Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Ha in Holland kan je wel beetje klagen hoor soms, niet alleen zijn Hollanders notoire klagers maar hoor je bij de uitzondering dan ga je toch vanzelf wel op een dag klagen , namelijk over de Supermarkt! AH in mijn geval!
10 jaar geleden kwamen ze met het idee om een merk op de markt te brengen met de naam euroshopper! Alles wat in de AH te koop was met die naam was het allergoedkoopste, dus makkelijk , hoef je niet na te denken als je arm bent , maar euroshopper is ook vaak heel matig . flauw en er lijkt altijd iets mis mee!
Kan je een feestje leuk en feestelijk maken door Duivis Borrelnootjes? Koop je Euroshopper borrelnootjes? lijkt het wel alsof je in de maling word genomen met een practical joke en je opeens hondenbrokken zit te (vr)eten!
Vandaag was het weer raak, ik was niet zo rijk vandaag, en kocht per pongeluk de euroshopper Duo Penotti van het trieste merk! Kom thuis, had trek in een boterhammetje, 10 minuten later zit ik achter mn pc en opeens denk ik : gatver ik moet mn tanden gaan poetsen zo! opeens een smaak in mn mond ware het alsof ik een 3 dagen dode oude patat duif rauw heb opgegeten!
Nou ja , een keer trek je de conclusie, euroshopper merk is vies,
Ownee dat rijmt niet, wacht ,
De conclusie trek je ene keer, alles van euroshopper dat koop ik nooit meer!
of
Weergaven: 3468
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
50K fl is bijna 21K Euries. In die 30 jaar heb je je kennis, kunde en 30 jaar ervaring later voor de zelfde prijs moeten verkopen als eerst bedoel je?
Maar als je bedoeld dat je 30 jaar later voor dezelfde prijs een gelijksoortig product kon leveren... chapeau.
Nu heeft de technologie wel een eorme sprong gemaakt en kunnen daardoor denk ik in de voorbereiding en nawerk behoorlijke besparingen bereikt worden. Want het lijkt me sterk dat er hetzelfde aantal uren gemaakt zijn. Dan nog.
Dezelfde Gerard en de dezelfde John draaien goed, ieder in hun vak. Gerard heeft 2 man in loondienst om zijn kasten te maken, John 4 man om zijn agrarisch bedrijf te runnen.
Er heerst werkeloosheid in de omgeving, beiden zijn dus uiteraard zeer gezien bij de plaatselijke gemeente.
Op een dag wordt de gemeente benaderd door een supermarktketen met een project. Dan moet de gemeente zich toch even achter de oren krabben… Er valt grond te verkopen, de plaatselijke aannemer krijgt werk en moet z’n bedrijf misschien wel uitbreiden. Alleen al voor de bouw van het project bestaat werkverschaffing voor een kwart van de bevolking! Om de supermarkt te runnen, is ook weer personeel nodig. De keten rekent dertig werknemers, waarvan de meesten dan wel in part-time dienst natuurlijk.
Bij deze visioenen beginnen de ogen van de burgemeester te glimmen want de werkeloosheid zal gestadig dalen en inkomsten voor de gemeente genereren! Gerard en John zijn bepaald ongerust over de toekomst van hun eigen bedrijven en hun, samen, 6 werknemers.
Kunnen ze dan niet samenwerken met die keten? Oh jawel, de keten heeft beloofd dat ze de producten van Gerard en John ook zullen verkopen. Dus gaan de burgemeester en de gemeenteraad over stag. Wat er daarna voor Gerard en John eventueel over zal blijven, wordt met een gemeentekleedje bedekt. Dat de aangenomen dertig werknemers “geuberiseerd” zullen zijn, staat ook als een paal boven water.
De twee bedrijven van de eerst zo gaarne geziene Gerard en John die aan 8 mensen werk verschaften, zullen snel opgeofferd worden op het altaar van de supermarktketen op voordeel van de tweeëntwintig anderen.
Augusta
Tussen twee wasjes en huiswerk nakijken van de jonge kids door, zei de vrouw van Gerard "Gerard, hoe staat het met ons toekomstig pensioen? Ik heb zo veel tijd over dat ik verschillende kranten heb gelezen die me tot nadenken stemmen. We zullen er eens het hoofd over buigen en kijken hoe we ons eigen pensioen op kunnen bouwen want in die pensioenfondsen zie ik geen brood meer."
"Lieverd", sprak Gerard toen, "jij die je over de boekhouding ontfermt, zou toch moeten weten dat we daar geen geld voor hebben. Als we het hebben over de aanschaf van een nieuwe slijpmachine antwoord je me steevast dat dat financieel niet haalbaar is. We staan al in het krijt bij de bank en we hebben al moeite om de tandartsrekening voor Moppie op te hoesten".
"Je hebt gelijk" zuchtte zij.....
pr8tig! Ga door!
Het dorp liep leeg. Gerard maakte in z’n eentje af en toe nog wel eens een boekenkastje. John zag ook z’n maandgeld slinken door de prijsdrukkende topmanagers maar hield het nog vol want hij had gelukkig een veestapel in de wei staan, die Gerard niet had, waarmee hij net het hoofd boven water hield. In wanhoop trok hij bij de vakbond aan de bel. Die zouden hem de week daarop een adviseur sturen om de zaakjes met hem door te nemen.
De man kwam in een keurig pak met zijn aktetas vol wijsheid. Hij had de oplossing, jawel! Zelfverzekerd deelde hij mee dat John moest investeren in nieuw efficiënter materiaal! Daar lag de sleutel voor zijn problemen! In minder tijd zaaien, in minder tijd oogsten, zo hier en daar een stukje landweg er bij trekken waar toch bijna niemand overheen liep, nieuw distributiesysteem om de op stal staande koeien te voeden, efficiëntere melkmachines kortom de keurige alleswetende adviseur drong aan om minder tijd te besteden aan dagelijkse taken die het mogelijk maakte zijn rendement te verhogen. Time, is money, John, time is money…..
John maakte een afspraak met de bankier in de plaatselijke Crédit Agricole. Als die niet met de boer mee gaat, wie zou dat dan wel doen?!
Deze werd enthousiast over de nieuwe kijk van John op het agrarische bedrijfsleven. “Natuurlijk John, ik mag toch wel John zeggen, hè, krijg je van ons de lening”. Zo begon John meer en meer te produceren, kocht er koeien bij en zag de toekomst weer iets vrolijker in. Totdat…… hij er achter kwam dat hij niet de enige geweest was die op de zang van de Lorelei had gereageerd. Er ontstond zowaar overproduktie. De altijd zeer reactieve supermarktmanagers ontdekten die opening en wurmden zich erin. De prijzen konden omlaag… meer klanten, meer omzet, nietwaar!? Die boer moet z’n prijzen verlagen wil hij nog een contract met ons, doet hij dat niet? Einde contract!
Zo kwam het dat John uiteindelijk weer op hetzelfde maandgeld was teruggevallen dan voor de investeringen. Behalve dat hij er nu een belachelijk hoge lening bij had….
We weten nu hoe het afliep... En hun humor zal geen bank of supermarkt hen ooit kunnen ontnemen!!
Moraal van dit verhaal: er zijn TOPmanagers en arme sloebers....
Wij hebben goede ervaringen met de als 'Top Budget' gemerkte producten in de Intermarché: redelijke kwaliteit voor een lieve prijs.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr