Elevé en rance? / Ranzig gekweekt?

NEDERLANDS ONDERAAN

Me voici de retour, après cinq semaines de cours en France, dans le Périgord, la Charente, l’Alsace… et à Paris, que j’ai arpenté pendant six jours. J’ai chemin faisant vu bien des choses – grandioses ou justement discrètes – et ai donc assez à partager avec vous dans les semaines qui viennent. Commençons par Paris : tout est là-bas sous le signe des Jeux Olympiques de cet été (qui se dérouleront du 26 juillet au 11 août). Ce sera – dit-on – le plus grand événement jamais organisé en France. Rien que ça ! Et en effet, force est de constater que les préparatifs sont… pharaoniques. La place de la Concorde n’est plus qu’un immense gradin, les transports parisiens se préparent au tsunami, et les deux tiers des panneaux publicitaires nous gavent d’Olympisme à toutes les sauces. Pour qui – comme moi – ne goûte que modérément ce que sont devenus les Jeux anno 2024, c’est un peu irritant. En fait, ça frise même le ridicule, quand ça ne devient pas franchement comique à force de trop donner du cocorico. Prenons l’exemple des pubs de Carrefour, qui veut à tout prix montrer qu’il soutiendra les champions en les nourrissant à peu de coûts, et avec de bons produits ‘français de France’. Il s’agit ici de poissons – la daurade et le bar – dont je doute qu’ils soient ‘élevés en France’ vu que ce sont des produits de la pêche et pas de l’élevage, et que les poissons ne connaissent pas de frontières (il y a des affiches semblables pour du fromage ou des fraises). Mais ce qui saute aux yeux de tout lecteur, c’est que le F de France se fond dans le cadre du logo, claironnant ainsi le message ‘élevé en RANCE’ (en néerlandais : ranzig), et donc pas très frais. Vu que l’efficacité de toute réclame repose que le subliminal… j’ai mes doutes :-) !

NL :

Hier ben ik dan, terug na vijf weken cursussen in Frankrijk, in de Périgord, de Charente, de Elzas... en in Parijs, die ik zes dagen lang heb doorgekruisd. Onderweg heb ik veel gezien, grootste dingen en kleine details, en heb dus genoeg om met jullie te delen in de komende weken. Laten we beginnen met Parijs: alles staat daar in het teken van de Olympische Spelen van deze zomer (die van 26 juli tot 11 augustus plaatsvinden). Er wordt gezegd dat het het grootste evenement is dat ooit in Frankrijk is georganiseerd. Niets minder dan dat! En het is inderdaad zo dat de voorbereidingen... faraonisch zijn. De Place de la Concorde is gereduceerd tot een enorme tribune, het Parijse vervoer bereidt zich voor op een tsunami en tweederde van de reclameborden druppen over van Olympisme in alle smaken. Voor wie - zoals ik - maar matig enthousiast is over wat de anno 2024 Spelen geworden zijn, is het een tikketje irritant. Het grenst zelfs aan het belachelijke, als het niet ronduit komisch is door overdreven Franse ‘cocorico’s’. Neem bijvoorbeeld de reclamespotjes van Carrefour, die ten alle kosten willen laten zien dat ze de kampioenen steunen door ze goedkoop en met goede 'Franse uit Frankrijk'-producten te voeden. We hebben het hier over vis - zeebrasem en zeebaars - waarvan ik betwijfel of ze "in Frankrijk gekweekt" zijn, aangezien ze gevangen worden en niet te kweken zijn, en dat vis geen grenzen kent (er zijn vergelijkbare posters voor kaas of aardbeien). Maar wat elke lezer direct opvalt, is dat de F voor Frankrijk opgaat in het logokader en dat de boodschap 'élevés en RANCE' (in het Nederlands: ranzig) verkondigt, wat niet erg fris klinkt. Aangezien de effectiviteit van alle reclame berust op het subliminale... heb ik mijn twijfels :-) !

Load Previous Comments
  • Peter Jan

    Wat een ranzig, pardon prachtig verhaal weer. De vis op de vroege morgen daarentegen. 😂

  • Ellen Stevens

    REUZE fijn Sylvain, dat je weer terug bent met je meesterlijk mooie verhalen. Ik vreet ze allemaal op. 

     

  • Rob van der Meulen

    Dat "Made in France" is een nogal rekbaar en manipuleerbaar begrip. Wanneer je ervoor zorgt dat de kosten die je in Frankrijk maakt om een geïmporteerd product te bewerken een substantieel deel uitmaken van de uiteindelijke prijs zit je goed.  Kort samengevat: La douane au service des entreprises.

    De consumentenorganisaties zijn toch wel iets kritischer. En onze Arnaud Montebourg kwam er indertijd nog net mee weg met z'n claim dat z'n Bretonse trui het product van Franse nijverheid was, scheelde niet veel.