Ik heb mij met name verbaasd over de afname in Normandie toen ik eenzelfde soort artikel las in Lefigaro. Ik dacht dat die regio, zeker sinds de covid-periode, populair geworden was bij veel Parijzenaars. 

En erg? Ik denk van wel, want afnemende bevolkingsaantallen leiden tot sluiting van alles en nog wat, van scholen tot winkels en ook de Services Publiques.  De stilte daarentegen heeft natuurlijk zijn aantrekkelijke kanten, bijvoorbeeld voor tweedehuisbezitters. Maar ook die hebben graag een boulangerie en andere winkels binnen bereik. 

Ik las in een ander artikel dat Parijs ook behoorlijk leegloopt. Met op korte termijn gevolgen voor de scholen, zowel primair als hoger onderwijs. 

Wat je aangeeft over het afnemen van de voorzieningen in deze gebieden is inderdaad ernstig.

Vanochtend was ik op de markt in een oude, zelfs historische, kleine stad hier 10 km vandaan. In de voormalige winkelstraten naar het centrale plein, staat het ene na het andere pand leeg. Soms al jaren te koop, ernstig vervallen, graffiti, kapotte ruiten. Om te huilen.

Men gaat nu naar de buiten de stad gelegen grote supermarchés.

Aan de andere kant is de natuur hier prachtig, de bossen groot. La campagne.

Veel Nederlanders, Belgen en Luxemburgers waarderen dit zeer en hebben hier een tweede huis. Het is te betalen...

Parijs loopt nog niet leeg! Wel zoeken mensen een woning buiten de kleine periferique. Parijs is duur, daar kun je met een gemiddeld salaris niks kopen. Ook huren is 'hors prix'. Soms trekken mensen niet zo ver weg, zo een 20km bijvoorbeeld. En kopen dan een woning in een gebied dat aantrekkelijker is qua prijs en omgeving. Ik woon 15 km buiten Parijs en heb lang als adjunt directrice van crèches gewerkt in dezelfde omgeving. Ik heb de verandering gezien en het gaat nog door. Parijzenaars kopen hier huizen van mensen , die met pensioen gaan en naar hun tweede huis in de provincie trekken. Die Parijzenaars denken vaak dat ze hier 'à la campagne ' wonen , maar dat is het dus niet. Het is , daar waar ik woon , wel groen en je kunt er mooi wandelen en beter ook voor kinderen. Maar dat Parijs leegt loopt? Nee, er komt alleen een soort van volksverhuizing en dat is jammer, want vroeger konden ook arbeiders in Parijs wonen.

Ik meen van de week gelezen te hebben dat in de " kleine ring" dit jaar 55.000 mensen zijn vertrokken. Er zouden alleen al 10.000 kinderen minder naar de primaire gaan. Ook de sluiting van 7 lycées houdt verband met de teruglopende bevolking.  Hetgeen in de lijn lijkt met wat Marielle hierboven schrijft. 

Dat is natuurlijk een heel ander probleem; het probleem van alle grote steden waar toeristen de dienst uitmaken. Ik kom geregeld bij mijn stiefdochter, in hartje Amsterdam. Het is niet leefbaar meer daar door de toeristen, huizenprijzen binnen de ring zijn ook niet meer op te brengen voor 'normale' Amsterdammers. Airbnb is een grote oorzaak daar, ik kan mij zo voorstellen dat dat in Parijs ook zo is. 

Dat de winkelstraten in kleine steden leeglopen komt niet zozeer doordat de bevolking vertrekt, als wel door de grote winkelcentra buiten de stad; mensen zijn er gek op en het soort winkels dat daar is (grand surface) ook. In Nederland is dit ook al langer een probleem en daar groeit de bevolking toch gestaag mede door de immigratie. Hoe verander je dat? Niet denk ik, dus moet je voor de binnensteden een andere functie zoeken. Ik zou zo gauw ook niet weten wat, maar daar zal iets op gevonden moeten worden. Dit artikeltje is althans niet positief.
Frankrijk gooit er subsidie tegen aan om de leegloop tegen te gaan. 

Inderdaad heeft stilte en rust natuurlijk weer wat anders te bieden, dus is het erg? Ik weet het niet, het is nu eenmaal zo, maar er moet wel een ander antwoord gevonden worden op de nadelen zoals de lege stads- en dorpskernen en een scheefgroeiende bevolkingsopbouw.

Telewerken komt natuurlijk steeds meer in zwang en natuur als beleving ook (vogelen bijvoorbeeld) want tweede huizenbezitters alleen bieden een streek geen soelaas, in tegendeel, de huizen staan het grootste deel van het jaar weer leeg, men komt met de kofferbak vol eten en van een paar weken per jaar een baguette kopen kan de bakker niet leven. Daarnaast stijgen de huizenprijzen vaak door de vraag en waardoor de lokale bevolking geen woning meer kan kopen, zie dit artikel over Bretagne, natuurlijk een extreme situatie maar toch tekende voor de kust, wie daar in juni of september komt ziet deze dichte huizen en appartementen.  

Bedankt voor de informatieve links , Jeannette. Het stemt me treurig. Ook hier doen wij de boodschappen buiten het centrum. Er is vrijwel niets meer in het oude centrum. Daarnaast is het bijna niet te vermijden om met de auto te gaan. Het is te ver. Komt nog bij dat er haast geen parkeervoorzieningen zijn in de oude centra hier en buiten de stad juist wel.

Nu even iets anders: stel dat de opwarming van de aarde doorgaat en het in de lage landen niet meer droog te houden is, zou het dan niet logisch zijn te verwachten dat er een trek naar het hoger gelegen zuiden op gang komt? 

Naar de Grand Est bijvoorbeeld...

Die laatste vraag marie Anne, denk ik dat wij niet meer zullen kunnen beantwoorden. (Wij wonen op 220m hoogte, dus wij kunnen nog wel even vooruit

Het is niet alleen de terugloop van het inwoneraantal en de vergrijzing die zorgt voor minder winkels en voorzieningen. Vergeet vooral de internethandel niet. Die heeft heel wat klanten weggesnoept van de ouderwetse winkels. Voeg daarbij het grote gebrek aan artsen, tandartsen en andere medische voorzieningen op het platteland en je hebt nog een oorzaak. In het CH in Guéret kun je een kanon afschieten. Er is bijna geen verpleegster meer te vinden. In een toch redelijke stad als Montluçon dreigt de urgence te moeten sluiten vanwege een gebrek aan artsen en verplegend personeel. De situatie in de CH's is zo nijpend dat veel artsen en verpleegkundigen vertrekken naar de privéklinieken. In een dorp hier vlak bij, Gouzon, waren er toen wij hier 22 jaar geleden aankwamen, nog vijf huisartsen. Nu is er nog een! Er is hier in de wijde omtrek nog één tandarts. De huisarts bij ons in Jarnages neemt al jaren geen patiënten meer aan. Onze buurman was tandarts en is vorig jaar met pensioen gegaan. Hij heeft zijn praktijk voor een symbolisch bedrag van 1 Euro te koop gezet. Hij is gaan venten in Clermont-Ferrand, maar ook dat heeft niet tot resultaat geleid. Veel mensen zijn de wanhoop nabij en er is nog steeds geen zicht op verbetering. 
Ook de markten hier leiden een kwijnend bestaan. Dat komt ook door de prijzen die er worden gevraagd. Zeker in de huidige economische omstandigheden gaan de mensen liever naar de super en laten ze ook de bio producten steeds meer links liggen. Winkelketens als de LIDL en de ALDI groeien als kool. 

De boeren hebben het ook moeilijk. In Frankrijk pleegt er elke dag een boer zelfmoord. 
En als laatste klap op de vuurpijl is er het nijpend tekort aan arbeidskrachten. 

En Janny, het gevaar voor overstroming wordt niet alleen veroorzaakt door de stijging van de zeespiegel. In Frankrijk komen elk jaar veel meer mensen om het leven door overstromingen van rivieren dan door de zee.

De spanning op de arbeidsmarkt zal wel langzaam afnemen. Er zijn weer steeds meer faillissementen. 

Hans, dat was dus niet de vraag, die ging over water dat van zee zou gaan komen. Maar dat er best veel mensen verdrinken is mij bekend.

Hans, ik meen mij te herinneren  deze discussie jaren geleden gevoerd te hebben, toen was jij nog vol lof over het bloeiende gezondheidscentrum in Jarnages en wuifde je al mijn sombere geluiden nog weg over de leegloop van artsen en aanverwante beroepen op het platteland? In Jarnages was niets aan de hand volgens jou, bij mij stond het gezondheidscentrum leeg...
Blijkbaar heeft dit nu toch ook Jarnages bereikt helaas.
Mijn gezondheidscentrum daarentegen heeft er intussen twee jonge huisartsen met een assistente erbij, een diëtiste, psycholoog en sophrologiste, ostheopaat, pedicure en zijn de fysiotherapeut en het verpleegsterspraktijk er ook nog altijd. Kortom, het is er drukker dan ooit tot mijn verbazing!

Het kan verkeren dus, hopelijk keert het tijd in de Creuse ook weer eens.

Gezien de volle winkelcentra waag ik te betwijfelen of de Internetaankopen de winkels in de stadsharten de nek om heeft gedraaid.  

Afijn, misschien biedt de stijging van de zeespiegel (en rivieren) inderdaad weer nieuwe kansen maar of dat de stadscentra gaat redden waag ik te betwijfelen. 

De eerste nederzettingen vonden plaats langs rivieren. Altijd dicht bij het water.
Nodig voor ambacht, nijverheid en het drijven van handel. Er ontstonden steden die werden bevolkt door zowel de arbeiders als de bazen en de notabelen. Ieder in z’n eigen wijk van de stad.

Eind 19de eeuw opende de komst van o.a. de elektriciteit nieuw ongekende perspectieven. Waaronder industriële activiteiten.

Indien de stadskernen van ambacht en nijverheid worden ontdaan, deze enkele kilometers buiten de stad worden gedropt en industriële activiteiten naar o.a. Noord-Afrika en Azië worden afgevoerd, onstaan er bevolkingsverschuiving en werkeloosheid. Speculatie zorgt er verder voor dat belangrijke steden alleen nog maar toegankelijk zijn voor een Happy Few.

Ook het platteland onderging deze veranderingen. Kinderen van boeren verkozen werknemer te worden en het zware werk in de landbouw voor gezien te houden. Waardoor kleine boeren op-en uitgekocht werden en langzamerhand namen enkele grote agrarische bedrijven de plaats in van de kleine boerenbedrijfjes.
Met de aanschaf van gigantische landbouwmachines, ontstond ook hier werkeloosheid, sloten winkels in stadjes en dorpjes en werden ook de scholen de klos.

Buitenlandse investeerders werden met groot geld gepaaid om fabrieken te openen.
Deze echter verschaften door automatisering weinig werk voor de arbeiders.
De investeerders vertrokken meestal, na enkele jaren de citroen goed uitgeperst te hebben, naar andere oorden.
Enkele uitzonderingen daargelaten.

Politici hadden alleen nog maar oog voor een toeristisch Frankrijk, inmiddels van fabrieksvervuiling ontdaan.
Autoroutes, vliegvelden en snelle lange afstandstreinen zouden industrie en nijverheid vervangen.
Frankrijk ondersteunde met miljoenen de Franse auto-industrie waarvan nota bene de auto’s buiten Frankrijk werden gemaakt…

Een lang verhaal waarin alle politieke keuzes op louter Energie, Vervoer en Toerisme berusten.
Wat grote werkeloosheid onder de minder geschoolden tot gevolg had.
Hele streken van Frankrijk zijn op die wijze leeggelopen.

Een schepje energiecrisis waarvan beweerd wordt dat de energieprijs nooit meer zijn oude proporties aan zal nemen en waar de fossiele energie aan uitputting lijdt, zullen de komende jaren het land drastisch doen veranderen.
Misschien lopen de dorpen en steden en streken op lange tijd wel weer vol…

Toch is er hier (in mijn dorp) bijna geen huis meer te krijgen. Tenzij je heel veel geld hebt. Scholen kunnen de toeloop van de jeugd amper aan en schreeuwen om nieuwbouw. Er is onlangs een nieuwe, hele grote 'école maternelle' geopend. En verder overal lelijk 'lotissements'. De restaurants en de terrassen in het centrum zitten iedere dag, zomer én winter vol. Van leegloop hier geen sprake.

Dan woon je in een groeigemeente en niet in een krimpgemeente.
Groeigemeentes zijn er natuurlijk ook gewoon in Frankrijk. 
Geniet er maar van zou ik zeggen, hoe wel je aangeeft dat er dan ook het een en ander te klagen valt.

Jazeker, er valt te klagen: die lotissements zijn niet mooi. Daar komt geen schoonheidscommissie aan te pas. Huizen worden lukraak door elkaar geplaatst. Met hoge muren daaromheen. Het wordt drukker, drukker en drukker. En het verkeer neemt toe, toe en toe. Onlangs verscheen er een artikel als bijlage in het (locale) weekblaadje "la Semaine" met als kop: 'Urbanisation dans les P.O (Pyrénées Orientales): Alerte au béton'. Nou, dan weet je genoeg.

Nederlandse klaagmuur overal aanwezig ha ha leegloop niet goed en nu ook niet aanwas met alle voorzieningen...of de zee nu het binnenland instroomt dat zal zeker gebeuren rond 2100-2150 niet alleen in Holland Pays-Bas geheten..Gelukkig wonen wij op 800meter en dorp 1100

Ik zie bij ons in het dorp dat er weer wat winkels open gaan. Ook huizen worden relatief snel verkocht. Ik hoop en denk dat dit te wijten is aan de "leegloop" van de steden. In een grote stad huur je voor veel geld een pijpenla op 3-hoog-achter, in la France profonde koop (hypotheek) je voor minder geld een huis met tuin. Als je remote kunt werken en bij wijze van spreken eens per week naar de stad moet is het nog steeds goedkoper.

Alleen moet er dan ook een grote stad in de buurt zijn. Ik zit zo'n 60 km buiten Bordeaux.

We zullen het wel zien of deze trend doorzet.

Ik heb nog een nagedacht over de reactie van Augusta. Met name de twee laatste alinea’s.

Misschien komt er weer een tijd dat we ‘compacter ‘ , dichter bij elkaar in de buurt, moeten gaan wonen. Dit omdat er misschien niet genoeg energie meer zal zijn om op afstand van de voorzieningen te kunnen wonen. 

Hans, is thuiswerken in Frankrijk algemeen geaccepteerd? Ik merk bij mijn zoons in Nederland wel dat ze een dag of twee per week thuis werken, maar ook minder strikt begin en eindtijden aanhouden.

In hoeverre de vergrijzing een tijdelijke zaak is, laat ik even buiten beschouwing. Wel vond ik dat het geboortecijfer in Frankrijk vanaf 2010 voortdurend  daalt. Voor die tijd waren er een paar kleine oplevingen. Bron :Index Mundi.

Frankrijk is een van de Europese landen waar het geboortecijfer het hoogst is. Je ziet hier maar weinig gezinnen met 1 kind. Iets dat je in Duitsland veel meer ziet. In de crèche hadden wij redelijk veel gezinnen met 3 kinderen.

https://www.touteleurope.eu/societe/europe-combien-de-naissances-da...

Verder zijn 2 van mijn 3 kinderen uit regio Parijs vertrokken. Mijn dochter al weer 13 jaar geleden naar regio Caen, haar man achterna. En mijn zoon in de Vendée met zijn vrouw en kind, omdat ze regio Parijs uitwilden. Toch hadden ze een leuk huis hier, maar genoeg van de drukte van parijs, vooral mijn zoon , die veel op de weg zat.  Dit is  ook al weer 10 jaar geleden. Mijn schoondochter bleef gewoon voor hetzelfde bedrijf werken, thuis via internet en ongeveer 1x per 3à4 weken nam ze de TGV in Nantes naar Parijs om daar 1of2 dagen te werken. Nu werkt ze voor een ander bedrijf in Nantes sinds kort, maar werkt ook weer geregeld thuis

In mijn buurt zijn redelijk veel mensen , die een paar dagen per week thuis werken.

Klopt Mariëlle: de geboortecijfers liggen in vergelijking met andere Europese landen relatief hoog, maar nemen desondanks toch af.

Dat je vaak gezinnen ziet met drie kinderen viel mij ook al eens op. Heeft dat niet te maken met bepaalde fiscale voordelen? En was dat niet een maatregel om de geboortecijfers te doen stijgen? Staat me iets van bij.

Compacter wonen tegen de trend ? 
Nooit van tiny houses gehoord? 

Dat kan zijn dat jij niet meer in een tiny house wilt wonen Hans, maar daar denken een heleboel mensen anders over. Je zei dat compacter wonen niet de trend is, daar ben ik he biet mee eens, dat is alles. 
Hierbij een van de vele hits als je hierop googelt

Hans, ik denk niet dat een tiny house bedacht is voor gezinnen. Ik zie altijd singles, heel af en toe een stel. Voor velen liever een tiny house dan tot je dertigste bij je ouders blijven.

Ik heb het niet alleen over Tiny housse, het is slechts een voorbeeld lees de vele artikelen die er zijn over kleiner wonen als trend.

Hans, ik denk dat je wel gelijk hebt. 

Wat de oorzaak ook is dat doet er niet toe, het is de trend.
Het woord trend zegt helemaal niets over de oorzaak of anders gezegd; als iets een trend is wil dat niet zeggen dat we dat allemaal heel erg leuk vinden.
Het woord trendy is weer iets heel anders, in dit stukje wordt het verschil goed uitgelegd, het gaat in dit geval over mode.

En de kans dat op zeer korte termijn groter wonen financieel weer volop mogelijk wordt is klein, ik lees dat de trend al sinds 2005 is ingezet.... ook hier
Je schreef dat compacter wonen tegen de trend is, daar reageerde ik op.

Ik denk dat hier weer appels met goudvissen worden vergeleken.

We begonnen dit met de vergrijzing en zijn nu bij de definitie van trend en tiny houses aangekomen.

Zelf zie ik bejaarden nog niet in een tiny house wonen - tenminste als je het verzorgingstehuis niet meetelt. 

Tiny houses worden sinds een tijd in de media gepusht - met name in Nederland. In Frankrijk zie ik daar weinig van. Waarschijnlijk omdat er genoeg huizen te koop staan, dus is de noodzaak minder. Ook zijn veel van deze huizen relatief goedkoop. Natuurlijk zijn het geen paleizen, echter wil een starter nogal wat water bij de wijn doen. In Nederland zijn (zelf voor starters) veel te weinig huizen beschikbaar.  

Zo zie je dan ook in Nederland regelmatig de discussie de kop opsteken, dat ouderen toch maar snel uit hun veel te grote huizen moeten, want dat zou de doorstroming bevorderen. Echter zijn heel veel van dit soort plannen het papier niet waard waar ze op geschreven worden. Daar komt ook nog bij dat je een oude boom niet moet verplaatsen. 

Is het een issue als er vergrijzing plaatsvindt? Waarschijnlijk wel. Eigenlijk zou je hier ook weer iets genuanceerder naar moeten kijken. Trekken er veel mensen uit een regio weg, met name de jongeren, dan is het effect voor de regio en de achterblijvers negatief. In de regio waar deze mensen naar toe gaan heb je dan ook een reeks van effecten - zowel positief als ook negatief. Alleen kan dit per regio en land verschillen. In Nederland zou je er niet zo snel iets van merken omdat het dicht bevolkt is met een goed OV net. In Frankrijk kan dit weer compleet anders zijn.

In Frankrijk loopt het platteland sinds tijden leeg omdat het werk alleen maar in de grote steden was. Dat is in vele geïndustrialiseerde landen ook het geval. Nu na Corona zien wee een kleine wijziging, dat mensen met bepaalde banen de grote steden de rug toe keren. 

We zullen nog een hoop zien mbt vergrijzing, zoals arts-op-afstand, zelf-rijdende autos die ook voor bejaarden mobiliteit bieden, robot-achtige systemen voor huis en tuin,... 

Gaan we ooit terug naar een situatie met de meer-generatie-huizen (opa/oma, vader/moeder, kinderen allemaal onder een dak) ? Singles op leeftijd? Patchworkfamilies met home-sharing?

Andreas, ik denk dat er teveel voor ouderen gedacht wordt. Mijn ouders, verzorgingshuis waardig "wilden niet". Jammer genoeg hebben mijn zussen dat voor ze bepaald. ( Kost een deel of de hele erfenis) Mijn moeder zou in een verzorgingshuis prima op haar plaats geweest zijn. Mijn schoonmoeder was er prima op haar plaats. Vond ze zelf ook.

Wij zijn inmiddels wat ouder en moeten nadenken wat je wel of niet wilt. Met de kans dat we voor de eerstvolgende 15 jaar ons bezig houden met iets dat nog niet nodig is. 

Wij bespreken het met onze omgeving, lees in ons geval kinderen. Als ik alleen achterblijf ga ik op zoek naar een gezamenlijke woonvorm in de vorm van een hofje?

De oorsprong van tiny houses in Amerika is voortgekomen uit de kredietcrisis van 2007.
Omdat ze aanzienlijk lagere bouw- en vaste kosten met zich mee brengen en bovendien mobiel zijn.

Zodra er in een streek geen werk meer is, koppel je de Tiny aan je wagen en trekt hem naar de volgende plek waar wel weer werk is.
De moderne dagloners mét eigen huisvesting. Zelfde opzet als met de containers. Behalve dat deze niet mobiel zijn maar wel een stuk goedkoper in aanschaf.

Als iemand op financieel gebied de kans heeft om ruim en comfortabel te wonen, zou hij zich dan louter om ecologische redenen een tiny house veroorloven? That ’s the question…

Momenteel zijn de Franse werkgevers nog bepaald huiverig betreffende het thuiswerken.
Ze houden graag een oogje op hun personeel. Twee dagen wordt al veel gevonden.
Thuiswerk zal dus voorlopig niet de oplossing bieden om voor velen steden voor streken in te ruilen.

De vergrijzing wordt veelal afgeschilderd als een komende calamiteit. Grote steden zijn minder vergrijsd dan kleinere steden of gebieden. Indien vergrijzing op die basis wordt geschetst, is het logisch dat er angst ontstaat.
Veel hangt echter samen met werkverschaffing. Indien er in de nu verlate gebieden volop werk zou zijn, zou dat ook de jongeren weer naar zich toe trekken en zou het met de vergrijzing snel afgedaan zijn.

@ Augusta

Werkgelegenheid is inderdaad erg belangrijk. Maar in de Creuse bijvoorbeeld, is de werkloosheid altijd erg laag geweest. De variatie in werk is ook belangrijk. Wil je naar een universiteit, dan moet je of naar Limoges (110 km) of naar Clermond-Ferrant (160 km). Vind je met die opleiding wel werk in de Creuse? En als je in je studentenleven aan uitgaan gewend bent geraakt, is de Creuse wel erg saai. 
Het is daarom niet alleen werkgelegenheid, maar ook cultuur en uitgaansleven. En dat creëer je niet zo maar.  Daarom trekken veel jongeren naar de stad en komen ze na hun werkende leven weer naar de Creuse. En dat versterkt de lokale vergrijzing weer.

Vreemde gedachte dat je zegt dat een deel of de hele erfenis opgaat aan de financiele oplossing voor het wonen en leven van de ouders. 
Het is niet de erfenis die daaraan opgaat maar het eigen geld van de ouders dat ze ooit verdiend en of gespaard hebben en nu uitgeven aan zichzelf. Logisch toch? 
Het is pas een erfenis op het moment dat de ouders dood zijn, eerder niet. 
Wees blij dat ze het geld hebben en dat niet de kinderen financieel moeten bijspringen zoals zo vaak hier in Frankrijk het geval is. 

Jeannette, maar jammer genoeg is het regelmatig wel de waarheid. 

Wat is de waarheid Janny? Ik begrijp het niet. 

@Hans, ik ben het in zoverre met je eens dat de afstand stad-met-alle voorzieningen en installatie in de Creuse niet samen gaan.
Zo is het ook gesteld met de vestiging van de (para)medische beroepen.

De tijden zijn veranderd.
Door het begrip “vakantie” hebben de Franse steden de laatste jaren veel verbeteringen en infrastructuur aangebracht om zo aantrekkelijk mogelijk voor toeristen te zijn.
Nu willen (para)medici ook genieten van deze verbeteringen. Wat de kloof stad/platteland alleen nog maar groter maakt.

Bovendien staan de relaties ouders/kind ook niet meer in dezelfde schoenen van 60 jaar geleden.
Vroeger als een kind goed kon leren, ging hij, na overleg met de ouders en af en toe ondersteund met een beurs, naar de “Grote Stad” waar hij dmv internaten verder kon studeren. Dat offer brachten de ouders op.
De ouders-van-nu hebben geen behoefte meer aan internaten voor hun kroost.
Dus vermijden ook op hun beurt de grote afstand van stad naar afgelegen dorp.