Voor het eerst in mijn leven : vendange

Onze buren (nou ja buren, ze wonen 500 meter verderop, maar het is wèl het eerste huis links van de weg die kant op.....) hebben een kleine wijngaard. Een paar weken geleden vroeg de buuf of wij het leuk zouden vinden een ochtendje te helpen bij de vendange (letterlijk : oogst, in dit geval wijnoogst)

Omdat wij dat nog nooit van ons leven hadden gedaan , zeiden we ja. Nu zijn we allebei vrij fit en niet piepjong meer , maar ook nog niet oud en versleten, maar het was pittig, heel pittig, mede door de tot een graad of 30 oplopende temperatuur in de loop van de ochtend gisteren de 20e september.

Toch was het heerlijk, het laatste stukje handarbeid in deze moderne wereld , wat zeker op deze kleine schaal , nooit geautomatiseerd zal gaan (kunnen) worden. uiteraard werd de arbeid afgesloten met een gezamenlijke uitgebreide lunch tot een uur of half 4 , inclusief allemaal zelfgeproduceerde wijn en drankjes, was ook wel zwaar .......

Load Previous Comments
  • Hans van den Dries

    Neen Jaap, daar vergis je je niet in. De professionele wijnboer die ik bezocht liet de druiven zo snel mogelijk naar zijn geïsoleerde schuur vervoeren teneinde het druivensap meteen terug te kunnen koelen naar 7 graden Celsius.
  • Hans van den Dries

    Ik bedoelde Wilsam! doch reageerde met Jaap.
  • Wilna Maijenburg

    Op de onderste foto is duidelijk te zien dat de stelen er nog gewoon inzitten. Duidelijk alleen een fouloir, bestaat wel een fouloir égrappoir, die scheidt wel gelijk de druiven van de stelen.