De goede instelling!

L'étude d n'importe quelle langue est un voyage sans fin... mais ce qui est important est d'avancer :-) Bravo, Anita!

toen in 12 jaar geleden hier kwam wonen sprak ik nauwelijks frans, 1 jaar mavo frans, waar ik veel woordjes moest leren als straf ( ik was niet het braafste meisje uit de klas) dus mijn woordenschat was best ok, maar een zin bouwen kon ik niet. Nu na 12 jaar heb ik gemerkt, dat ik elke paar jaar wel een moment heb dat ik denk dat ik mijn franstalige plafond wel heb bereikt en dan ineens merk ik dat ik toch weer vooruit ga. het gaat met sprongen voor mij, maar ik kan me steeds beter redden.

Een mooie anekdote: Op Franse les vroeg ik de (Frans-talige) leraar eens, wanneer een woord mannelijk was en wanneer vrouwelijk, in de hoop, wat eenvoudige ezelsbruggetjes te krijgen. "Dat is heel simpel," zei de leraar, "als je er 'le' voor kunt zetten is het mannelijk, zo niet dan vrouwelijk." Waar gebeurd!

Alles is ingewikkeld in Frankrijk, te beginnen bij de taal. Niets kan gewoon rechttoe rechtaan. Ze kunnen nog niet eens normaal tellen. Om twee cijfers uit te spreken moet je er zes uitspreken: 98 = quatre-vingt-dix-huit. En o wee als ze een telefoonnummer inspreken op je répondeur:
0475-99 98 97. Want ze ratelen ook nog eens verschrikkelijk. Ze praten altijd alsof ze de laatste trein moeten halen.

Als enige romaanse taal legt het Frans consequent het accent op de laatste lettergreep. Waarom is een raadsel. Ik heb deze vraag eens gesteld op een franse website, zoiets als Onze Taal, waar je taalvragen kon stellen. Nooit antwoord gekregen. Niemand wist het kennelijk. Mijn (zelfbedachte) stelling is dat in een ver verleden de adel zich wilde onderscheiden van het plebs en daarom "anders" ging spreken. Toen dat eenmaal in adelijke kringen gemeengoed was geworden sijpelde het langzamerhand via semi-adel en midden-klasse door naar de gewone man, totdat het normaal werd. Want Fransen zijn, ondanks de leuze Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, o zo positie- en statusbewust. Verschil moet er wezen en de baas is de baas. Maar ja, dat is bij gebrek aan beter slechts mijn theorie.

Ik lees, schrijf en spreek goed Frans (goed in deze volgorde), maar wanneer sommige mensen spreken begrijp ik er geen jota van. Toen ik eens bij een specialist was, zei die na tig keer "Pardon?" van mijn kant: "Maar u spreekt toch goed Frans?" Ik legde uit dat ze duidelijk en goed gearticuleerd moest spreken. Dat lukte twee zinnen en toen begon het geratel weer.

En praat me niet van franse vergaderingen! Niemand laat een ander uitspreken. Ze beginnen allemaal na twee zinnen iets te roepen en door elkaar te schreeuwen, met als gevolg dat niemand naar niemand luistert. Ik heb dat meegemaakt bij vergaderingen van een club waar ik lid van was en ook in de gemeenteraadsvergadering. Ik ben dan totaal verloren. De gemeentesecretaris vertrouwde me toe dat ze er ook vaak niets meer van begrijpt.

Het leidt ook wel eens tot dolkomische misverstanden. Het ging in de conseil municipal over het uitbesteden van het electriciteitsnet beheer. Ik hoorde ze op een gegeven moment alleen maar praten over kippen. Kippen? Dus op een gegeven moment vraag ik: "Wat hebben poules met électricité te maken?" Verbazing alom. "Maar jullie hebben het steeds over poules", zei ik. Tot iemand begon te lachen en zei: We hebben het over ampoules!"

Alle talen die in het lidwoord onderscheid maken wat betreft het geslacht van het woord zijn voor buitenlanders moeilijk. Ik merk het ook bij Sylvain, die zijn franse teksten in buitengewoon goed Nederlands vertaalt, maar zich heel af en toe vergist in "de" en "het". En dan heeft hij niet eens te maken met zich aanpassende bijvoeglijke naamwoorden zoals in het Frans. Bij ons zijn  een vrouw, een man en een kind mooi. Maar in het Frans is een vrouw belle, een man beau en of een kind beau of belle is hangt van het geslacht van het kind af. Maar het is ook nog eens "un bel'homme". Heremetijd, en dan durft Sylvain ook nog te vragen waarom "die franse taal toch zo moeilijk is. 

Bien sûr, Sylvain! Je me sens très bien en France et je connais beaucoup de Français très sympa. Of is het sympas? Van je korte antwoord heb ik toch weer iets geleerd: le français (taal) maar les Français (de mensen). Als het om de taal gaat schreef ik altijd le Français. Merci!

Als ik een Frans woord niet ken, pak ik de Larousse. Je krijgt dan (dus) een Franse omschrijving. Het mes snijdt zo aan twee kanten.

@Jardin :-) ...et le Rhône n'est pas une rivière , mais UN fleuve (rivière se jetant dans la mer).

Bedankt Wilna, leuk om te weten!

Het andere woord voor rivier is trouwens mannelijk: le fleuve. Het verschil tussen une rivière en un fleuve vind je hier: 

"Un fleuve est bien évidement (= évidemment!) un cours d'eau dans sa définition, mais ce qui le différencie d'une rivière est sa taille et son débit beaucoup plus important, mais surtout le fait qu'un fleuve se jette toujours dans la mer ou l'océan. L'embouchure d'un fleuve peut prendre deux formes, soit un estuaire soit un delta."

Maar ook deze verschillen verklaren niet altijd het geslacht van een rivier.

NB: Evidemment betekent vanzelfsprekend, logischerwijs. Het bijvoeglijk naamwoord is évident. Dat wordt ontkennend ook gebruikt als "niet gemakkelijk". Parler français n'est pas évident.

Evidement bestaat ook, het wordt gebruikt voor een bepaald soort operaties. Het woord évider betekent uithollen.

Sorry Sylvain, ik had je laatste reactie nog niet gezien.

Une rivière se jette dans le fleuve et un fleuve se jette dans la mer. C'est ce qu'on apprend à l'école.

Die is heel mooi, El Burro. Nog nooit gehoord. 

Ik schreef al, Jardin (zie hierboven): "Maar ook deze verschillen verklaren niet altijd het geslacht van een rivier."

@Jardin La Marne, La Saône, La Durance. Verder: er is vaak geen logica in een taal, behalve de logica die je erin wilt zien met het doel om je 'regels' makkelijker te herinneren. Ik zeg vaak aan mijn studenten: 'Il y a les choses à comprendre, et les choses à accepter'. Dit verschil weten te maken spaart veel ergenis en tijd :-)

Haha @Jardin, het gaat hier niet om M/F. Het gaat hier om het verschil tussen une rivière en un fleuve. Het verschil tussen een 'gewone' rivier en een 'vloed', of hoe te vertalen.

(Rare) Nederlanders noemen alles 'een rivier'. (Rare) Fransen maken een onderscheid tussen een rivier die niet uitmondt in de zee en een rivier ('fleuve') die wél uitmondt in de zee. Heeft verder niets met geslacht, met M/F te maken.

Wat de franse taal ook zo lastig maakt is dat er vier vormen van werkwoorden bestaan, met allemaal verschillende vervoegingen. De subjonctif présent en passé maken het er ook niet gemakkelijker op. Ik kwam trouwens pas een paar maanden geleden voor het eerst tot de ontdekking dat na espérer nooit de subjonctif komt. Dus niet: J'espère qu'il ne soit pas malade, maar: J'espère qu'il n'est pas malade. 

De Franse taal is vooral een hele mooie taal

Hallo,

Ja inderdaad, maar de Franse taal is een juweel !

Reeds op de HBS vond ik de Franse taal prachtig en heb een 9 op mijn eindexamen gehad.

En sedert die tijd heb ik altijd de Franse taal blijven volgen. Als ik een woord niet begreep, gelijk het woordenboek, opschrijven in een klein notitie boekje en iedere avond het hele boekje weer doornemen ... enz.

Nu ben ik volledig 3-talig, Nederlands, Frans en Engels.

Ik heb zelfs Franse les aan Fransen gegeven, jongeren van 12-17 jaar die zoveel fouten maakten in hun zinconstructies.

Nu geef ik Engelse les aan jongeren en enkele directeuren.

Wil je goed Frans praten met een beter accent, dan doe je de volgende oefening.

Je neemt een MP3 met een Frans verhaal dat langzaam wordt gelezen.

Dan met alles tegelijkertijd alles nazeggen met een tijdsverschil van 1 of 2 woorden.

Dit betekent dat je verstand en geheugen vele dingen tegelijkertijd moeten doen.

1. Luisteren
2. Begrijpen
3. Nazeggen
4. En gedurende het nazeggen blijven doorluisteren en begrijpen en dus nazeggen tot aan het einde van de tekst.

Dit werkt fantastisch op je uitspraak !

Trouwens, je kunt nooit zeggen dat je een taal (zelfs je eigen taal) 100% beheerst. Er zijn altijd woorden die af en toe opkomen waarvan je zegt, die ken ik niet.

Kennen jullie de woorden:

Valétudinaire = een bijv. nw, en wit zeggen iemand die altijd ziek is

Iemand die achancri is = gangréné (die gangreen heeft)

Acréantement = een belofte

Un balai = een bezem (deze kennen jullie wel)

Maar:  un balais = is een variëteit de robijn

Un gaudé = een gebed (die door iemand in de kerk voorgelezen wordt)

Hâbler = overdreven praten

Une mense = inkomsten van een abdij

en dan het verschil (zelfde uitspraak) tussen: voix, voie, vois, ...

la différence entre: cessation et sécession. (et: irruption et irruption, ... enz)

En verder al die grammatica regels, interessant en toch wel logisch, maar soms wel ingewikkeld.

Als iemand daar een vraag over heeft, zeg het maar.

Groeten en succes met de studie (ik ga ook nog steeds door en ben 69 jaar, en doe nu vertaalwerkzaamheden)

Jean

Nou Jean, dan ben ik toch wel nieuwsgierig naar het verschil tussen irruption en irruption!

Beste mensen jullie hebben mij met jullie opmerkingen, kritiek en ervaringen met en over de Franse taal een heerlijke dag bezorgd! Wat een herkenning! En hoe indrukwekkend de vele deskundige uiteenzettingen! Parbleu!!!

 Ook ik heb tijdens mijn 5 jarig verblijf op de School Voor Burgers mogen ruiken aan de geur van het Franse leven. Ik had alleen de domme pech twee jaar onderricht te krijgen van een lerares, die op geen enkele wijze was opgewassen tegen de pubers tijdens haar hoorzittingen.

Tegenover forse voldoendes stond een magere 5 op mijn , toentertijd veel uitgebreider, eindrapport.

 Toch de stap gemaakt me metterwoon in La Douce te vestigen et voilá …..dankzij de overige rapportcijfers heb ik me nu al bijna 20 jaar staande weten te houden in dit prachtige land.

Maar vraag niet hoe? Mijn nog steeds enorme woordenschat en mijn vele correcte  vervoegingen zijn beslist niet voldoende om de radpratende, dialectsprekende dorpsgenoten van repliek te dienen.

Ik beperk me dus maar tot eenlettergrepige zinnen met “onzijdige” woorden.

Met ondersteuning van alle digitale hulpmiddelen houd ik de zaken om me heen en in de rest van de wereld  in de gaten en vind er het mijne van.  

haha Théodora, inderdaad, iets te snel:

irruption, éruption, abruption.

prettige dag.

De Franse taal is inderdaad niet echt gemakkelijk. Ik heb het geluk gehad dat mijn ouders mij naar Franse les stuurden, toen ik 8 jaar oud was.
Tweemaal in de week een uurtje Franse les, na schooltijd.
Na de middelbare school ben ik jarenlang op Franse les geweest, meestal bij privé leraren. In mijn werkzame leven had ik vrijwel dagelijks te maken met de Franse taal, contacten met frans moederbedrijf, bezoeken aan Frankrijk met Nederlandse klanten, schriftelijke en verbale communicatie.
Wij wonen inmiddels 20 jaar in Frankrijk. Ik kan mij goed redden in het Frans, maar toch stel ik vast nog veel te weinig te weten van Franse uitdrukkingen, spreekwoorden en dergelijke. Wat dat betreft kan ik mijn vocabulaire nog wel aanvullen.
Maar over moeilijke taal gesproken: Onze eigen Nederlandse taal is voor buitenlanders minstens zo moeilijk. Onze buurman heeft daar een duidelijke mening over: “Moeilijker dan Chinees”.   

Ik verzuimde nog te vermelden dat "Papa fume une pipe" mijn eerste les Frans was. Dit en "Meunier tu dors, ton moulin va trop vite", zal bij veel mensen wellicht in het geheugen zitten.

Cher Sylvain Lelarge. Merci beaucoup de votre réaction.
C’est vrai. On apprend toujours. Bonne soirée à vous.

Je vergeet iets, Hans: "Papa fume une pipe et maman coupe le pain."

En ik leerde van de vader van ZIP, hier present: alle woorden in het Frans eindigend op -ion zijn vrouwelijk behalve le camion en le bastion.

En deze is ook onvergetelijk:

mijn vader had heel veel Franse spreekwoorden uit het hoofd geleerd en gebruikte die in de conversatie, was een groot succes...

Theodora, "Maman coupe le pain" stond op ons schooltje niet in het repertoire. Wellicht meende het "hoofd der school" dat messen voor 8-jarigen ongewenst waren. :-) 

Hans, ik herinner me dat het in mijn eerste franse leerboekje stond. Papa fume une pipe. Maman coupe le pain. Een typisch beeld uit die tijd. Vader in de luie stoel, ongetwijfeld na een dag werken, en moeders thuis, die voor natje en droogje en de rest zorgt.

Ook ik werd door mijn ouders naar die speciale buitenschoolse franse les gestuurd. Ik heb er later veel profijt van gehad, al leerde je er alleen maar dit soort simpele dingen. Maar wel belangrijk om op die jonge leeftijd kennis te maken met een geheel andere taal, uitspraak en klank.

@Robert, het woordje ion is mannelijk, evenals lion, champignons, scorpion, bastion.

C'est l'exception qui confirme la règle.