Alles wat God en de staat verbood...en dan zooooo populair. Een raar wezen is de mens toch!

Gisteren, een simpel potlood op een afscheidskist gaf ook kippenvel.

Frankrijk heeft twee monumenten verloren. Fantastisch dat cultuur zo breed kan, mag en moet zijn. 

Bedankt weer Sylvain.

OUi, @Mieke, Jean D'O. (comme on l'appelait) était certainement un monument vivant (oh combien) de la pensée et de la tolérance non seulement française mais universelle. Un esprit pétillant et un sourire ineffable... 

Ik heb de tv aanstaan om af en toe een glimp op te vangen.Maar het is o n v o o r s t e l b a a r wat Johnny vertegenwoordigt voor miljoenen Fransen. Ik ben van vlak na de oorlog en in de beginperiode van Johnny hadden wij de Beatles en de Rolling Stones, die in Frankrijk geen kans hadden op de radio en tv. De Gaulle wilde het Franstalige lied de voorkeur geven. Johnny heeft kunnen profiteren van dit embargo van de Engelstalige muziek. Toen ik achttien was heb ik een jaar in Grenoble gestudeerd en vond zijn nummers maar slappe imitaties van de Amerikaanse en Engelse muziek. Naderhand, samen met Michel Berger heeft hij meer het rockspoor gezocht en zich door betere gitaristen weten te omringen. Ik ben nooit zo'n dweepster geweest, maar wat ik nu hoor en zie op de tv, dat Johnny levens van mensen begeleidde, als ze de blues hadden,  ze Johnny opzetten en direkt beter gingen. Kinderen die vernoemd zijn en nu als 20-jarige volledig verknocht zijn. Velen weten niet hoe ze nu verder moeten zonder hem...Wat een verlies voor miljoenen! Ca fait peur!

Cher Sylvain,

Het is iedere keer weer opmerkelijk dat Franse artiesten vaak alleen wereld beroemd zijn in het eigen taalgebied. Ik vraag me regelmatig af waar dat aan ligt. Hoewel dat Franstalige gebied wereldwijd uitgebreid genoeg is om in het levensonderhoud van vele Franse artiesten te voorzien, zou ik toch denken dat hun ambitie de taalgrens wel zou willen overschrijden. In veruit de meeste gevallen is dat niet het geval en is dat enorm jammer.

Voor zover ik kan nagaan lukt het alleen Charles (Aznavour), Celine (Dion) en Julien (Clerc) af en toe "in het buitenland" een hit te scoren (de enige hit die Wouter Otto Levenbach ooit in zijn vaderland scoorde tel ik gemakshalve even niet mee), terwijl er naar mijn mening nogal wat artiesten rondlopen die de moeite waard zijn. Ik noem hier slechts; Christophe Maé, Gerald de Palmas, Laura Fabian en uiteraard Johnny.

Ik pikte Johnny op, gedurende zijn hoogtepunt ongeveer 14 jaar geleden, mijn eerste aankoop was de dubbel CD/DVD van zijn live optreden in Parc des Princes. Als je nog niet kent of weinig van hem weet, is dit wel het optreden "référence".

Luister en huiver van het uitstekende niveau met als een van de hoogtepunten het "zielsnijdende" "Marie"...

Veel (kijk en) luisterplezier ! 

https://www.youtube.com/playlist?list=PLEWdRwjyrFFp2SIBi3LwdIOPgqmb...

Merci Silvain voor je bijdrage. Op dit moment kijk ik naar de tv. vooral om te kunnen begrijpen wat mijn vrienden bedoelen. Zij huilden de hele dag, na het bericht van zijn overlijden. Ik snapte dat niet erg. Iedereen gaat dood toch? Vooral als je kanker hebt. Ik vergeleek het eigenlijk een beetje met het sterven van de Nederlandse André Hazes. Maar dit....... ik snap mijn vrienden nu. De tranen zijn echt en het kijken en het zien van het verdriet, geeft zelfs mij tranen.

Ach Johnny... leef voort in de harten van velen en kijk van boven naar de "foule" die je uitgeleide doet!

Ada

@ Ada. Ook ik dacht aan André Hazes, maar dit gaat vele malen verder, dieper. Helemaal begrijpen doe ik het nog steeds niet, hoewel het heel ontroerend is te zien hoevelen ècht verdrietig zijn. Ik moet ook denken aan het overlijden van Diana, die dicht bij de mensen stond. Misschien kan Sylvain, die beide culturen goed kent, uitleggen welke snaar geroerd wordt bij zovele Fransen door dit overlijden.

@ Frans. Mireille Mathieu mag niet ontbreken aan je lijstje!

'Télé 7 jours' wist al van te voren dat het zou komen en bracht net  voor het overlijden een kalender uit om Johnny de dagen van 2018 te laten aftellen....

Ik heb net even de tv aangezet, maar het mooie is dat mensen die waarschijnlijk niet zo een fan van Johnny zijn er nu wel zijn voor een hommage. Wie Johnny niet kent , kent de Fransman niet zou ik zeggen. Ik was net een jaar in Frankrijk toen Claude François overleed. Nou dat was ook wat, ik begreep niet dat een volk zo kon dwepen met een zanger. Maar Johnny stond echt voor een tijd hier in Frankrijk. Hij was er ook om de Franse  jeugd te ondersteunen in hun vrijheid. Toen ik in 1976 hier kwam in regio Parijs vond ik dat alles zo 'achter' tov van Nederland. Er was veel conservatisme en Johnny heeft ook mee geholpen om alles wa vrijer te maken voor de Franse jeugd; ook op het platte land. Fransen spraken in de 70 jaren bijna geen Engels. Wat beter dan een zanger die het voor je vertaalt. Ondanks dat ik nooit een fan van Johnny ben geweest, geef ik toe dat het een man was met een mooie stem. 

Helemaal mee eens Marielle. Hoorde net dat zijn fans hun jeugd begraven met hem. Dit is voer voor Franse psychologen...

Ja en voor sociologen! Ik sta er verteld van hoe goed  de hommage aan Johnny gedaan is. Populair , maar zoals Frankrijk dat kan,  er is geen vulgariteit bij. 

Ik vind het een enorm waardige plechtigheid, en heel gedisciplineerd zoals inderdaad waarschijnlijk alleen de Fransen dat kunnen. Ik kijk bij diverse verschillende oudere mensen naar TV2 en ben ontroerd. Ik kan niet stoppen met kijken...

Johnny was in het begin een van de vele Yey yey zangers en ik vond er niets aan. Een beetje ordinair met dat leren jasje en die oorbellen. Ik heb me er dus verder weinig mee bezig gehouden. Ik vond alleen dat hij erop vooruit ging sinds hij Laeticia had getrouwd. En toen ging hij dood. Was te verwachten, long kanker overleven is een Wonder.

Sinds woesdagmorgen heb ik het leven van Johnny leren kennen. 9 zenders die niet anders deden dan ons inlichten. Er werd besloten hem een laaste populaire eer te brengen. Ik denk dat de regering geen keus had. Vox populi is heel belangrijk. Ik keek dus sinds vanmorgen 6 uur en kon mijn ogen, noch mijn oren geloven. Hoe is het mogelijk. Kou, sneeuw en gladheid, maar ze waren er: bijna 2 miljoen mensen, meer da 800 motoren, 700 bekenden in de kerk. Grandioos. Zou dit in Nederland kunnen? En voor wie? Het was inderdaad een populair feest, maar daarna in de kerk? Ontroerend. Dit kost uiteraard heel veel geld aan de Staat, of aan de gemeente Parijs. En dat voor 1 persoon alleen. Ik dacht laten we alle mensen die in de volledige anonimiteit worden begraven associeren aan dit evenement. Johnny zal dat vast wel goed vinden denk ik.

ja ongelofelijk zoveel mensen op de been in Parijs , ik keek ook mijn ogen uit.

@ZIP  is het echt nodig om de gevoelens van op zijn minst een miljoen Fransen, maar waarschijnlijk veel meer de grond in te trappen met dit soort opmerkingen?  Dat je niet van Johnny hield, waarom niet. Maar respecteer op zijn minst de gevoelens van anderen. Lamentable provocation!

Nooit fan geweest van Johnny, maar ik ben zo onder de indruk van zijn verhaal en van al die mensen die spontaan deze dag hebben gemaakt tot onvergetelijk. (Zip is een "triste sire", die moest weer even een keutel laten.)

Johnny était connu depuis très longtemps et je comprends qu'on fasse quelque chose. Mais un tel hommage sur les champs Elysées, avec président et anciens présidents, je trouve cela vraiment exagéré. Qu'a fait Johnny? Il ne sait pas écrire des chansons. Il s'est fait connaitre pour sa belle gueule (à l'époque). Premières chansons pas mal mais pas écrites par lui et après des chansons volées aux américains et traduites en français. D'autres chanteurs méritent bien plus que lui. J'ai honte d'être française, moi, la femme du "burro catala", quand je vois cette démesure. 

@ZIP Zo te zien naar Frankrijk gekomen uit mercantile overwegingen?  Maar geen enkel respect, niet voor het franse volk, de franse President of franse kunstenaars. Zangers zijn ook kunstenaars.

Dat je een hekel hebt aan kerken, driekoningen en weet ik veel wat nog meer moet je zelf weten, dat interesseert niemand.

Zowel voor Diana als voor Johnny is het het volk dat spontaan alles heeft geregeld. In Parijs moesten ze het wel organiseren vanwege mogelijke aanslagen. In GB hoefde dat toen niet.

@ alle anderen:  laten we ZIP maar zappen

Moi, c'est simple: quand je vois ZIp, je zappe.

Volgens mij waren het "the shadows" in 1961 al. Black is black, I want my baby back, Gray is gray since she went away. Of zo ongeveer. Hoe dan ook,  het massale eerbetoon is geen commercieel gedoe, maar vergeet niet dat door zijn dood er voor veel mensen een periode van hun leven is afgelopen. Ze treuren om Johnny, maar waarschijnlijk ook een beetje over zichzelf.  En ik vind het heel knap van Hazes dat hij nog zoveel organiseert na zijn dood. Zou er dus toch een tweede leven bestaan na de dood?

Ik dacht heel even op Facebook te zijn aangeland, maar de gemiddelde leeftijd ligt hier toch beduidend hoger ?

Je hoeft het niet eens te zijn met wat @Zap of een ander schrijft, en verder dan dat hoeft het niet te gaan, toch ? 

Ik weet hoe "men" reageert in Frankrijk, ik vind het ook snel wat overdreven, ik heb dus niet "naar Johnny gekeken", zoals ik ook niet meer kijk naar Pauw, DWDD of dergelijke en geen " Facebook meer doe". Daar kun je voor kiezen.

Overigens kun je je storen aan de manier waarop de Fransen uitpakken in dit soort situaties, maar het is niets nieuws. De Fransen hebben nu eenmaal een groot sentiment, vooral waar het gaat om hun helden, dood of levend. Zelfs vele jaren na hun dood passeren ze regelmatig de revue. Je kunt op youtube je hart ophalen aan de filmpjes over het afscheid nemen van bij vooorbeeld Coluche of Claude François. Maar tegelijkertijd, de beelden na het overlijden van b.v. John Lennon zijn niet anders.

Je kunt/mag daar van vinden wat je wilt en je mag het van mij ook zeggen. Je mag zeggen dat je het er niet mee eens bent, want dat is dan weer jouw mening. Maar doe jezelf en anderen een plezier en laat "grapjes" over zappen en dergelijke, liever over aan de SJW'ers op de sociale (?) media.

Een prettige zondag toegewenst.

@Frans,

Voor mij is er een groot verschil tussen iets denken of mensen beledigen.  En ik zap ook mijn TV, jij niet?  Dus is het geen grapje, zoals ik gisterenavond al schreef. Zap die negatief ingestelde ZIP, niemand wordt er wijzer van. Ik ben ook nooit fan geweest van Johnny, of van wie ook, maar de manier waarop alles en iedereen wordt beledigd en afgekraakt (en dit is niet de eerste keer) door een Nederlander die toch zo nodig in Frankrijk moest komen wonen. Dat moet hij weten, maar gedraag je dan anders tegenover je gastland.

Het recentelijk overlijden van Johnny en Jean d’Ormesson confronteert met de betrekkelijkheden van ons eigen bestaan.

Jean d’O was op 92-jarige leeftijd nog in staat zijn dagen te vullen met het schrijven van teksten. Eén van de verschillende vormen van cultuur.
Johnny beoefende een andere vorm van cultuur met het maken van muziek en het geven van concerten.

Na ieder met hart en ziel uitgevoerd concert was hij lichamelijk echter volkomen gebroken.
Jean d’O, na het schrijven van een boek, niet.

Johnny gaf drieduizend concerten in zevenenvijftig jaar waarvan de laatste op vierenzeventigjarige leeftijd op 5 juli jl. Het staat vast dat voor Johnny dit ritme niet lang vol te houden was…

Sommige Nederlanders, vastgeroest in hun calvinistisch denken, vinden de uiting van de Fransen in hun emoties overdreven.

De ver over de grenzen denkende socioloog en economist Max Weber schreef hierover:
“Bij de protestanten eet men goed, bij de katholieken slaapt men goed.“
Een aanrader om de theorieën van Weber eens open te trekken en over na te denken!

Verder vraag ik me af, aangaande de uitgevoerde ceremonies, in hoeverre de Johnny-fans niet meer respect tonen voor de Jean d’O-fans dans het omgekeerde.

Een kwestie van cultuur waarschijnlijk…

Augusta

@Augusta. Is het citaat van Weber niet juist andersom? Frankrijk en Zuid-Europa zijn katholiek en eten goed, dus voor de protestanten blijft er blijkbaar niet veel méér over dan maar goed te slapen.

Daarbij kan het heel interessant zijn de visie van anderen te leren kennen. Dat is ook de bedoeling van velen op de site. En ja als iemand een andere mening ventileert op een manier die denigrerend en beledigend is (bovendien ook zonder humor)voor de ander dan krijgt hij of zij dat te horen. Als in een groepproces de goeden de kwaden proberen te helpen. Amen!

@Frans. Wat hebben Facebook en deze site met leeftijd te maken? It's all in the mind! 

Ik lees net een 'dicton' uit China (uit een feestchocolaatje)'Il faut deux ans pour apprendre à parler et toute une vie pour apprendre à se taire'. 

Dat geeft hoop!

@Mieke, het staat voor: "werken" = geld verdienen = goed eten; slapen = inactief = niet goed eten.

@ Zip, het ontbreekt niet aan argumenten!
Mijn betoog ging echter over het calvinisme en Franse cultuur waarvan de denklijnen zich niet kruisen.
In dit geval het overdreven vinden van het handelen van een groep mensen in gegeven omstandigheden.
De invloed van de media buiten beschouwing gelaten. Maar nu je het erover hebt…
Ze weten hoe de aandacht van het “volk” te trekken.
De carrière van Johnny spreekt voor het gros veel meer aan dan de literatuur van Jean d’O.
Logisch dat de media dus aan Johnny de voorrang geven. De onderliggende motivatie daarvoor is toch money in de kassa? Geen enkele sociaal of humanitair gevoel ligt daarvoor aan de grondslag.

De media fungeren als een doorgeefluik tussen het volk en de politiek, die daar ook dankbaar gebruik van maken. Zoals ook Melenchon, Poutou en Charlie, die nota bene zelf een communicatiemiddel is en ook graag wil overleven.
Mélenchon zei op 04/04/2017 : « Il y a dans ce pays 23 millions d’ouvriers et de salariés qui devraient se retrouver dans un homme comme moi. Ils ne le font pas. Qu’est-ce que je fais ? J’essaie de convaincre ».
Tja, dan heeft hij m.i. nu de plank flink misgeslagen bij een heleboel Johnny-fans onder die 23 miljoen.
En Macron de plank raak...

Heeft de ceremonie betrekking op “ons” en “identiteit” ?
M.i. heeft het betrekking op oprechte droefheid bij een categorie mensen, uitgebuit door media die dat vergelden en politici die daar op hun beurt ook weer een slaatje uit slaan.
Ongeacht of ze links of rechts zijn.

Zoals bekend staat het een ieder vrij om te kijken of om de knop van de buis om te draaien.
Niet kijken voorkomt onnodig (ver)oordelen. En ook niet alle onderwerpen zijn keer op keer te verdraaien naar de politiek...

Ik was in 1963/1964 een fan van (bijna) het eerste uur. Stapels singletjes en één elpee (arme tiener van 13). Vlak vóór The Beatles begin 1964 opkwamen en er een heel nieuw tijdperk in de popmuziek begon, was er een periode dat Johnny ook in Nederland heel populair was met diverse hits. Kijk maar eens naar de historisch opnames van zijn enige grote concert in NL van 31 maart 1963 in het Concertgebouw in Amsterdam, destijds uitgezonden door – naar ik meen – de VPRO. (Later is hij trouwens wel vaker gaan optreden in NL, samen met Anneke Grönloh.)

Zie de eerste 40 minuten van:
 https://www.youtube.com/watch?v=mCcQ_SpEmWE&t=1325s

Wat kanttekeningen:
- Helaas staan op deze (Franse) compilatie niet de reacties die de VPRO vroeg aan de toeschouwers bij het verlaten van de bijna afgebroken concertzaal (die daarna ook jarenlang niet meer voor popconcerten werd gebruikt). Onder de geïnterviewde toeschouwers was ook ene Herman Stok (wie kent hem nog, Top of Flop, Tijd voor Teenagers) die het allemaal volstrekt verwerpelijk vond.
- Je kunt hier zien dat Johnny ook nummers in het Engels zong wat hij trouwens bij optredens steeds is blijven doen. Je ziet de zaal loskomen in die 40 minuten.
- Ook heel leuk zijn die zaalwachten! Die lopen gewoon tussen de muzikanten door en proberen de twistende massa bij Johnny weg te houden. Ze weten duidelijk niet wat hun overkomt! Normaal hadden ze natuurlijk een beschaafd Beethoven-publiek onder hun hoede dat braaf bleef zitten.
- Wat ook opvalt, is dat het publiek er keurig uitziet en zich in het begin rustig houdt. Jongens met voorzichtige vetkuiven en keurige jasjes en dasjes. De meisjes met keurige jurkjes onder hun permanenten met haarlak. De gillende bakvissen van 13 jaar met hun steile lange haren kwamen pas later in beeld bij de Beatles.
- Duidelijk is dat de vergelijking met André Hazes die in sommige media werd gemaakt nergens op slaat. Johnny zijn voorbeeld was duidelijk meer Elvis, vooral in de eerste jaren.
- De top voor mij is de uitvoering van Tes Tendres Années: kippenvel. In Nederland is het nummer later helaas door Willeke Alberti uitgebracht in een wat mij betreft banale versie (Spiegelbeeld).

Merci, @Lucas Roos!

@John, ja prachtig, bedankt. In 2015 ben ik in Beaune in de bioscoop wezen kijken naar het live-concert in Brussel ('rester vivant'-tour, gezien de titel denk ik dat de kanker zich toen al had geopenbaard). Ik heb toen ook die gitarist met de krullebol (Yarol Poupaud) aan het werk gezien naast Johnny. Fenomenaal! Van een kwaliteit die zich kan meten met de beste Angelsaksische gitaargrootheden!

@Sylvain : avec plaisir! Ik stel je berichten erg op prijs.