Fransen zijn echte suikerjunks, dan de hoeveelheid alcohol die ze nuttigen. Potten Nutella e.d. gaan er door heen. Fransen bewegen minder, nemen overal heeeeeel ruim de tijd voor en hebben relatief weinig stress, behalve als ze eens een half uurtje langer moeten werken. 

Scholen geven evenmin een gezonde maaltijd bevat ook veel te veel suikers, ja aardappels, brood, pasta rijst hebben heel veel suiker en ook de frisdranken gaan er in als zoete koek. De schappen staan vol ultrabewerkt voedsel en ook dit verdwijnt in de franse boodschappenkarren.

De enigste reden die ik kan bedenken is dat ze zich niet al te druk maken behalve als ze meer moeten werken oid want dan gaan ze gelijk staken.

OOk nederlanders eten maar 1 warme maaltijd per dag en dan 's avonds en dat heeft te maken met werktijden en  het feit dat je niet om de hoek van je werk woont en dus niet even naar huis kan. Restaurants in Nederland kunnen hier niets mee en dat is een kostenplaatje, uit eten is duur. In Frankrijk heb je een lunch met WIJN voor een habbekrats, daar kun je in Nederland net een sandwich met een koffie voor kopen. Lage lonen dus ook lage prijzen in de horeca.

Ik sluit mij aan bij de analyse van Lida hierboven. Waarbij ik wel opmerk dat Fransen in de grote steden een andere levenswijze hebben dan daarbuiten. Daar wel veel kant-en-klaar voedsel, bezorgdiensten en zo meer en vlak de stress niet uit.

Ikzelf ben helaas goed bekend met het Franse gezondheidssysteem door een langdurig probleem met een onderdaan. Heb dan ook veel tijd doorgebracht in revalidatiecentra, waar ze in Nederland volgens mij van kunnen dromen. Velen worden na moeilijke operaties relatief snel op de been geholpen met vele uren fysio en oefentherapie per dag. Ook zie ik vele geamputeerde mensen, mannen vooral met diabetes, die ondanks hun slechte aderen, gewoon doorgaan met roken, s avonds naar de bar gaan om , wat mij betreft, veel te veel te drinken. En vervolgens jaloers zijn als je met meer "hygiëne de vie" veel sneller vorderingen maakt.

Ik ben pas nog getuige geweest van een soort wonder. Een jonge vrouw was al twee jaar zwaar invalide door een rugproblemen (ik laat details achterwege). Altijd in een rolstoel en zwaar afhankelijk. In het centrum waar ik ben komen vaker dit soort patiënten, meestal na een AVC. Na een intensief oefenprogramma en met veel, heel veel inzet van de patiënt en de twee jonge fysiotherapeuten, loopt de bewuste vrouw weer. Kilometers intussen. Je kunt je het geluk van de patiënt en ons allen eromheen nauwelijks voorstellen.

Tenslotte merk ik op dat ik inmiddels bijna 25 jaar de Franse eetgewoonten toepas. Wel een ontbijt , warm middageten met diverse gangen en s avonds een eigengemaakte soep, wat brood en soms wat kaas. Veel fruit ook. Hoop zo mijn levensverwachting naar Frans niveau te trekken.

Fijne jaarwisseling!

Wat mij in deze verbaast, dat, voor zover ik gelezen heb, de Fransen veel minder gebruik maken van bevolkingsonderzoeken.