Veel Nederlanders die naar Frankrijk emigreren zijn blij verlost te zijn van de akelige Nederlandse vermogensbelasting (ook wel ‘Box 3’ genoemd), waarin hun vermogen (na een vrijstelling van ongeveer €30.000 p.p.) jaarlijks wordt belast (afgeronde cijfers): van €30.000 tot €70.000 met een belasting van 0,6%, tussen €70.000 en € 990.000) met 1,3% en daarboven met 1,7%.

Ze zijn blij voortaan onder de veel sympathiekere Franse vermogensbelasting te vallen (L'impôt sur la Fortune Immobilière, IFI), die al eerder is besproken op deze site. Waar in Nederland alle vermogensbestanddelen worden meegeteld (cash en geld op de bank, obligaties en aandelen in bedrijven (behalve die onder box 2 vallen), tweede huizen en nog wat andere dingen minus schulden), is dat in Frankrijk niet het geval. Er hoeft alleen IFI te worden betaald over de waarde van onroerend goed minus schulden (met een vrijstelling voor de eigen woning). Bij een totale waarde van dat vermogen van minder dan € 1,3 miljoen hoeft geen aangifte te worden gedaan, is de waarde hoger dan gelden de volgende schijven: tot €800.000: niets, van €800.000 tot € 1,3 miljoen: 0,5%, van € 1,3 miljoen tot € 2,6 miljoen: 0,7%, van € 2,6 miljoen tot € 5 miljoen: 1%, etc. Kortom, over een vermogen in de vorm van geld, aandelen, obligaties, etc hoeft in Frankrijk geen vermogensbelasting te worden betaald.

Wat emigranten-met-wat-vermogen-achter-de-hand in hun enthousiasme vaak vergeten is dat Frankrijk winstbelasting oplegt (Taxe sur la plus-value), waar Nederland dat niet doet. Die plus-value moet betaald worden over allerlei winsten, waaronder aandelen en obligaties, onroerend goed, etc.). alleen rente op spaargeld (wie krijgt dat nog tegenwoordig?) valt in Frankrijk niet onder de vermogensbelasting, zoals in Nederland, maar onder de inkomstenbelasting. In geval de emigrant slechts een woonhuis koopt, zal hij in de toekomst geen last krijgen van de plus-value. Maar koopt hij meerdere panden, of gebruikt hij een deel van zijn woonhuis als professionele ruimte (bv voor gîtesverhuur) dan kan hij bij verkoop daarvan een aanslag taxe sur la plus value tegemoet zien. Dat was tot voor kort 36,2% van de winst (minus aftrekbare kosten) bij verkoop in de eerste 5 jaar en daarna in stapjes aflopend naar 0% bij 30 jaar eigendom. Die aanslag is onlangs flink verlaagd (naar 26,2% bij verkoop in de eerste 5 jaar), maar dat is alleen het geval voor tweedehuisbezitters die NIET belastingplichtig zijn in Frankrijk. De emigrant, die immers belastingplichtig wordt in Frankrijk, blijft taxe sur la plus-value betalen op het oude niveau.

Ik raad emigranten-met-vermogen (anders dan onroerend goed) dringend aan om hun emigratie goed te plannen. De peildatum is 31 december. Als u op 31 december nog in Nederland staat ingeschreven, betaalt u de volle mep aan Box 3-belasting. Bent u echter vlak daarvoor uitgeschreven uit Nederland en aangemeld bij de Franse belastingdienst, dan betaalt u in uw emigratiejaar geen Nederlandse Box 3, maar de veel prettiger IFI. Vlak na nieuwjaar emigreren kan dus kostbaar uitpakken! Het doet er daarbij overigens niet toe bij welke bank dat vermogen is gestald, dat mag gerust bij een Nederlandse bank zijn.

Voor emigranten met vermogen bestaande uit onroerend goed in Nederland) verandert er niets; uw vermogen blijft in Nederland belast, ook na emigratie, in dezelfde Box 3. Wat dus betekent dat uw eventuele huurinkomsten belastingvrij zijn, zowel in Nederland als in Frankrijk.

Voor de meeste Nederlanders die emigreren naar Frankrijk pakt de emigratie dus financieel positief uit, (tenminste waar het gaat om de belasting van het vermogen), maar ook op andere vlakken (ziektekostenverzekering, autokosten) gaan de meeste Nederlanders er bij emigratie naar Frankrijk financieel op vooruit. En dat allemaal bovenop de culture, de cuisine, het klimaat, de rust en de ruimte, die u dus in Frankrijk er nog eens gratis bij krijgt. Dus laat u zich vooral niet afschrikken door een paar gele hesjes.

Wim