Nieuw blogverhaal: La Guinguette Hollandaise

Amsterdam

“Ik wil niet meer wonen in dit rotland,” foetert Henk naast mij in de auto, “wat een zootje! Dit is toch niet normaal? Dat mensen hier kunnen leven? En Amsterdam is echt al helemaal niks!”
Natuurlijk komt dat er ook altijd achteraan. Sinds de knieval die hij anderhalf jaar geleden gemaakt heeft om als onvervalste Rotterdammer bij mij in Amsterdam te komen wonen, kan hij het niet nalaten om als de kans zich voordoet, mij dit soort ongemakken direct onder mijn neus te wrijven.
“Leuk thuiskomen zo!” komt er nog cynisch achteraan.
Normaal gesproken voel ik altijd de drang en morele verplichting om tegen dit soort ongenuanceerde tirades in te gaan en zeker als hij over mijn geliefde Amsterdam begint, maar dit keer ben ik het volmondig met hem eens. “Inderdaad,” zucht ik, “dit is echt niet leuk meer, poeh ik ben moe en wil naar bed!”

We cirkelen al twintig minuten door mijn Amsterdamse buurtje en hebben nog steeds geen parkeerplaats gevonden. Twintig minuten is lang maar zeker als het twee uur ’s nachts is en je net een reis van achtenhalf uur achter de rug hebt.
Het verschil is ook een beetje groot..... lees verder: http://elisabetharts.blogspot.fr/2014/11/la-guinguette-hollandaise....

Veel leesplezier,
Liesbeth