesters een hoofdpijn dossier zijn om als die kleine weggetjes te onderhouden. Dan is er het bovengrondse kabelnet van telefoon en elektra.

Regelmatig passeren wagens van het EDF om de verbindingen open te houden. Omgevallen bomen, afgebroken takken en omgewaaide palen en door loirs doorgeknaagde kabels vragen veel zorg.

Wie met de auto het binnenland induikt zal ook merken dat al die weggetjes geen namen hebben maar de adressen zijn naar het lieu dit genoemd.

Het berijden van al die kleine weggetjes, die vaak veel bochten en onoverzichtelijke situatie kennen, vraagt oplettendheid en stuurmanskunst. De weggetjes zijn veelal zo smal dat het enige moeite kost een tegenligger te passeren zeker als het om een tractor met aanhang gaat. In veel gevallen heb je de keus tussen een rotswand en een ravijn.

Opletten dus en niet in een fossé terecht komen. Een ander gevaar loert als het een tijd heeft geregend. Er ontstaan soms nare 'knikgaten' en diepe plassen die soms met een minuscuul bordje, Route inondée worden aangegeven. 

Ons Franse huis bevindt zich in een diep dal , een cuvette, waar er geen bereik is met een mobieltje. een zone Blanche. Een goede, vaste telefoonverbinding is dan wel een eis ! Ook internet is daarop aangewezen..

Het komt wel voor dat tijdens een onweersbui de bliksem inslaat op en kabel of een transformator Gevolg : uren geen stroom.

De verbinding met het waterleidingnet verloopt via zwarte plastic leidingen die voeren naar een meterputje waarin een grote kraan de zogenaamde 'vane'

 Elektriciteit- hoofdkabels worden afgetakt en verdwijnen in de bekende grijze elektriciteit- meterkastje die buiten aan het huis gemonteerd zijn.

Postverbinding bestaat uit de facteur , die overeen loper beschikt om je standaard( !) brievenbus te openen voor grotere pakketten. Het verschijnen van het gele postautootje te zien alseen soort diligence, is altijd een prettig moment ( Hoog boven berg en dal klinkt dan het hoorngeschal het is een blij signaal voor allemaal :) ).De postbode kent je en dat geeft een aardig gevoel.

Verbinding met een riolenstelsel bestaat hier niet en men is 'self supporting ' met een septic tank en een eigen hemelwater afvoer.

Een unieke verbinding wordt bij ons gevonden met een spoorlijntje die het lijntje Aurillac- Brive onderhoudt. Het is een klein dieseltreintje in vrolijke kleuren.dat men ziet passeren.

 Verder openbaar vervoer ontbreekt maar men kan zich via een speciale taxiedienst, zittend  van en naar het ziekenhuis laten vervoeren.

Autobezit is wel een voorwaarde om je op het platte land te handhaven.

Overigens zien wij om ons heen  ( in het vlakke gebied , de plaine) steeds meer fietsers verschijnen al dan niet op een electrische fiets. Ook de jeugd heeft de fiets ontdekt en voert er soms risicovolle toeren op uit. Fietsenwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond om deze nieuwe markt te bedienen.

Weet onze Hollandse Gazelle fabriek hiervan ?  :)