Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Geen babyboomer? Beslist niet verder lezen, dit versta je toch niet! Of…. misschien kun je er iets van leren!
Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij die geborenen zijn in de 50-er/60-er jaren nog leven?
Volgens de anno 2013 gangbare theorieën zouden wij toch al lang dood moeten zijn?
Wij als babyboomers zaten in auto’s zonder veiligheidsstoeltje, gordel of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Boven aan een trap was er geen hekje; wie te ver ging donderde naar beneden.
Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was, moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen in aanrechtkastjes konden we gewoon met onze handjes openen
Ik zat achterop de fiets met m’n kont op de bagagedrager en probeerde me vast te houden aan de schroefveren van het zadel. Een helm hadden wij nog niet op een bromfiets, laat staan op een fiets en water dronken we uit de kraan, niet uit een fles.
Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als de limonade toen was, zien wij ze nu echt niet meer en een kauwgom legde je ‘s avonds op het nachtkastje en stak je ‘s morgens weer in je mond.
Schoenen waren meestal al ingelopen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein, probleem werd verholpen met blokken op de trappers! Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was, leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.
We gingen ‘s morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand die in de tussentijd wist waar we waren en we hadden geen GSM mee!
Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee
Wij hadden geen playstation, nintendo, X-box, of 264 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, een eigen televisie voor jou alleen, computer of internet. Wij hadden vrienden en je speelde buiten.
We hebben ons gesneden, we hebben botten gebroken, er zijn tanden uitgevallen. Dat waren gewoon ongelukjes en soms kreeg je er nog zelf een extra pak slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms bont en blauw, er was geen volwassene die zich er druk om maakte.
Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren.
We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was moest maar toekijken en leren omgaan met teleurstellingen.
Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen de zelfde lessen. Soms deden zij een leerjaar nog een keertje over. Daarover waren geen discussies op ouderavonden. De Meester had altijd gelijk.
We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote-mensen mes, en als je de boterhammen vergeten was, kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at dan had je maar een beetje meer honger de rest van de dag. En wij gingen met de fiets naar school, helemaal alleen, ook in de winter!
Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje!
Als je problemen veroorzaakt had, waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen.
Yessss, ik ben een babyboomer!
Ben jij ook die babyboomer? Gefeliciteerd...... wij waren HELDEN !
En de niet babyboomers?..............HEB JE ER IETS VAN GELEERD?
Wilt u meer van deze verhaaltjes lezen? http://ohfrancemonamour.wordpress.com/
Weergaven: 3521
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Wat leuk en herkenbaar!
Cees niet zo zielig doen , je bent vast niet de enige , ik werk ook nog steeds en hard en vind het nog leuk ook.
Leuk verhaal, heb er van genoten. Moest er direct aan denken dat mijn broertje en ik tegelijk een krentebol op straat zagen liggen met een hap er uit. Had waarschijnlijk een kind (dat op een stoeltje bij moeder voorop zat) laten vallen. En we wisten niet hoe snel we moesten zijn om hem als eerste op te pakken en verder op te eten, hahaha.
Maar ik herken er ook dingen in die we nu in ons lieu-dit, hier in Frankrijk weer, tegen komen. Zoals de buurman die vraagt of we even een poosje op zijn hond willen passen, hij ging even met een maatje hardlopen. En als we hem zat waren, moesten we hem maar naar huis brengen, de deur was open. Of de verbaasd schuddende hoofden van de boer-buurmannen dat wij een slot op de trekhaak van de aanhanger deden. Of de verbaasd schuddende hoofden van onszelf dat de metselaar zijn aanhangertje met hogedruk-aggregaat zomaar -zonder slot- voor het huis aan de weg liet staan.
Maar een van de redenen dat we zo graag naar Frankrijk wilden was de lucht en de ruimte die je hier nog hebt. Om op straat te voetballen bijvoorbeeld. Of om gewoon even te wachten tot de mevrouw voor je bij de kassa uitgepraat is. Of genietend om je heen te kunnen kijken als je even moet wachten tot de koeien over straat naar het weiland lopen.
En zo begint onze dag weer met een glimlach........
Heerlijk, herkenbaar verhaal. Wie het ook schreef. Moet vaststellen dat ik nu ook al weer enige jaren aan het boomen ben in La Douce en dat hopelijk nog vele jaren kan volhouden ? In mijn jeugdjaren liet ik bijvoorbeeld muziek klinken uit een ( ja echt?) zeepdoos met onderdelen van postorderbedrijven zoals Maxell. Nu speel ik nog steeds met mijn kompjoetertje en heb onlangs een paar van mijn favoriete wandelschoenen ontvangen uit Amerika, besteld en betaald per internet.
Och elke periode heeft zijn charme, toch? Jammer dat zo velen van onze lichting dit alles niet meer mee kunnen maken.
Pluk de dag.....ook deze dimanche!
Groet, Idzo Jansen (1943)
Jammer dat echter ook zovelen van mijn lichting dat alles niet meer mee kunnen maken.
Waar ook vandaan een leuk stukje en brengt je inderdaad weer even terug in de tijd (1952). Hoe dan ook nieuwe tijd oude tijd, het leven was toen een stuk simpeler. :-)
Ik ben ook in 1947 in Aerdenhout geboren en rolschaatste in de Sparrenlaan. We gingen met vakantie kamperen in Zandvoort. Wat was het er mooi daar. Ik wil het eens aan m'n franse kleinkinderen laten zien.
mooi verhaal Hans, trots een babyboomer te zijn, nooit ``een beetje moe of een beetje ziek``
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr