PTFE

Teflon is dus eigenlijk een merknaam voor PTFE. PFTE is in beginsel niet giftig, maar zodra de temperatuur boven de 260 graden komt gaat de kwaliteit achteruit. Teflon heeft een smeltpunt van 327 graden en kun je vergelijken met een soort plastic. Wanneer je aan het bakken bent zal de temperatuur van de pan gauw oplopen naar 300 graden, het zal dus gauw gebeuren dat de pan te heet wordt waardoor schadelijke gassen vrijkomen.

PFOA

Een andere stof die voorkomt in Teflon is de PFOA (perfluoroctaanzuur). Sporen van deze stof kunnen in het eten terecht komen. Dit kan gebeuren doordat veel mensen ijzeren keukengereedschap werken waardoor stukjes Teflon los laten. Uit onderzoek blijkt dat een groot gedeelte (meer dan 90%) van de Amerikanen al PFOA in het bloed heeft. PFOA is getest op proefdieren en deze stof blijkt kankerverwekkend te zijn, hoogstwaarschijnlijk dus ook erg gevaarlijk voor mensen. In het menselijk lichaam wordt PTFE (Teflon) afgebroken tot de grondstof PFOA, deze grondstof kan verder niet meer afgebroken worden door ons lichaam en blijft jaren in het bloed en de lever aanwezig. Indien je vaker met Teflon pannen kookt, stapelt het PFOA niveau in je lichaam zich op. De effecten van PFOA op lange termijn zijn nog niet uitgebreid onderzocht bij mensen, maar het zou schade kunnen aanbrengen aan het spijsverteringsstelsel, cholesterol, de lever en schildklier. Aangezien gebleken is dat PFOA bij proefdieren kankerverwekkend is, kan dit ook niet worden uitgesloten bij mensen. Ook bij zwangere vrouwen kan de anti-aanbaklaag extra gevaarlijk zijn, PFOA passeert de placenta en kan worden uitgescheiden in de moedermelk. PFOA brengt dus meerdere risico’s met zich mee en is daarom ook verboden vanaf 2015.

gewoon dit kopen 

Ik wist het wel...heb nooit een tefalproduct willen hebben. Geef mij maar een gewone pan!

ceramic pannen super , jaren geleden gelezen in de test in de  Elseviermagezin  de beste pannen en meteen gekocht 

ik kook ook veel voor mijn gasten dus erg belangrijk maar natuurlijk ook voor mijzelf.

Afgezien van dat je met gebakken voedsel sowieso moet opletten (donkerbruin gebakken smulspul schijnt niet zo best te zijn voor maag en darmwand en alles wat daarmee te maken heeft) maakt een krokant randje aan je eten bitter. Twee van de belangrijkste redenen om met gebakken voedsel met beleid om te gaan. Uit de oude literatuur afkomstig uit India en omstreken wordt gebakken voedsel sinds onheuglijke tijden afgekeurd. Om die redenen letten we al jaren op het niet al te bruin te bakken.

Toen we na onze studententijd de eerste teflonpannen kochten waren we ons er niet bewust van dat dat goedje niet in je lichaam thuishoorde. Geweldig vonden we dat Teflon spul, geen gedoe meer met aanbakken. Totdat de eerste berichten in de kranten doordrongen dat het Teflon goedje hoe dan ook in je lijf terecht kwam. Dat deed ons nadenken en gingen we over op keramische pannen, helaas, die hielden het niet lang vol bij ons. Begin 90-er kochten we de eerste Demijere pannen die met overleg gebruikt bijna net zo werkte als teflon gecoate pannen. Ook nog zeer makkelijk schoon te maken als de de pan meteen op de nog warmeplaat met water wegzet. 

In LDF beland ontdekten we de deBuijer pannetjes die met de juiste zorg een soort anti anbak laag kregen. Daarvan leerden we ook weer dat dat niet zo geweldig was omdat daarmee opnieuw weer ongewenste stofjes vrijkwamen. Afgezien dan weer van de stofjes die die fabrikant dan weer gebruikte om het oppervlakte van die pannen te behandelen. Zo gaat het maar door.

Kortom, iedere pan heeft wel weer wat nadeligs. Uiteindelijk komt het erop neer je voedsel bij niet al te hoge temperaturen te bakken, als dat dan moet, dan zit je aan de redelijk veilige kant. Bovendien blijkt dat bij lage temps koken (slow cooking) er meer smaak aan je voedsel blijft zitten en het malser blijft.

wie te diep in de pan kijkt krijgt de deksel op z'n neus , au ook nog van ceramic 

nou Jardin dan kan je zo op je knietjes je Jardin in .

@boudewijn,

Er wordt voor de behandeling van staal met diverse chemicaliën gewerkt om onder andere het oppervlakte te behandelen, denk daarbij aan glij eigenschappen om het beter geschikt te maken voor persen of walsen. Elk staal voor een bepaald product bevat toevoegingen - zie het als een receptuur - om het geschikt te maken voor dat bepaalde product. Ook al wordt gezegd dat het slechts plaatstaal is moeten we niet denken dat het bestaat uit slechts ijzer. Voor de Buyere pannen heb ik geen aanwijzingen dat het om schadelijke toevoegingen gaat, maar ik heb wel kennis van productie van staalsoorten en wat men daar zoal aan toevoegt. Delen van die toevoegingen komen bij verhitting vrij: Mb, Cr, Mn, Hg, ...

Ik gebruik nu al enige jaren koekenpannen van roestvrijstaal. die ik ooit bij de Lidl heb gekocht. prima pannen en als t is aangebakken, dan kun je ze tenminste op een normale manier schoonmaken.

Daarvoor had ik dus, ik moet toegeven, niet al te dure ceramic pannen, waardeloos dus.

Daarvoor had ik van die tefalpannen, ook knudde en je blijft kopen.
Ik heb ook een enorme wok in de 70er jaren gekocht ($20,00!)en die is van staal. Wat een geweld die pan, helemaal goed en werd elke week wel een paar keer gebruikt, nu is die veel te groot, maar we gebruiken hem vaak.
Ik heb ook een kleine koekenpan van de Buyer en dat is hetzelfde materiaal als mijn wok, maar kostte me nu een "arm and a leg"

Ik heb voor ik de rvs pannen kocht eens goed opgelet van een fatsoenlijke kok gebruikt in zijn keuken: RVS dus.... 

Met geëmaillleerd moet je ook oppassen, de emaille laag raakt los en dan kom je bij de aluminiumlaag en die is ook heel slecht voor je gezondheid en ondertussen eet je deeltjes aluminium, brrr.

Wat een miserie allemaal. Ik heb bij de aanschaf van de anti-aanbak pannen wel opgelet wat voor anti-aanbaklaag erin zat, ik wist toen welke stof je moet vermijden, maar kan het me niet herinneren. Maar ik wist niet dat je parkiet dood kan gaan van de damp bij oververhitten. Ik heb geen parkiet. @Ada Stukjes email (glas) in je eten lijkt me erger dan stukjes aluminium, dus ik zou hem wegdoen als het email losraakt. Ik heb een heel oude gietijzeren braadpan ('Dutch oven'), die je ook boven een kampvuur kan hangen en die heeft het eeuwige leven, maar je tilt je er een breuk aan, dus ik gebruik hem niet vaak. Idem voor de gietijzeren koekenpan. De keramische pan ging na een paar weken enorm aanbakken. Dus wat nu? Nee, niet alles rauw.

Dag Henk, onze 'Dutch oven' heeft ook niet veel sop gezien. Je moest doe pan insmeren met olie en dan langzaam opwarmen, leeg. Ik stoofde er meestal konijn in. Aan de buitenkant wat roest en hij ruikt niet naar rozen :). Kortom een interessant ding, maar om daar nu mijn eitje in te bakken? Zo'n vispan ken ik van oma. Die werd alleen in de schuur gebruikt (voor de door opa gepeurde paling) en daar bewaard. 

Weet je nog die heerlijke panharing? die werd elke zaterdag gebakken door ons,mijn moeder ging maar naar de kerk, want ze had er niet altijd zin in. Dat ging op een elektrisch pklaatje buiten op de vuilnisbak! want die stank moest je niet in huis hebben. en of we dan gelijk even de keuken wilden schoonmaken, want ja die stank. Mijn moedertje was een slimme vrouw! En de herinnering blijft, de vuilnisbak. Daar werden de slecht doende kamerplanten ook altijd naast gezet, zo van: "denk erom je gaat het nu maar goed doen, anders ga je erin!" En verdraaid het werkte ook nog. Ik doe het ook!! haha.