Is een prima oplossing, echter doordat je pensionado bent zul je verdragsgerechtigd worden. Dus je betaalt in Fr via de afdracht voor een franse ziektekostenverzekering (o.a), maar van je AOW en of pensioen uit NL wordt premie ingehouden waarvan de franse ziektekostenverzekering betaald wordt. Tevens wordt er ook een percentage van het inkomen ingehouden door het CAK. Zou je voor je NL pensioen/AOW leeftijd een bedrijf in Fr. hebben opgericht, dan zou je niet te maken hebben gekregen met inoudingen. Bij een bedrijf in Fr. betaal je eens per jaar belasting, of je kiest bij je maandelijkse, of trimester betaling van premies de optie voor belasting betalen. Dan nog kun je jaarlijks het te veel of te weinig via aangifte alsnog rechtzetten. Met de zoekfunctie hier kun je veel info vinden. Over alles (pensioen/AOW, lijfrente, dividend, inkomsten) betaal je in Fr. belasting, echter geen sociale premis vanwege het verdragsgerechtigd zijn. 

Mmmm, dat ligt helemaal aan de werkzaamheden; ook in Frankrijk geldt dat je als free-lancer niet 1 opdrachtgever kunt hebben en dat er geen sprake mag zijn van een ondergeschiktheidsrelatie dwz dat je opdrachtgever feitelijk je baas is.

Ik zie wel wat beren op de weg voor een micro-entreprise in dit geval.

Je kunt natuurlijk wel in dienst zijn bij een Nederlands bedrijf als gesalarieerde en in Frankrijk wonen en/of werken. Dan wordt je grenswerker, google maar eens op die term. 

Ik kreeg een persoonlijke mail van je, maar zag dat je je vraag ook hebt gesteld op nederlanders.fr.

Je ontkomt niet aan de positie van verdragsgerechtigde als je op deze leeftijd emigreert. Dat wil zeggen dat je in elk geval een korting krijgt op je pensioen en dat Het CAK voor je een ziektekostenverzekering gaat regelen in Frankrijk bij de CPAM (grootste verzekeraar van Frankrijk). Je hebt dus geen micro-entreprise meer nodig voor je ziektekostenverzekering. Maar als je facturen wil sturen, heb je wel een of andere entiteit nodig, en dan ligt de micro-entreprise voor de hand. Je gaat overigens wel BTW (= TVA)-plichtig worden, gezien je verwachte omzet, maar je kunt vanuit je micro-entreprise met verlegde TVA (=0%) factureren naar Nederlandse klanten die een BTW-nummer hebben.

Op zich heeft Jeanette gelijk, een micro-entreprise hoort meer dan één klant te hebben, maar dat is meer theorie dan dat er op gecontroleerd wordt in Frankrijk. In Frankrijk wonen en in Nederlandse loondienst zijn is een slecht idee, dan heb je het slechtste van beide werelden: de relatief hoge Nederlandse loonbelasting (belast in het werkland) en de relatief hoge sociale lasten van Frankrijk (belast in het woonand).

Wim

Dat je als gepensioneerde met een microentreprise toch verdragsgerechtigde blijft, is overigens betwist door fiscaal jurist Rob van Schijndel, die op pagina 3 van deze discussie tussen hemzelf en Wim schrijft:

"Dankzij Europese regelgeving betaal je altijd maar in één Europees land sociale premies. Als je woonachtig bent in een land en je werkt daar, dan ben je daar sociaal verzekerd. Ook al heb je een wettelijk pensioen uit Nederland.  Er gelden geen minimale/maximale bedragen voor dit uitgangspunt. Dus ook al ontvang je veel pensioen uit Nederland en slechts weinig winst uit je Franse onderneming / baantje: je bent verzekerd in Frankrijk. Daar is het CAK het mee eens, zolang je maar kunt aantonen dat je inderdaad in Frankrijk bent verzekerd (A1 formulier)."

Dit is absoluut een feit! Als je werkt in een land, ben je daar sociaal verzekerd en betaal je daar sociale premies, waar in de EU je ook woont. Dat is de enige uitzondering die het EU-recht maakt op de verdragsgerechtigdheid: het basisverzekerd zijn in je woonland.

Het verbaast me dan ook dat Wim zijn standpunt ("Je ontkomt niet aan de positie van verdragsgerechtigde als je op deze leeftijd emigreert") hier zonder meer herhaalt op grond van één geval dat hij heeft meegemaakt en waarin de betreffende persoon geen zin had om bezwaar en beroep aan te tekenen tegen de beslissing van het CAK dat hij verdragsgerechtigde was en bleef. Én op grond van de mededeling van een doorsnee CAK-medewerker, dat het sociale nummer gelijk gebleven was (zie genoemde discussie op pagina 3 en volgende). Voor het EU-recht doet alleen de feitelijke situatie ter zake, niet de toevallige administratieve en wettelijke regeling in een bepaalde lidstaat, die ondergeschikt is aan het EU-recht.

Rob schrijft in genoemde discussie ook:

"Zoals gezegd kan een puur Franse wet niets veranderen aan Europese regelgeving. En kan een medewerker van het CAK ook geen regels verzinnen die niet overeenkomstig de Europese wetgeving zijn. Dus als meneer van B (in dit geval Sam Sanders) met een A1 formulier laat zien dat hij in Frankrijk sociaal verzekerd is, op basis van zijn onderneming, ongeacht het verzekeringsnummer, dan moet het CAK zich terugtrekken."