Kijk, dit vind ik nou echte humor! Of het Franse of Nederlandse humor is, laat ik even in het midden. Nee, de humor zit in de vraag. Naar mijn beleving is in Frankrijk àlles anders, overigens zonder dat ik daar altijd direct de vinger op kan leggen. Waarom zou dit bij (met?) humor anders zijn ...

Ik denk dat het verschil in humor hetzelfde is als het verschil in een Nederlander en een Fransman.
Daar komt bij dat je goed de taal, de cultuur en de actualiteiten moet begrijpen, en dat geldt zowel voor het ene land als voor het andere. Dan pas kun je erom lachen. Soms kun je een mop vertalen en is die leuk in de 2 talen.

Er zijn onderzoeken naar gedaan, dit in verband met humor in reclame. Het is heel moeilijk om reclame te maken die voor verschillende culturen opgaat (en dit afgezien van elementen waar bepaalde bevolkingsgroepen aanstoot aan zouden kunnen nemen). Voor zover ik het mij herinner werd de Nederlandse humor veelal als brutaal, grof en maatschappelijk onaanvaardbaar gevonden en werd de subtiele Franse humor in de noordelijke & angelsaksische landen niet gesnapt of kwam niet over. Reclamemakers zijn daarom vaak verplicht verschillende versies te maken of op een heel andere basis opnieuw te beginnen. 
Verder is er iets heel erg basisch waar wij als vertalers ook rekening m ee moeten houden: in het Nederlands lanceer je blunt een grap, en dan wacht je op het resultaat, en in het Frans wordt er langzaam een inleiding gegeven, wordt aan een développement gewerkt, en dan komt pas de plot. Of zelfs niet, alleen insinuaties.
En wij missen natuurlijk totaal de culturele en maatschappelijke referenties waar de Fransen zo graag mee spelen. Daarom is een humoristische uitzending een moeizame opgave, zelfs als je al jaren in dit land woont.

Ja mooi! Veel verstandige opmerkingen!

Als je in het buitenland woont leer je veel meer over het eigen land en volk dan ooit thuis gebeurde. Want je bemerkt het (soms grote!) verschil. Daarvan leer je vooral, waarom je thuis van alles dacht... Nu zie je dat het ook heel anders kan en je toch kunt overleven.

Lessen in tolerantie en dieper inzicht. Vooral in jezelf en de eigen wortels. Je moet oppassen dat dat niet fors omslaat in irreële nostalgie. Want dan leef je in GISTEREN.

Goed onderwerp en goed gebracht. Bravo.

Leon Speetjens    die niet meer kan lachen om: avais tu me mais

Ik heb na 35 jaar nog steeds regelmatig het gevoel dat ze omgekeerd redeneren. Van huis uit begin ik ook met het belangrijke. Onderwerp, gezegde en dan de rest van de zin. Waar dient het voor en hoeveel kost het, en dan eventueel de voor- en nadelen. En dit geldt niet alleen voor humor. Maar goed ik ben eraan gewend. We kunnen aannemen dat het voor een Japanner, Chinees of inwoner van Afrika nog moeilijker is om de lol in te zien van een opmerking hier en een toespeling daar.

Ik heb de eer gehad om vrij hoge franse kringen te zijn uitgenodigd in het verleden.

Wat mij daar opviel, dat er heel vaak pikante mopjes werden verteld door de aristocratie, hetgeen ik destijds daar niet verwachtte.

Tot op heden valt mij op, dat de tv reclames ook vaak vrij pikant getint zijn, soms  wat  in Nederland echt niet zou kunnen. Ze hebben geen last van Calvijn.

Wat mij altijd is opgevallen is de het verschil tussen vele franse en nederlandse liedjes, veel meer humor in Nederland ! Dan denk ik aan Dorus (2 motten), Robert Long, carnavals liedjes, Ja zuster, Nee zuster (leuk voor jong en oud), zoiets kennen ze niet in Frankrijk. Zoiets als " stoned als een garnaal zijn we allemaal" zou waarschijnlijk nieteens door de beugel kunnen hier. Ik weet niet wat er tegewoordig in nederland gezongen wordt, maar in Frankrijk is het nog altijd even saai (naar mijn smaak dan).

Nederlanders kunnen spot drijven ook met zichzelf. Fransen vaak wel met anderen. Cantelou met Hollande iedere avond en met Sarkozy kan hij er ook wat van.  Maar spot drijven met zichzelf zie ik Fransen niet doen. 

allemaal zinnige opmerkingen! Er zijn Nederlanders zonder gevoel voor humor, maar ook Fransen. En zonder te willen generaliseren: Fransen nemen de dingen vaak wel letterlijker.
Maar we hoorden hier in Bretagne een mop, die wij kennen met iemand, die in een kast van Ikea op lijn 3 staat te wachten, vertellen met de variatie Castorama. Precies dezelfde mop. En sommige Nederlansse moppen laten zich jn het Frans vertalen, zonder verlies van de humor. Daar wordt wel om gelachen.
Gevoel voor humor is volgens mij een kwestie van intelligentie en relativeringsvermogen, groet Jolande.

ja, die reactie kon ik verwachten! nu even weinig tijd, zal het straks netjes uitschrijven...

Er staan twee mensen met allebij een Ikea kast op lijn 3 te wachten vraagt de ene, zou ik in het midden mogen staan?

Ik zag een keertje en nogal dromerige film en daar ik was een klein beetje humor verwerkt, nou ja piepklein beetje,

meestal kan ik over Franse Humor niet echt meepraten omdat ik hun Taal helemaal niet ken, anders is dat met vormgeving, lekker frans eten , muziek ( klanken en emoties ) en sferen, die zijn allemaal redelijk aan te voelen voor mij zonder de taal, maar geproken humor weet ik nix van, 

Maar was dus een Franse  film, en een meisje van ( weet ik veel 14? 17? ) die liep door een leeg straatje heen en de tegels waren verhit  door de brandende zomer zon , ze speelde toen een spelletje en tilde eventjes haar rokje op en ging met haar ( blote? ) achterste voor 0,9 seconde op de rand van de stoep op de kokend hete grond zitten en zei dan "une deux trois soleil, soleil trois deus une!" en stond snel weer op in de hoop dat niemand haar gezien had en rende lachend weg!

Ja ik ervaarde dit wel als echte Franse subtiele humor! Terwijl als ik dit verhaal  aan een doorsnee Hollander vertel ze het waarschijnlijk  wel best preuts verhaal vinden en het zonde van hun tijd vonden om uberhaubt het hele verhaaltje van mij aan te horen, en zuchten dan maar... 

Non verbale humor dus, kan ook toch wel tikje verschillen van land tot land!

Ps de Arabieren die ook toch wel een vast onderdeel van Frankrijk zijn geworden ontbreekt het ook niet aan humor , hier ene klein voorbeeldje!

Twee mannen Achmed en Mohamed lopen door een verlaten stuk van van Bagdad in een stikhete zomerdag!  en hebben allebij honger! Ik zou wel trek hebben in feta kaas! zegt Achmed,  en opeens lopen ze langs een huis en een vrouw bied beide mannen een stukje feta kaas aan, "Zie je wel dat is het werk van Allah, onze grote leider!" , ze lopen iets verder en Mohamed zegt "Ik zou ook wel trek hebben in wat deeg" en opeens lopen ze langs een huis en loopt een vrouw naar buiten en zegt "Ik kan zien dan jullie honger hebben, hier een stuk deeg!" , Achmed zegt "Alweer Allah die tot ons spreekt, hij is ons goed gezind vandaag!  Zegt Mohamed "Nou het is in ieder geval zo stikheet vandaag dat we geen oven nodig hebben om een piza te bakken!"  Zegt Achmed "Ook dat is het werk van Allah onze grote barmhartige!" 

relativeren?

Zo is het maar net, Simon. Humor heeft te maken met je karakter, opvoeding, cultuur etc. Maar nou zeggen dit is Franse humor en dat is Nederlandse....Na 40 jaar weet ik nog steeds niet het verschil.

Hoi toch las ik  een reactie hier die wat kleine nuance verschillen aangaf! en dat vond ik toch wel intressant om te lezen hoor! 

ps @ Simon! ja twee groepen vallen er toch wel te onderscheiden in mensen die uit Holland vetrokken zijn, de een uit liefde voor frankrijk, de tweede ook uit liefde voor frankrijk maar zich tevens weggejaagd voelend door iets in Holland!

Zelf kan ik zeggen dat ik wel beetje bij de tweede groep zou horen, ook al woon ik in Holland nog steeds, maar ik ervaar Frankrijk altijd als ietsje meer ongedwongen, minder een bier maar een wijn cultuur zijnde, vaker in de middag een glas heffend , dat ervaar ik ook als charmant en ontspannend, en dan ook nog eens de burgermeesters die ietsje andere beslissingen nemen als in Holland, bijv een oud gebouw word in Holland  sneller gesloopt door een gemeente! De hollanders die ik sprak vinden Frankrijk op hun beurt weer een tikje een rommeltje, ...

En zo raken we langzaam maar zeker toch weer van het pad ...

@ Laura.Beloofd is beloofd. Dit alleen ter illustratie van de overlapping en niet als vb van humor.... Vervang Ikea door Castorama en lijn 3 door de bus en wat andere adresgegevens et voilà de Franse versie.

Een stelletje woont aan de Ceintuurbaan in Amsterdam op de tweede etage. De overloop is nogal smal en hun jassen hangen aan een paar haakjes in het zicht en in de weg.

Op een goede dag valt de nieuwe IKEA-gids op de deurmat en daarin staat een handige garderobekast. Zij besluiten deze te kopen. De volgende morgen rijdt de vrouw in haar 2CV naar IKEA in Zuid Oost. Zij vindt de kast in de winkel en ze zegt de verkoper dat ze die graag wil kopen. Deze vult een bonnetje in en zegt dat ze aan de kassa moet betalen en dan de doos meekrijgt. “De doos?” vraagt ze. Hij legt haar uit dat ze niet deze kast meekrijgt maar een doos met daarin een bouwpakket en dat de kast makkelijk in elkaar valt te zetten als de instructies, die erbij zijn geleverd, goed volgt.

Zij betaalt aan de kassa en gaat met de kassabon naar de uitgiftebalie. Daar krijgt ze een enorme doos mee die ze met pijn en moeite in haar lelijke eend – waarvan ze het dak heeft opgerold - kan wurmen. Ze rijdt terug naar de Ceintuurbaan en zeult de doos de twee trappen op. Bovengekomen pakt ze alles uit en zet ze de kast volgens de instructies in elkaar, met de bekende inbussleutels.Trots bekijkt ze het resultaat. Ze wil de jassen erin hangen maar op dat moment komt de tram langs  en die maakt een schurend geluid langs de rails en de hele kast valt in elkaar. Opnieuw zet ze de kast in elkaar en net als ze de jassen erin wil hangen, komt weer de tram langs met hetzelfde gevolg. Zuchtend zet de voor de derde keer de kast in elkaar en weer gebeurt hetzelfde.

Ten einde raad belt ze IKEA op en vertelt wat er allemaal is gebeurd. De telefoniste zegt dat IKEA geen service aan huis levert, maar als ze in huilen uitbarst belooft de telefoniste haar dat ze iemand zal sturen om te helpen. Een uurtje later wordt er gebeld en een keurige jongeman in een IKEA-overall staat voor de deur. Dolblij laat ze hem binnen en vertelt wat de problemen zijn. De IKEA-monteur zet de kast in elkaar en wil na gedane arbeid weggaan als de tram langskomt en de hele kast in elkaar dondert. Dit is zijn eer te na en hij zet de kast weer in elkaar, met dezelfde gevolgen. Ten einde raad zet hij de kast weer in elkaar en zegt tegen de vrouw dat hij met een zaklantaarn in de kast gaat zitten om na te gaan wat er gebeurt als de tram langskomt. Zo gezegd zo gedaan. Maar inmiddels is het zes uur geworden en de man van de vrouw komt thuis en ziet de kast op de overloop staan. Hij is blij en wil zijn jas erin hangen. Maar als hij de schuifdeur opendoet, ziet hij de man van IKEA erin zitten. “Wat moet jij hier?” roept hij uit. “Meneer, u wilt het niet geloven, maar ik sta hier op lijn 3 te wachten!”.

sorry, ik heb een extra stuk tekst gekopieerd, laatste stuk kan vervallen...

Ik heb het laatste stukje verwijderd [mod.]

bedankt!

Hoi had het toch grappiger gevonden als het geen Ikea kast betrof maar een Lundia kast! en als het niet lijn 3 was maar lijn 9 en als de ikea man van allochtoonse afkomst zou zijn en een minderwaardigeheidscomplex zou hebben!  Verder nix mis met de mop!

Ik vind hem leuk, Jolande ! Herinnert me ook weer aan één van de redenen waarom we zo graag uit NL weg wilden: al die rond denderende trams, bussen, vrachtwagens en auto's en daar tussendoor krioelen miljoenen fietsers....
Groet, Marion

zo leuk de mop, want ik sta altijd op lijn 3 te wachten en de ceintuurbaan ken ik goed en daar zijn inderdaad smalle huizen met smalle trappen te vinden. En ik vind echt wel dat er nieuwe Franse komieken zijn opgestaan. Gad Elmaleh is mijn favoriet, Jamel Debbouze en wat te denken van Danny Boon die de film heeft gemaakt bienvenue chez le ch'sti , Hilarisch, Groot succes ook in andere landen. Ik ga even na denken of ik een goede nederlanse komische film kan noemen

ben vergeten Muriel Robin te noemen  , maar goed momenteel vermaak ik me wel met Claudia de Breij en Freek de Jonge, Youp en anderen die ik nog kan ontdekken

Weet je nog Simon, we hadden het over humor. 

Ik heb het idee dat Nederlanders meer fantaisie hebben. Kijk eens naar de vroegere kinderprogamma's in Nederland. Hierdoor drukken ze dingen anders, en veel directer, uit. Wij die dat begrijpen kunnen daar om lachen. Als je een Franse humourist hoort drijft deze de spot met Franse situaties, sommige zijn leuk, maar de meeste zijn niet pakkend genoeg om er echt om te lachen. Dat vind ik tenminste

Décidément Simon, ik snap iets niet:  50 jaar Frankrijk en er 2 jaar er wonen en werken? plus 65 jaar Nederland?  Of je bent ver over de 100, of anders ken je Frankrijk alleen van de vakanties? Als ik jou lees zijn Duitsers, Polen, Engelsen, Denen en Zweden, om er maar enkele te noemen, allemaal dezelfde Europeanen, met dezelfde humor. Het spijt me maar daar ben ik het niet mee eens. We zijn allemaal europese burgers, maar er zijn nogal wat verschillen, ook op gebied van humor. ik heb gewoond naast: Polen, naast Portugezen, naast Italianen en naast Fransen. Allemaal Europeanen, maar wat een cultuurverschillen!

. 

nu we toch een beetje afdwalen van eventuele verscillen in humoropvatting/beleving: ik ben op dit moment bezig in het nieuwe boek van Leo Prick. Echt een aanrader! Bevestgt, wat je zelf ook ervaart over ee Fransen, maar op een goed onderbouwde manier. En toch houden we van ze....

@Simon, nou wat mij erg opviel wel was dat in de Ardennen aangekomen, ik in een dorpje was en de stoeptegels waren ooit kapot gegaan en dat hadden ze ene beetje geplamuurd met asfalt, waardoor je een beetje een soort "patchwork" effect aan steen had! Dit vond ik erg mooi en in Holland zal je dat nu nooit zien, een stoep is 100% in orde of zoniet dan moet hij in zijn volle 100% vervangen worden! Deze handels wijze van de fransen word dan door Hollanders die de macht hebben over het belasting geld als rommelig ervaren! Maar ik ervaar het juist als charmant en ook kost het nog eens minder van mijn belastinggeld! Ja het Zuiden spreekt hier in, ws iets te maken met meer lumen en zonne uren, want niet voor niets heet het een Toscaandse deur , en geen Hollandse deur!

Ps hierbij een foto van een Hollandse deur!

Gesproken als een echte Hollander haha!

Een stoep is toch geen gebit? In een vervallen dorpje kan toch een bloedknappe dame wonen met moie witte tanden?