Het blijven zeer fraaie auto's,  maar ikzelf vind de familiales minder geslaagd. De cabriolet, met twee deuren daarentegen... Ik heb er plaats voor in mijn garage, maar de vraagprijzen voor dit soort beautées valt buiten mijn budget.

Nu we dan toch bij niet alledaagse uitvoeringen of conversies van klassieke Citroën modellen terecht zijn gekomen kan deze er ook wel bij: een elektrische eend, hoe sterk is de eenzame bricoleur, niet tegen de wind in fietsend, maar tegen steile berghellingen op, in Zwitserland.

Een Eend onder stroom.

Michelin test geregeld banden op het circuit in Lurcy-Lévis, omdat er een recht stuk is van 1 kilometer. Altijd goed te horen op mijn terras. Helaas heb ik deze auto's nog niet voorbij zien komen, wel de modernere raceauto's. Om 12 uur, lunchtijd, staat het plein bij de kerk vol met Porsches, Lamborghinis en nog wat andere snelle vierwielers. 

Die Michelin test DS is voor mij nieuw en indukwekkend. Dat trapautootje met presidentieel kenteken vind ik prachtig:  een hebbeding.!

Hier nog  een unieke DS van Chapon:  653 cm lang voor Charles de Gaule

@ Henri, in de warme zomer van 2008 bezochten we het "Musée des voitures présidentielles", in Sauvigny-le-Bois, iets ten noorden van Avallon in de Bourgogne. Naast een indrukwekkend kasteel twee grote granges. De deuren stonden open, dat wel, niemand te zien. Toch wel, achter de ontvangstbalie de eigenaar, type Franse gentleman. Er mochten binnen geen foto's worden gemaakt van de enorme collectie presidentiële voertuigen uit de hele wereld. Iedere auto gaf een inkijkje in wat dan contemporaine geschiedenis heet. Nog vers in het geheugen, dat wel, maar wanneer je de jaren gaat tellen toch wel lang geleden.

De Simca van De Gaulle stond er ook en natuurlijk zijn van kogelgaten voorziene Citroën DS. L'attentat du Petit-Clamart, hier uitvoerig beschreven in de Nederlandse taal.

Helaas bestaat dit museum niet meer. Ik kreeg toen al de indruk dat dit privémuseum geen echte money-maker was, meer een enigszins uit de hand gelopen hobby van een zeer enthoesiaste verzamelaar. Toen er in 2010 nieuwe belastingmaatregelen van kracht werden was het helemaal niet lonend meer. Als privé exploitant kreeg je een extra aanslag voor je kiezen, gebaseerd op de mogelijke verkoopwaarde. Waar zijn ze allemaal gebleven? Verkopingen, een unieke kans voor "officiële" overheidsmusea om hun collectie aan te vullen op kosten van de belastingbetaler. Voor die overheidsinstellingen en puissant rijke verzamelaars was die nieuwe fisale regelgeving dus een win/win situatie.

Terug naar die DS van De Gaulle, wat zei hij toen hij ongedeerd uit zijn zwarte schietschijf stapte: "Ils ne savent pas tirer".

@ Alexander, deze in het VK gemodificeerde strech is ook wel aardig, al eerder hier vertoond, right-hand drive, heeft wel wat aandacht nodig.

@Rob 

De Gaulle heeft zich inderdaad ook in een Simca Chambord laten rijden met een 2,3 liter V8 motor van 84 Pk. Maar dat is niet de auto op deze foto. Dat is een speciaal door Chapron gebouwde cabriolet gemonteerd op een 15 CV Citroen Traction Avant chassis met een 2,7 liter – 6 cylinder lijn motor van 90 Pk.

Hier de presidentiele Simca.

@ Henri, de heer die ons twee toegangsbiljetten verkocht komt hier aan het woord, over die Simca van De Gaulle.

....zou ik haast de DS vergeten.

Leuke fllmpjes Rob, merci, Tja, en dan was er eens een prototype:  de Peugeot 607 Paladine. Die werd omgebouwd tot cabriolet om één keer de Champs Elysee af te zweven met de nieuwe president.

Daarna retour naar het museum voor de  eeuwige rust: so sad.!

En deze dan ? 

La  Déesse,  niet zo elegant maar wel origineel. Ik heb even rond gekeken , maar een mooie DS kopen is niet moeilijk in Frankrijk, ze zijn er te kust en te keur vanaf € 30.000.

@ Henri, inderdaad, een DS kopen is niet zo moeilijk, maar het onderhoud? Dat gaat naarmate we verder in de tijd reizen steeds moeilijker worden, waar haal je nog de originele onderdelen vandaan, wat kun je met retro-engineering doen, straks maken we een 3-D scan en geven dan een automatische draaibank of 3-D printer de opdracht een onderdeel na te maken. Gebeurt nu al. En dan het vaak speciale gereedschap, waar haal je dat vandaan? 

Er is ook een andere aanpak mogelijk, op bezoek bij een firma met veel Citroën ervaring en een toekomst visie. Prijskaartje voor hun nieuwe SM model nog niet bekend......Op bezoek bij Jean-MIchel Gallet.

p

Het onderhoud is niet moeilijk het is allemaal mechanisch er is bijna geen elektronica  behalve de ds injecties  die heeft al een computer  en onderdelen zijn er ruim voldoende verkrijgbaar 

In het rijtje bijzondere Citroëns mag deze lange SM uit 1972 niet ontbreken. Koningin Élisabeth is er maar liefst twee keer in rondgereden.

 Ja Rob, interessant project van Gallet: SM en DS technisch moderniseren. De vraag is of de puristische klassieker-liefhebbers en automusea die auto’s nog als origineel beschouwen. Merkwaardig dat Galet zo enthousiast is over die zes-cylinder Maserati motor in de SM.  Voorzover ik het begrepen heb was dat een enorme miskleun door de 90° ipv 60° V-hoek van de 6 cylinders..

Zelf ben ik niet in de  markt voor een klassieker en evenmin sleutelaar..Maar als ik een DS zou begeren zou ik hem van de restaurateur kopen die ook bereid is om hem verder te onderhouden.

Ook tegenwoordig kun je als gendarme een leuke auto rijden. Ik vermoed dat deze fijner rijdt dan de SM. In ieder geval wendbaarder. 

@ Henri, inderdaad merkwaardig, maar misschien maakt liefde blind....Waar haal je als garagist de beste monteurs vandaan? Bij concurrerende merken die bekend staan als storingsgevoelig was ooit een gevat antwoord. Wanneer je die SM de baas kan, dan ga je met vlag en winpel door de stresstest.

Hoe is Jean-Michel Gallet eigenlijk zo ver gekomen in het Citroën specialisme?

Die vraag wordt hier beantwoord.

Helaas moet ik het doen met mijn CX leader, de opvolger van de prachtige DS, maar van 1985 rijdt nog steeds als een zonnetje en is trouwens eventueel voor een liefhebber te koop vanwege overkompleet. Ik concentreer mij nu meer op de lelijke eendjes..

@ Peter Jan, Queen Elisabeth heeft niet alleen kennis gemaakt met de Citroën SM, ook met een veel gewonere "Made in France" auto, de Renault Scénic. Haar voorkeur lag natuurlijk dichter bij huis......

Zeg Rob, hoe haal je het in je hoofd om deze goddelijke reeks bijdragen te vervuilen met een verwijzing naar een people mover :))

Zo zou de DS er hedendaags kunnen uitzien.

Nee, Alexander. De trapauto is leuk, maar ik heb geen kinderen. Een echte DS of een CX staan op het verlanglijstje, met bva. Dezer dagen verplaats ik mij met een scootmobile...

nog eentje:

@ Peter Jan, hoe kan ik de wraak van een Franse godin voorkomen? Voordat zij mij, vanaf de hoge Mont-Blanc haar bliksem slingerend, mij treft, parafoudre of niet in de groepenkast? Een eerbiedig gebed in het Frans.

@ Alexander, zo te zien is er geen right-hand drive versie van de SM uitgebracht. Now for the real thing, on the road, a test drive!

Citroen heeft inderdaad geen RHD versie van de SM uitgebracht, maar

In the UK, three official RHD prototypes were constructed by Middleton Motors, a Citroën dealer in Hertfordshire, England. At least one of these prototypes still survives.

In Australia, 12 cars were converted to RHD by Chappel Engineering in Melbourne, Australia for Dutton's (the Australian importer of Citroën at the time).^[55] Cars are still being modified with RHD controls and dashboards for the Australian market, where RHD is mandatory.

Wikipedia UK citaat: LINK

Gelukkig is de Deesse nogal vergevingsgezind. En om in auto-electra te blijven, kan ik je de volgende strip ter aarding aan bevelen. Vroeger aanbevolen tegen wagenziekte en veel meer. 

je moet veel lef hebben om een volgebouwde motorruimte, zoals die v...

Daar ging iets mis. Ik wilde schrijven dat je veel lef moet hebben om de zeer volgebouwde motorruimte van een SM onder handen te nemen. Storingen garandeerd.

Bestaat toeval? Ik vroeg gisteren iemand met technische interesses of hij misschien ook iets had met Citroën. Een brede glimlach viel mij ten deel. Gevolgd door een verjaardagskaartje dat hij ooit een keer had ontvangen. Gezocht op internet naar het origineel van die foto, niet gevonden. Gelukkig bleek de afzender nog in het bezit van de originele file, in een oeroud Microsoft WPS format, met LibreOffice omgezet in een pdf bestandje. 

Hoe de eerste Citroën SM (in 1971?) band aan wal zette. Niet met de trein, niet over de weg, maar per schip naar Nederland gebracht, voor de AutoRAI. Zo te zien werd de hele Citroën familie als een kudde schapen uitgeladen daar aan de Sumatrakade in Amsterdam, waar ooit de KNSM de scepter zwaaide, achter het huidige Loods 6 gebouw. Met aan de kade, zelfde plek, nog steeds een industrieel aandenken uit die tijd, een gerestaureerde hijskraan.

Onderstaande foto is vermoedelijk afkomstig uit een exemplaar van het Citroën dealer magazine. Doet me denken aan 1969, Neil Armstrong, maanlanding: ''That's one small step for mankind, one giant leap for mankind." De Franse godin daar in de hoge Alpen glimlacht nu.....

De landing van de SM op Nederlandse bodem.

Laat de Jensen Interceptor maar komen. Een vriend in England heeft er een die al erg lang wordt vertroeteld. Met een enorme V8 voorin, die nogal dorstig is....

Ter vergelijking:

Type,                     vermogen,  topsnelheid,  acceleratie,  verbruik,

Citroën SM,            170 PS,      220 km/h,     8,5 sec,       8 km/L

Jensen Interceptor, 254 PS,      217 km/h,     7,5 sec,       4,4 km/L

De Jensen Interceptor is een fraaie carrosserie met een soepele dorstige Chrysler V8. Een mooie comfortabele auto zonder technische vernieuwing, maar waar de gebruikers waarschijnlijk meer ongestoord rijplezier van hadden dan de SM ‘proefpersonen’.

Hallo Rob,

Al eens gekeken op RMC Découverte Vintage Mecani, van de week nog de restauratie van een SM en een DS, het bekijken waard en elke dag verschillende restauraties van klassiekers.

Veel plezier, Hendrik

Hendrik, bedankt voor de tip. Nog een restauratie van een klassieker, geen Frans merk deze keer.

Volledige geheimhouding troef, zowel tijdens de ontwerpfase als de presentatie van de eerste Citroën DS. Niet alleen in Frankrijk, ook in Nederland. Terug naar het hoofdkantoor van Citroën aan het Stadionplein in Amsterdam in deze aflevering van:

Andere tijden.

De reclame affiches uit de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren, daar vallen pagina's mee te vullen. Een aardige, een moderne 2CV met de rechthoekige koplampen.

Nog een zeldzame DS, het houdt maar niet op.

Wie droomt daar nu niet van? Je laat na vele omzwervingen je oog op een groot oud huis vallen in la France profonde. Vaarwel de hectiek van het jachtige stadsleven. Een oprijlaantje, met aan het eind une maison bien dans son jus, klimop tegen de muren, een paar rozenstruiken in bloei, de geur alleen al. Er is ook nog een grote garage bij, een oude schuur, helaas is de sleutel nergens te vinden. Maar de rest, het fantastische uitzicht, de vele authentieke details zoals dat in makelaarstermen heet, de vele kamers, de open haard, het plafond à la française, de grote tuin, fruitbomen, dat alles brengt het gedroomde Frankrijk eindelijk binnen handbereik. Drie maanden later, een eeuwigheid zo lijkt het, met nette kleren aan naar de notaris. Een paar uur later zet je de eerste stappen op je eigen erf en in je eigen huis.

De keuken, typisch iets dat haaks staat op de moderne Nederlandse Funda stijl, maar dat zagen we meteen al, die gaan we vervangen. Je doet een keukenkastje open. En daar staat een oud blikje met wat sleutels erin van een formaat waar je u tegen zegt. Zou daar misschien de sleutel van de garage in zitten? Meteen maar proberen, met een bos roestige oude sleutels in de hand zet je voor het eerst voetstappen op een grindpad met een plezierig knerpend geluid onder je schoenzolen. Een geluid dat zich nu al in je geheugen grift. De grote deur gaat pas bij een van de laatste sleutels met enige moeite eindelijk open, een beetje verzakt allemaal, moeten we wat aan gaan doen. Het eerste to-do lijstje begint al vorm aan te nemen.

Oud tuingereedschap langs de muur, het licht doet 't niet, een volledig verroeste grasmaaier van een Frans merk uit het begin van de zestiger jaren en helemaal achterin, wat een stof zeg, staat heel wat aan strobalen opgestapeld. Speels schuif je er een wat opzij. Dan valt je iets op, zonnestralen die door de geopende grote grange deuren naar binnen vallen laten iets wits zien. Is dat niet een spatbord van een auto? Wie weet een klassieke Traction avant, Rolls Royce of Citroën, je fantasie slaat op hol, je leest wel eens van dat soort verhalen, l'imagination au pouvoir denk je, oude slogans schieten je soms zomaar te binnen.

En warempel, er komt een jouw onbekend type Citroën DS te voorschijn, het type bolide waarmee je flanerend over de Boulevard des Anglais in NIce of de Champs-Elysées in Parijs jaloers dan wel bewonderend zou worden nagekeken. Of nagevloten, maar dat mag tegenwoordig niet meer. Een lot uit de loterij, wie had dat kunnen bedenken. De unieke grange vondst, een lot uit de loterij, gratis, voor niks, hoort bij het gekochte, het komt dus toch voor. De fles wijn die de notaris royaal als deze beroepsgroep nu eenmaal is aan jullie meegaf wordt feestelijk geopend. Als dat de rest van het jaar zo doorgaat hebben we niets te klagen hier in la France, let the good times roll, notre deuxième vie va commencer....

Zo had het verhaal kunnen beginnen dat in Autoblog de miraculeuse vondst van een zeer zeldzame "DS21 le Dandy" uit de doeken doet.

Leuk verhaald Rob, ja sommige dromen komen uit voor sommige mensen...

Kijk eens wat daar achter in die schuur staat te dromen...

Een vrij onbekende reclame voor de Citroën DS.

Zo fraai als ik de DS vind, zo mislukt vind ik de vormgeving van de DS Break...

Henri, form follows function...