Een nieuwe huisgenoot dank zij Nederlanders.Fr!

Tja, je weet soms niet wat je gaat overkomen als je 's morgens niets vermoedend uit je bed stapt ...  

Dank zij de dames Betty, Leny en Anneke, woont Gribouille sinds 5 april bij mij.  En ik kan de dames niet genoeg bedanken. 

Ik heb Gribouille dus die vrijdag laat in de middag overgenomen van Anneke in de buurt van Brive, die hem op haar beurt in de buurt van Cahors van Leny kreeg ! 

Toen ik de bench in Anneke's auto opendeed en mijn hand naar Gribouille uitstak, kwispelde hij meteen en mijn hart maakte een sprongetje. Nadat we hem uitgelaten hadden op de parkeerplaats en wat te drinken hadden gegeven, ben ik op weg gegaan om Gribouille zijn nieuwe thuis te laten ontdekken.

Nu zijn we 12 dagen verder en het gaat heel goed met hem. Zijn vachtje is weer lekker wit, hij is een kilootje aangekomen en wijkt geen meter van mijn zijde. Echt niet ... Hoezo moet jij ook wel eens plassen ? Ik ga met je mee. Onder de douche ? No worries, ik wacht wel even op het badmatje hoor. Oh leuk, gaan we koken ? Joepie .... kwispel kwispel ! TV kijken vindt ie ook fijn want ... a) dan is het tijd voor de dagelijkse knuffelsessie en b) dan ben ik tenminste op een plekje waar ie me makkelijk terug kan vinden. Want ja, ondanks Gribouille ga ik wel verder met het huis verbouwen en dan weet ie niet altijd waar ik bezig ben.

Oké, Gribouille is stokdoof, ziet een beetje en is niet zindelijk, maar het is een vreselijk lief en aanhankelijk ventje, en zo eentje loop je niet alle dagen tegen het lijf ... ;)

Samen hebben we het dorpje onveilig gemaakt en een heerlijke geheime plek ontdekt : een leegstaand huis met een enorme lap omheinde grond aan een doodlopend weggetje, helemaal aan het einde van ons wereldje. Remy en Gribouille op pad ! En met een uitzicht over de velden om ademloos van te worden. Daar laat ik Gribouille los ...freedom...  heerlijk struinend en snuffelend in het gras, gisteren even een klein sprintje van 25 meter waarna hij een hoestaanval kreeg en behoorlijk buiten adem was. 

Dat deze foto wazig is komt dus door zijn snelheid ...

Sprintjes trekken is niet voor oude mannetjes, maar hij had gewoon even een dolle bui en wilde wellicht evenchecken of ie het nog kon.

Kortom, Gribouille lijkt heel gelukkig ! En het vrouwtje ?? Hey ... what did you expect ?