Lijkt me een typisch geval van mond-op-mond-reclame tussen Brigitte et Emanuel...

Vond de Nieuwsbrief deze week iets minder interessant dan gewoonlijk. Het interesseert me niet in welke mannenuniformen Macron zich laat inpakken. Brigitte had trouwens gelijk: wanneer Macron zou zijn overgestapt naar een veel duurder modehuis zouden de "politieke" commentaren niet van de lucht zijn geweest: "Dat doet maar van onze centen" en "Wie het breed heeft laat het breed hangen", "Nog effe en dan gaat hij Fillon achterna", enzovoort.

Waarom Brigitte dan meteen wordt verweten dat ze "de broek" aan heeft, is me onduidelijk. Als echtgenote heeft ze uiteraard invloed op de kleding van haar man en is ze bovendien zijn meest directe adviseur. En het advies in deze was zeer verstandig. Het gaat trouwens geen mens iets aan wie binnen een huwelijk welk kledingstuk draagt. 

Enfin, ik kijk weer uit naar de volgende Nieuwsbrief. Hopelijk zonder Story-achtige flauwekul.

Ach, zolang Brigitte zich, uitsluitend, bemoeid met zijn kleding............

Ik ken Brigitte. En ik geloof dat u niet goed heeft gekeken, ze heeft meestal een rok of een jurk  aan.

Dit is echt een stukje "Franse politiek" van de bovenste plank.

@Cora: Dank voor uw positieve terugkoppeling. Wat vindt u precies seksistisch?

@Theodora: Het is een woordspeling en geen verwijt. Het financiële argument is inderdaad de reden om bij de oude kleermaker te blijven. Dure pakken zouden Macrons imago kunnen schaden. Zijn echtgenote bemoeit zich dus bezig met zijn communicatie. Dat vind ik persoonlijk geen "Story-achtige flauwekul”, maar een interessante inkijk in het functioneren van de president.

Dag Stefan, inderdaad was verwijt niet het juiste woord. De woordspeling waardeerde ik, en nog steeds. Maar de opmerking op zich vind ik in deze tijd knap ongelukkig. De uitdrukking "Vrouwen die de broek aan hebben" geeft het idee van een haaibaai van een wijf en een waardeloos lulletje lampepit van een vent. Zoiets had mijn vader zaliger (geboren in 1918) kunnen zeggen. Maar niet een jonge kerel in 2017, die met beide benen in de maatschappij staat, zelfs niet als woordspeling.

Wat het functioneren van de president betreft heb ik bepaald niet de indruk dat hij zit te wachten op de adviezen van zijn echtgenote. Uit alles blijkt dat hij duidelijk weet wat hij wil en dat hij er alles voor over heeft om dat te bereiken. Het is onvermijdelijk dat Brigitte hem af en toe iets influistert. Ongetwijfeld doen alle presidentsvrouwen dat, evenals dat ze zich bemoeien met de kleding van hun man en met zijn imago. Daar hebben we geen nieuwsbrief voor nodig met "interessante inkijkjes". De enige die wat dat betreft echt nieuws maakte was de president die vermomd als pizzakoerier op een brommer zijn geheime liefde ging bezoeken. Dat waren nog eens tijden met interessante inkijkjes in het "functioneren van de president". Ik moet er nog om lachen.

Cora, vorige week heb ik hier nog geconstateerd dat Stefan heel goed tegen kritiek kan, wat hem tot een plezierige discussiegenoot maakt. Niet alleen voor mij en voor dit forum, maar ook voor diverse NL en FR televisieprogramma's waarin hij een graag geziene gast is.

Volgens mij is het laatste waar Macron zich druk over maakt hoe zijn vrouw gekleed gaat. Voorzover ik weet wordt Brigitte aangekleed door een bekend modehuis in Parijs, dat haar de kleding leent. De naam heb ik niet onthouden, want het interesseert me niet. Maar het schijnt goed te zijn voor de publiciteit van het modehuis. En Brigitte loopt er altijd "chique" bij. Smaken verschillen nu eenmaal.

Zip!

De rode knoop is net zo rood als de rode ogen bij een flash. De zon staat erop!

Ze wordt geadviseerd door Nicolas Ghesquière, artistiek directeur bij Louis Vuitton.

Tja, daar kunnen we het dan allemaal mee doen. Plezierige dag Cora!

De uitdrukking 'de broek aan hebben' gebruik ik als in 'de baas zijn' en heeft voor mij, als "jonge kerel in 2017" (dank Theodora :)) geen enkele sekstistische connotatie (meer). Als de situatie omgekeerd was, dus als Brigitte de president was, en Emmanuel haar adviserend echtgenoot, had ik de uitdrukking ook gebruikt.

Er waren voor mij eigenlijk vier redenen om dit bericht te plaatsen:
1. Het geeft een idee van invloed die Brigitte heeft op Emmanuel.
2. Het geeft een idee hoe de president zijn imago bewaakt. Hij krijgt het verwijt cadeautjes te geven aan de rijken. Een duur pak zou dat 'rijke' imago bevestigen.
3. Ik draag zelf al jaren maatpakken en bovendien heb ik een boek geschreven over kleding. Het onderwerp spreekt mij daarom persoonlijk aan (en vergeet niet, dit is een persoonlijkenieuwsbrief).
4. Het is luchtig.

@Cora: Ik stel kritiek zeer op prijs, daar kan ik alleen maar beter van worden. Brengt u mijn hartelijke groeten over aan uw vriend?

@Brittany: ik geef u slechts een toelichting. Ieder medium selecteert informatie en bij die selectie spelen soms persoonlijke criteria een rol. Zo ook in dit geval. Als ik het woord maatpak zie, denk ik 'ah leuk'. Vandaar dat mijn blik op dit nieuwtje viel. Ik beschuldig niemand. Gelukkig ben ik nooit getrouwd, en dat zal ook nooit gebeuren (maar dat is een ander debat). Uiteraard denken binnen relaties partners mee met de ander. In dit geval gaat het echter om het staatshoofd en worden de activiteiten van Brigitte gefinancierd door de belastingbetaler. Haar rol is daarom relevant.

@Core: "Verraadt"? Interessante woordkeuze. Kunt u mij dat eens uitleggen?

Brigitte heeft geen politieke functie en is geen "first lady" Dat zij, gezien het leeftijdsverschil en een bak meer levenservaring, haar man adviseert, dient , m.i., buiten de schijnwerpers te blijven.
Ook mijn liefhebbende echtgenoot geeft, ondanks zijn leeftijd, nog steeds colleges en ik adviseer hem in de opmaak van zijn inleiding, zonder daarbij op de voorgrond te treden. Zoals Brigitte nu acteert, ik vind het prima.
Dat zij, thuis, de broek aan heeft ach........

Brigitte heeft wel degelijk een politieke functie: ze is onderdeel van het Presidentschap. Ze wijkt niet van Emmnuels zijde, dat was al zo tijdens de campagne en dat is ook nu het geval. Het gaat hier om het staatshoofd van een atoommacht, niet om de eigenaar van een snoepwinkeltje.

De Macrons kiezen bovendien zelf voor de schijnwerpers. Daarnaast wordt haar functioneren gefinancierd door belastinggeld (op dit moment zo'n 440.000 euro per jaar). Alle reden om haar handel en wandel goed in de gaten te houden.

@Michael: het is een woordspeling over kleding. Niet meer, niet minder. En als u goed leest, staat er niet eens wie er de baas is in huize Macron. De rest is interpretatie.

Beste Stefan, "zij is onderdeel van het presidentschap" is mij iets te mager. Dat is, m.i., geen politieke functie als bij wet geregeld. Zij is geen minister, althans zij maakt geen onderdeel uit van het presidentieel gezag, als bij de constitutie geregeld. Dus is zij, niets meer en minder, de echtgenote vande Franse president.

En @Michael, ik breng het terug naar de status zoals deze is. Dat zij thuis, buiten de schijnwerpers en de journalistiek, de baas in eigen huis is, het zij zo. En ik zal eerlijk bekennen, bij ons is het niet anders. Vooralsnog bemerk ik, dat mijn liefhebbende echtgenoot zich daarbjj zeer "senang" voelt.
Derhalve gun ik het de Macrons, dat Brigitte "de broek aan heeft", zoals ik het uit de bijdrage van @Stefan opmaak.

@Michael De woordspeling is niet meer dan dat: een woordspeling over kleding. In dit geval ook nog eens een relevante woordspeling, aangezien iemand iets heeft besloten voor iemand anders. Ik heb geen mening over de rolverdeling. Mijn persoonlijke mening is geen criterium voor de selectie, wel mijn persoonlijke interesse. Dat is een subtiel, maar essentieel verschil.
@Tessa48: Een politieke functie hoeft niet bij wet geregeld te zijn. Het is deze vaagheid die Emmanuel Macron nu juist wilde afschaffen. Hij had een wet voorbereid om de status van zijn echtgenote officieel te maken. De publieke opinie keerde zich echter tegen dat voorstel, en EM moest er van af zien. Officieel is zij inderdaad niets meer en niets minder dan een echtgenote, officieus heeft ze wel degelijk een rol. Het zou voor een journalist onverstandig en zelfs onjuist zijn geen aandacht te besteden aan de rol van Brigitte.

Stefan, voor mij (een van de bejaardste leden van dit forum) begint langzamerhand iedereen jong te worden.

Je uitleg hij mij in ieder geval wél kunnen overtuigen. Luchtigheid stel ik altijd op prijs. Maar ik blijf vinden dat echtgenotes zich best met de kleding van hun man kunnen bemoeien zonder dat dat invloed heeft op 's mans politieke keuzes. Dat geldt ook voor het staatshoofd.

Je schrijft dat je belangstelling hebt voor kleding. Voor mij is kleden net zoiets als eten en drinken: je doet het omdat het moet. En voor de rest zal het me allemaal worst wezen. Op de markt waar ik wekelijks kom staat een grote kraam met een enorme hoop kleding, tweedehands en nieuw door elkaar. Prijs: € 2,00 per kledingstuk. Daar graaien mijn vriendinnen en ik (en vele andere vrouwen én mannen) hele garderobes bij elkaar voor drie keer niks. In een spilzieke bui koop ik af en toe iets splinternieuws in de supermarkt, maar eigenlijk vind ik dat zonde van het geld, al voel ik me wanneer ik het draag ongetwijfeld net zo trots als jij in een peperduur nieuw maat"kostuum". Waarom kunnen mannen "van de wereld" zich trouwens niet eens in een kleurige fantasie-outfit met een korte broek kleden, maar moeten ze zich zomer en winter hullen in eendere zwarte, grijze, donkerblauwe en bruine uniformen met fonkelwit overhemd en de eeuwige stropdas om die hopeloos kleine knoopjes te verbergen?

Ik heb met enige verbazing op Bol.com de beschrijving gelezen van het voor mij kouwe-kakboekje dat jij hebt geschreven over hoe je moet eten, drinken en je kleden en gedragen om een ware bon vivant te zijn of te worden. Hoe je kunt "bluffen" over je wijnkennis. Ik vind het een giller. Een moderne Amy Groskamp-Ten Have van "Hoe hoort het eigenlijk?" Ik snap niet dat mensen die dagelijks via het tv-scherm worden overspoeld met ellende, armoede, honger en ontheemden die alles kwijt zijn zich druk kunnen maken over allerlei pietluttigheden die er totaal niet toe doen in het leven. Ik ben altijd al blij dat ik überhaupt te eten, te drinken en iets om aan te trekken héb.

Ik houd niet van wijn, al kom ik er soms niet onderuit om het te drinken. De kwaliteit van wijn test ik door te voelen hoe diep de ziel van de fles is. Bij de Aldi hebben ze trouwens een fles hartstikke goede rode biowijn (Côte du Rhône) met een diepe ziel voor € 3,50 per fles, die zelfs mijn kritische franse schoonzoon lekker vindt. Champagne vind ik niet te zuipen. Die weiger ik. Ik drink bier, uit blikjes van de Aldi. En ik ken maar één stelregel hoe het "eigenlijk" hoort: wat gij (niet) wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander (niet). En de rest is flauwekul.

Ik zal je boekje dus niet kopen, ook al begrijp ik dat het gelukkig met humor is geschreven. Je zou de uitzending eens moeten zien van Ilja Gort, dat mannetje met twee kurketrekkers aan zijn kin, waarin hij op een franse markt gaat staan om een wijnproeverij te houden. Hij doet precies dezelfde wijn in vier verschillende flessen: een plastic fles, een lichte glazen fles met platte bodem, een dikkere fles met een diepere ziel en een héél zware fles. Hij zet ze op volgorde  en voorbijgangers mogen gratis proeven, te beginnen bij de wijn uit de plastic fles. Zonder uitzondering vinden alle wijnkennende Fransen de wijn uit de plastic fles niet om te drinken. Naarmate de flessen zwaarder worden vinden ze de wijn beter en de wijn uit de zwaarste fles is fantastisch! Niemand van de proefpersonen heeft in de gaten dat het precies dezelfde wijn is.

Wat de rol van Brigitte betreft begrijp ik niet goed, waarom zij "officieus" vier ton per jaar kost, terwijl zij geen officiële functie heeft. Misschien kun je dat nog even uitleggen.

@Anna: het berichtje over de kleding staat in de nieuwsbrief onder het kopje faits divers. Dat lijkt me genoeg zeggen.

@Theodora: Het Blauwe Boekje is alles behalve kouwe kak en het gaat zeker niet om hoe je je moet gedragen maar om hoe je je kunt gedragen. Sterker nog: jouw stelregel is zelfs de rode draad in dit blauwe boekje. Wat voor de een pietluttigheden zijn, kunnen voor de ander juist de kersen op de taart zijn die het leven veraangenamen. En vice versa.

Over Brigitte: Zij kost officieel ruim vier ton per jaar, omdat ze een kantoor heeft op het Elysée, met twee medewerkers en een secretariaat; reiskosten, beveiliging etc zijn daar nog niet bij inbegrepen. En tot ergernis van Emmanuel blijft haar rol dus officieus.

@Iedereen die mijn ironie niet begrijpt, noch waardeert: een druk op de knop is genoeg om het abonnement op mijn nieuwsbrief op te zeggen.

Dank voor de uitleg.

Wat je laatste advies betreft: dat zal ik zeker niet opvolgen...

Ik vind het niet zielig dat je een derdehands bloesje hebt gekocht, Michael, zeker niet als je toen 20 was.

Wat ik wel een beetje zielig voor je vind is dat je mannequins "trutjes" noemt. Mannequin is een een vak waar veel vakkennis bij komt kijken. Bovendien een zeer zwaar beroep. Dat ze vaak broodmager zijn komt doordat onze maatschappij dat eist. Dat maakt van deze vrouwen nog geen "trutjes". Zelfs ik vind dat een japon een slanke vrouw beter staat dan een volslanke dame.

Pagina's lang discussiëren we hier over Brigitte, waarover niet mag worden gezegd dat ze "de broek aan heeft" en dan kom jij met "trutjes". Heremetijd, wat valt er nog een lange weg te gaan voordat alle bewust en onbewust denigrerende kwalificaties van vrouwen de wereld uit zijn.

En wat is dat dan wel?