Helemaal eens met dit verhaal, Rob! Doodzonde dat zo'n mooie taal als Frans weinig of niet meer gegeven wordt op de middelbare school. Er zijn zelfs al scholen die gewoon geen Frans meer geven. Dus de leerlingen hebben dan niet eens de mogelijkheid om dit vak te kiezen.

Natuurlijk wordt er (bijna) overal Engels gesproken. Maar zeker in een land als Frankrijk is het van het grootste belang dat je de taal spreekt als je daar zaken wilt doen. Zo werkt he nu eenmaal in Frankrijk. Onderzoek heeft aangetoond dat Nederland vele miljarden aan handel met Frankrijk verliest omdat we de taal niet spreken.

Het is heel jammer, dat een vak als Frans zou moeten worden opgeleukt. Uiteindelijk heb je toch met grammatica te maken, wil je de taal goed leren. Waarbij ik me overigens afvraag, of er nog goed Nederlandse les met grammatica wordt gegeven. De taalfouten in krantenartikelen en op sociale media zijn hemeltergend. Overigens heette mijn leraar Frans destijds ook De Heer. Ik heb altijd met heel veel plezier de Franse lessen gevolgd. Maar al in mijn schooltijd was er een afname van leerlingen, die voor het vak Frans kozen. Ik heb zelfs een jaar les gehad met 1 andere leerling. Voordeel was, dat ik een goede basis van de taal verkreeg.

Geweldig, Harrien !

Als we de geschiedenis bekijken verdwijnt er veel en komen er andere dingen voor in de plaats. Momenteel gaat dat verdwijnen erg snel of het is de leeftijd die mij parten speelt. Heel jammer van het Frans met al z'n cultuur. Het Nederlands verdwijnt nu ook zoetjes aan door alweer economische oorzaken zoals boven genoemd. Maar ja, we spreken ook geen Latijn meer wat we nu heel normaal vinden.

Toch schijnt het heel belangrijk te zijn je moedertaal grondig te kennen om een andere taal goed te kunnen leren. Het Engelse gebrabbel wat we tegenwoordig vaak moeten aanhoren in Nederland is om te huilen.

Ik vrees dat als er geen goed onderwijs meer is in een moedertaal, we langzamerhand verglijden naar allerlei plaatselijke brabbeltaaltjes, zoals ik ze dan noem. Lekker duidelijk voor de communicatie. Om je subtiel en genuanceerd te kunnen uitdrukken is een moedertaal essentieel. Je redden in een taal is wat anders dan je gedachten en gevoelens onder woorden brengen. Maar ja dat kost behoorlijk wat tijd en moeite...! Zelfs het Nederlands volkslied wordt niet meer geleerd op scholen; al die rare woorden. Er blijft weinig over van het Nederlands en dat het Frans helemaal niet interessant meer is verbaast me niet. Wel heel jammer van deze prachtige taal. Frankrijk doet nog steeds heel veel om het Frans wereldwijd te handhaven. Door haar koloniën zijn er nog veel francophone landen zoals in Afrika. Het wil nog steeds een wereldmacht zijn, wat Nederland allang heeft laten vallen en zich diep schaamt voor haar verleden. De Gouden Eeuw mag geen Gouden Eeuw meer genoemd worden. Een heleboel is niet goed te praten en was volledig verkeerd volgens onze huidige maatstaven. We zijn geëvolueerd en weten nu gelukkig beter...

Heel goed en mooi gezegd Mieke!

Misschien mag ik eraan toevoegen dat de Alliance Française (de fameuze organisatie die zich inzet voor Franse taal en cultuur) wereldwijd gevestigd is (in 130 landen) en heel erg haar best doet om dit prachtige land, de Franse taal en cultuur te promoten.

Eind jaren 50 kregen wij op de Hoogenkampschool te Zwolle in de 5e en 6e klas een uurtje Frans in de week. Op de ambachtschool Duits. Ach waar heb je dat nog?

Als kind er toentertijd geen enkel nut in gezien, als gepensioneerde het omgekeerde ;-) 

Nog even terug naar de richting die wordt aangegeven voor het vernieuwende taalonderwijs: "Nu spreken ze na al die lesjaren de vreemde talen veelal nauwelijks --- Als ze op vakantie gaan, moeten ze dat nog helemaal leren --- meer aandacht voor communicatie".

Nog veel verder terug in de tijd, het voorwoord in "Frans zonder moeite":

" <Assimil> is een taalmethode bestemd voor een publiek dat na de drukke dagtaak zich niet meer wenst te vermoeien, maar wél bereid is zich dagelijks een kleine maar vruchtbare inspanning te getroosten.

Het bestuderen van dit boek mag niet als een lastig karwei gevoeld worden."

Onderwijsvernieuwing: laten we maar zeggen dat het een telkens terugkerend thema is, hoe kunnen we het gemakkelijker maken voor de leerling en beter laten aansluiten bij de praktijk van alle dag.

MIsschien niet helemaal toevallig begint het boekje dat ik hier zojuist terugvond meteen bij les 1 al met iets dat naadloos aansluit bij hen die op vakantie gaan en zich in den vreemde in simpele bewoordingen verstaanbaar willen maken.

Première leçon. Bon voyage!

Eerlijk gezegd, denk ik niet dat het allemaal aan de onderwijsmethoden ligt, al kan daar altijd aan verbeterd (veranderd?) worden. Het is gewoon een maatschappelijk verschijnsel. Nederlanders (Noord-Europeanen?) zijn vooral calculerend bezig. Engels is nu de wereldtaal (vroeger was dat Frans en straks wellicht Chinees of Spaans), dus is het leren van Engels belangrijk, niet dat van de overige talen.

De culturele waarde en het ‘plezier’ van lezen in of luisteren naar een vreemde taal, kortom genieten van een taal telt totaal niet, behoudens voor een paar wereldvreemde wezens die graag poëzie en proza lezen om het plezier van lezen en de schoonheid van taal en inhoud. Dankzij die wezens mogen een paar fanatieke, elitaire personen nu gelukkig nog genieten van Latijn en Oudgrieks en straks wellicht van Frans. Het zij zo.

Ik was in een vroeger leven docent Frans en Muziek en maakte me toen wel eens druk als een decaan een leerling, die Frans in zijn pakket wilde opnemen, adviseerde om dat vooral niet te doen want daar ‘heb je niks aan’. Nu denk ik…. boff…

Wat is het bijzondere van onderstaande zin van Hugo Brandt Corstius, ofwel Battus?

Gad nee, poëzie zei ze op een dag!