In principe koop je in Frankrijk een huis zoals je het hebt gezien en dat staat ook in de notariële acte: 'vendu comme vue'. Je wordt als koper geacht alles zelf bekeken en onderzocht te hebben. De verkoper is na de overdracht niet meer verantwoordelijk, tenzij je als koper kunt aantonen dat hij bewust informatie heeft achtergehouden (vis cachés).

Even los van de juridische duiding, die 10 centimeter diepte en zo'n niet waterdichte plastic boîte lijkt inderdaad nergens op.  Meteen wat aan (laten) doen, los van de vraag wie uiteindelijk voor de rekening zou moeten opdraaien. In ieder geval moet dat soort leidingen dieper onder de grond worden verstopt. Als amateur tekenaar ooit dit aan het papier toevertrouwd, maar in dit document van Vialis staat veel precieser beschreven hoe de EDF bekabeling moet worden aangelegd. Minimaal 50 centimeter onder de grond, en dieper wanneer er auto's overheen moeten kunnen rijden. En vlak boven dit soort leidingen een plastic waarschuwingsnet.

Mag hopen dat de (voor)vorige eigenaar geen illegale aftapping heeft gemaakt. Want de stroomtoevoer naar de elektrische motor en besturingskast behoort vanuit de groepenkast te komen, een aparte groep, eigen zekering of automaat en beschermd door een aardlekschakelaar van 30 mA. En in een eigen rode gaine. Wanneer er ook nog een intercom die kant uit zou gaan, die bedrading moet in een groene elektrapijp (20 mm)  onder de grond. Telefoonbedrading gaat in een speciale groene gaine van 40 mm.

Verborgen gebreken vallen normaal gesproken niet meer onder de garantie van de verkoper, tenzij de verkoper iets bewust verzwegen heeft. Dat moet je dus als koper kunnen aantonen voor de rechter.

De vraag is dus meteen: hoe groot is de schade, en hoeveel gaat het je kosten om dit via een gerechtelijke procedure te verhalen op de verkoper als je al voldoende bewijs hebt van zijn voorkennis?

Heb je een rechtsbijstandverzekering? Dan kan het de moeite waard worden maar vergis je niet; de gerechtelijke molens draaien in Frankrijk zeer traag door de zeer ver doorgevoerde hoor en wederhoor; dwz partijen mogen eindeloos op elkaars argumenten reageren en krijgen ook steeds uitstel waardoor een procedure jaren gaat duren, dat kan veel ergernis oproepen en ondertussen moet de advocaat betaald worden! 't Is allemaal lang geleden; kun je de vorige eigenaar nog opsporen?

Als je hem hebt opgespoord: zal hij erkennen de zaak zelf te hebben aangelegd of zegt hij dat een bedrijf dit heeft gedaan en dat hij de nota niet meer heeft.... of dat dat bedrijfje inmiddels overgenomen of failliet is? Hoe bewijs je sowieso zijn kwade trouw? Hij dacht dat het allemaal dik voor mekaar was, of beweert jou erop te hebben gewezen..... Afijn, het lijkt mij allemaal niet gemakkelijk en een hoop gedoe om hoeveel euros? Ik wil het niet bagatelliseren hoor, de kosten voor de reparatie, maar een rechtzaak kost echt veel.

Laat het repareren en neem je verlies, c'est la vie! (et mon opinion)

@Godfried: wat dacht je van "verborgen wenteltrap" als vertaling? (waar de minnaars/minnaressen in en uit de slaapkamer konden komen? ach wat romantisch!)

Uit eigen ervaring weet ik dat het een jarenkwestie gaat worden, precies om redenen die Nityam al omschrijft. Het heeft een vermogen gekost, namelijk 12.000 euro aan advocaatkosten. In ons geval eiste de rechter dat wij al onze kosten terug moeten krijgen, maar ook dat moest weer via een (nieuwe) procedure opgestart worden, omdat de andere partij weigerde uit eigen fatsoen te betalen. Ook weer duizenden euro's aan advocaatkosten, plus die van de huissier.

Dus ga er maar tegenaan staan. Als ik in jouw plaats zou staan, Harriët, dan zou ik geen enkele stap ondernemen (alles is gelukkig goed gegaan, zonder - fysieke - schades), maar inderdaad gewoon de reparatie laten doen en dat betalen. Gegarandeerd dat dit de beste financiële oplossing is!

Harriet vraagt hoe lang de verkoper aansprakelijk is. Het betreft een schakeldoos die de elektrische poort bedient, tien jaar geleden gekocht.

Deze niet conforme installatie valt niet onder de aansprakelijkheid van de verkoper want het is, juridisch beschouwd, geen “vice caché”. De koper van een huis wordt inderdaad geacht alles over het huis te weten. Dus ook over elektrische kabels en aansluitingen.

Er moet vervolgens bewezen kunnen worden dat de verkoper de doos heeft geïnstalleerd of door een bedrijf heeft laten installeren. “Volgens de buren” is, juridisch gezien, geen bewijs.

Het is uitsluitend aan Harriet om de installatie wel conform te maken.

Nu lees ik iets nieuws, maar klopt het?
Een verborgen "boite", ondeugdelijk geplaatst, met ondeugdelijk verbonden electradraden zou niet als "vice caché" moeten worden beschouwd? Daar valt mijn mond van open. Waarom zou dit niet voldoen aan artikel 1641 van de Code Civil (hier wordt de "vice caché" gedefinieerd) voldoen?
(Een maand geleden of 10 jaar geleden gekocht, het blijft een vice caché.)

En de KOPER (dus niet verkoper?) wordt geacht alles over het huis te weten?

Wat zegt het desbetreffende artikel ? « Le vendeur est tenu de la garantie à raison des défauts cachés de la chose vendue qui la rendent impropre à l'usage auquel on la destine, ou qui diminuent tellement cet usage que l'acheteur ne l'aurait pas acquise, ou n'en aurait donné qu'un moindre prix, s'il les avait connus ».

Vertaling : de verkoper staat garant voor verborgen gebreken van het verkochte voorwerp die belemmeren om het te gebruiken waarvoor het is bestemd of het gebruik ervan zodanig belemmert dat de koper niet tot aankoop over gegaan zou zijn of er een dusdanige mindere prijs voor gegeven zou hebben als hij er kennis van had gehad.

Heeft deze verborgen elektrische doos Harriet belemmerd om het huis op normale wijze te bewonen?

Nee dus, daar zij er per toeval tien jaar later achter gekomen is.

Verder, zoals wimmo ook al stelde,  neemt een notaris over het algemeen in het koopcontract de clausule op dat de koper het huis koopt in de staat waarin het zich bevindt. Zodra de koper zijn handtekening onder de koopakte zet, wil dat dus zeggen dat hij met die clausule akkoord gaat en er verder geen verhaal meer op kan maken.

Op grond van het feit dat dit “gebrek” Harriet tien jaar niet belemmerd heeft om op normale wijze het huis te bewonen, is hier geen sprake van "vice caché".

Godfried, volgens jou trek ik foute conclusies. Dat staat je vrij.

De interpretatie van die clausule ligt echter een ietsje subtieler. Deze staat voor een verkoper die zelf NIET wist dat het gebrek bestond.

Het is dus NIET zo dat een verkoper, wel degelijk op de hoogte van het bestaan van een gebrek en het eventuele verdoezelen ervan, zich via deze clausule zou vrij kunnen spreken van zijn aansprakelijkheid.

In geval van "vice caché" zal de koper moeten bewijzen dat de verkoper van het gebrek op de hoogte was en het heeft verzwegen in de koopakte.

Nytiam heeft hierboven uitstekend beschreven wat dat allemaal in zou kunnen gaan houden betreffende het geval van Harriet waar ik verder  niet op terug kom.

Ter aanvulling:

Validité des clauses limitant ou excluant la garantie des vices cachés

Les clauses limitant ou excluant la garantie des vices cachés sont valables non seulement entre professionnels, mais également à l’encontre d’un non-professionnel. Toutefois, de telles clauses ne peuvent pas être utilement invoquées par le vendeur de mauvaise foi, c’est-à-dire celui qui connaissait l’existence du vice au moment de la vente et qui l’a dissimulé à l’acquéreur (CA Agen, 6 déc. 2005).

Ik zal het wel verkeerd geformuleerd hebben.

Tevens lijkt het mij ook een moeilijk haalbare kaart om er een proces aan te wijden.

Mmm, mischien moet Harriet hier maar het laatste woord spreken,

Er staan nu wel erg veel advocaten in spé op die, zonder ook maar het koopcontract in kwestie gelezen te hebben, er van alles over weten te vertellen.