Als je het als zodanig gaat gebruiken niet, denk ik, maar ik zou er niet op rekenen dat je er ooit iets op mag bouwen, want dat is vrijwel onmogelijk. 

Hallo Timo, als het meer is dan 10 ha ben je officieel verplicht onderhoud te plegen, maar wij hebben nog nooit controle gehad in 20 jaar. En wat die controle precies inhoudt zou ik ook niet kunnen zeggen. Wel hebben wij gezien dat iemand bij ons in de buurt een klein schuurtje plaatste waar hij dan zijn tuinstoelen in achterliet. Dat werd helaas regelmatig vernield. Maar als je niets achterlaat kan er ook niets vernield worden. Veel plezier!

Na één keer kijken kan je niet weten wat de rivier doet qua hoogwater. Kijk op www.vigicrues.fr om te zien welke maximale waterhoogtes er in de buurt voorkomen. Als "jouw" rivier een grote waterloop is, moet je rekening houden met hoogtevariaties die tot wel 5 à 7 meter kunnen bedragen, maar ook bij kleinere waterlopen kan de stijging aanzienlijk zijn. En onderzoek bij je gemeente of je grond in een "zone inondable" ligt (een overstromingsgebied, dat vaak ook op georisques. gouv. fr te vinden is. 

Hoi, ik ben ook eigenaar van stuk rivier(tje) hier wat ik weet mag het verloop van de rivier niet aangepast worden, ook geen dammen gemaakt worden, en meestal qua bestemming is kamperen verboden, zelfs als dat je eigen terrein is. Succes 

Je zou ook moeten navragen of jij verantwoordelijk bent voor het verplichte onderhoud van dat deel van de oever van de rivier. Volgens mij behoort dat tot de taak van de eigenaar van het aangrenzende land. Maar dat zal @ Klaas wel weten.

@ Maria, geen onderhoud nodig, natuurlijk beloop laten gaan althans hier, zelfs voor ruïnes om te herstellen moet je een permis hebben en dan nog de vraag als je die krijgt, dit ivm overstromingsgevaar, helaas maar waar

En wat denkt de SAFER hierover?

Bij mijn eigen zoektocht naar een stukje grond in Frankrijk heb ik rekening gehouden met klimaatverandering (stijging van de temperaturen - was in FR in 1 maand in 2003 even dodelijk als een heel jaar COVID > https://www.youtube.com/watch?v=gtev8t4itfk,  mogelijk verandering in regenval/daling grondwaterspiegel en de toename van de windsnelheden), vergiftiging van het gebied en grondwater door o.a. de landbouw (dat is op veel plaatsen echt een serieus probleem geworden waardoor eeuwen oude  drinkwaterbronnen vaak niet meer bruikbaar zijn), nu helaas ook in Frankrijk de al achterhaalde waanzin van windmolens en tot slot een typisch Frans probleem de nabijheid kerncentrales en aanverwanten. Maar het mooie van bureaucratisch Frankrijk is weer dat er overal prachtige kaarten van zijn:)

https://www.eaufrance.fr/le-niveau-deau-et-le-debit-des-rivieres (debiet, verhang, neerslag aanbod, terreintopografie, etc) en verwijst door naar https://www.hydro.eaufrance.fr/rechercher/entites-hydrometriques etc.

Maar een belangrijker vraag is waarvoor wil je het weten. Als het om een bouwwerk gaat dan is de geschiedenis vaak een goede raadgever. Als het pand 100 of ouder is dan is er daar meestal wel een goede reden voor:) Bij bomen is dat eigenlijk net zo. Mijn 100+ jarige eiken vinden water prima, ze groeien er namelijk niet voor niets precies daar. Je kan daarom aan het type (natuurlijke) begroeiing al een hoop van het land aflezen. Maar bij aanplant is het maar de vraag of dat met hetzelfde inzicht is gedaan. Ik zag in de Vogezen een hele hoop dode lariksen en heb daarom doorgevraagd bij de locals. Zij wezen me op de doorzettende daling van hun grondwaterspiegel. Bij zandgronden is dat uiteindelijk een echte doodsvonnis. Dus heb ik maar afgezien van de kopen van grond in de Vogezen.

Na meer dan 10 jaar heb ik het eindelijk aangedurfd om bij de locale jagersvereniging een aanvraag in te dienen, zodat er niet meer op ons stukje bosgrond gejaagd mag worden. Want vissers is tot daar aantoe, maar jagers op je terrein vind ik wel van een andere orde. Eerst inburgeren en een netwerk franse vrienden en bekenden opbouwen, leek de beste tactiek. Wij zijn tenslotte maar passanten want we wonen niet in Frankrijk.
Pas in 2025 zal er een besluit vallen over ons verzoek. Tot dan blijven we er in het jachtseizoen maar liever uit de buurt. Vooral in het weekend hoor je veel geknal in de nabije omgeving, soms zelfs griezelig dichtbij. Dan maken wij ook maar wat extra herrie om onze aanwezigheid duidelijk te maken, maar fijn is dat niet. Ook als ons verzoek wordt ingewilligd, zal er in het bos om ons heen nog steeds gejaagd worden. En of ze zich van de dan geplaatste verbodsbordjes ook maar iets zullen aantrekken, moeten we maar afwachten.
Moraal van dit verhaal: vergeet niet om navraag te doen naar de jacht in jouw gebied.