Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
We hebben een probleem dat ik graag aan jullie wil voorleggen. Drie jaar geleden in de winter kwam er een hond aanlopen. Hij was mager en zijn poten bloedden. Ik heb hem in huis gehaald en verzorgd, eten gegeven etc. Was er vrij zeker van dat hij een eigenaar had want hij had een halsband om en was gecastreerd. We zagen geen mogelijkheid naar de dierenarts of SPA te gaan omdat we ingesneeuwd zaten. Een paar dagen later kwam er een kennis die ons vertelde dat dit Lucky was en en naam van de eigenaar gaf. Die gebeld en hij zei dat hij de hond al 11 dagen kwijt was maar dat zij nog veel meer ingesneeuwd zaten dan wij en of wij de hond a.u.b. nog een tijdje konden verzorgen tot zij hem op konden halen. Zo gezegd zo gedaan en na een week of drie was alles geregeld.
Vervolgens stond Lucky om de haverklap weer bij ons op de stoep en na een tijdje ben ik gestopt met bellen om te zeggen dat hij hier was. In de loop der jaren was het logisch dat Lucky hier was als hij niet thuis was. Soms een paar dagen soms een week. De eigenaren leken zich daar absoluut niet druk meer over te maken. Kerst 2011 kwam er een telefoontje. Is Lucky bij jullie? Ja hij is hier. Oh wij hadden hem bij de buurman gelaten maar daar was hij na twee uur ontsnapt. Wij zijn in Parijs bij de familie maar we komen hem na 6 januari wel halen. O.K. dat werd 13 januari maar zo gaan die dingen. Af en aan kwam het malle beest aanlopen en bleef dan maar weer voor onbepaalde tijd hier. Toen het verwijt kwam dat wij hem zouden verwennen en dus hun hond probeerden te stelen ben ik boos geworden. Heb dus gezegd dat ze hem, zodra hij weg was binnen 24 uur moesten komen halen zodat het dier wist waar hij thuis hoorde en er geen misverstanden konden ontstaan. Dat ging een maand of 8 goed.
Nu is het probleem dat hij vanaf 1 januari 2013 35 dagen af en aan hier was en daarna inmiddels 12 weken. Zijn baas lag in het ziekenhuis en dus is het gemakkelijk dat hij bij ons is. Hij had epileptische aanvallen en wij hebben hem naar de dierenarts gebracht. Zij hebben daar wel een cheque voor meegegeven. De 12 jarige dochter reageert hysterisch als ik zeg dat wij Lucky gaan houden. Het is haar hond, zij wil hem houden, zij heeft hem een naam gegeven etc. 12 weken lang heeft ze nooit gebeld hoe het met hem gaat. Ze komen hier elke dag langs als de dochter uit school gehaald wordt maar hebben al die tijd nooit een bezoek gebracht .Als we de eigenaresse tegenkomen bij de supermarkt vraagt hoe het met Lucky gaat en is blij dat het super goed met hem is. In die drie jaar hebben ze ooit een zakje brokken van 1/2 kg en daarna een grote zak van 10 kilo brokken van de Lidl achtergelaten. Wij hebben hem dus altijd gevoerd op vers vlees/soup en kwaliteitsbrokken. Niet dat het financiele aspect van belang is. Als een dier bij ons is wordt het goed verzorgd en zo hoort het.
Wat zouden jullie voorstellen?. Wij hebben aangegeven Lucky te willen houden. Dan laten we hem trainen want hij luistert voor geen meter. Als je zegt "kom hier"dan rent hij weg etc. Het is een schat van een hond maar hij moet weten waar hij hoort. Voor ons is het ook onmogelijk om zo'n onopgevoed bakbeest hier te hebben. We moeten hem steeds opsluiten in huis, constant oppassen dat hij niet naar buiten glipt en achter de kippen aangaat etc. We hebben het niet over een klein hondje, het is een z.g. Lurcher van 32 kilo!.
Zij zeggen dat het hun hond is en dat ze hem beslist terug willen, maar niet nu.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
Weergaven: 2539
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Er zijn twee dingen belangrijk voor een hond. 1. zijn baas en 2. eten. Als je stopt hem eten te geven gaat hij vanzelf naar zijn oude baas terug en zal jullie vanwege de aandacht die jullie geven zo nu en dan terug komen. Maar bega dan niet weer de fout om hem eten te geven. Of je moet om de tafel gaan zitten met een fles wijn en precies zeggen wat je wilt. Succes ermee. gr Hans
Ik denk dat het eerder bij zijn eigenaar ligt die hem duidelijk geen aandacht en medische zorg geeft.... Als hun daar nou eens mee zouden beginnen, dan zou het beest ook niet meer weglopen......... Das vaak een probleem met honden van franse eigenaren....... die beesten zijn vaak de hele dag buiten..... aan de opvoeding wordt geen aandacht besteed.... en als ze dan ongepast gedrag vertonen worden ze afgesnauwd..... ik zie dat hier in het dorp ook gebeuren......... Zou Marianne stoppen met het geven van aandacht, eten en medische zorg, dan vindt het beest wel weer een ander adres en gaat het verhaal gewoon verder....
Een oudere hond trainen is haast niet mogelijk.
Oudere honden kun je nog wel trainen... kost wat meer moeite, en wat meer consequentheid van de mensheid, maar het is zeker wel mogelijk... spreek even uit eigen ervaring.....
Verder denk ik dat het inderdaad het beste is om voor de laatste maal met de buren te gaan praten over de mogelijkheid van verkoop, en als zij dat inderdaad echt niet willen, dan gewoon de volgende keer de SPA inschakelen.... Krijgen ze van hun wel een rekening gepresenteerd......
Hoe lastig ook ik zou zeggen: de fles wijn proberen zoals Hans zegt en er gelijk bij vermelden dat als ze niet akkoord gaan je de hond consequent naar de SPA zult brengen. Het is hun verantwoordelijkheid dat de hond wegloopt. Maar dan ook echt DIRECT naar de SPA. Wel zou ik de SPA informeren en hierbij betrekken, zodat zij weten dat je een punt maakt naar de eigenaren toe. Met de SPA spreek je af dat als de eigenaren afstand doen (vanwege de kosten van de opvang elke keer), de hond uiteindelijk naar jou gaat. Dat meisje van 12 huilt krokodillentranen, met 12 jaar kun je heel wat verantwoordelijkheid aan en kennelijk zijn de ouders ook van haar tranen niet erg onder de indruk. Die tranen zijn de verantwoordelijkheid van haar ouders, hoor. Òf je legt je neer bij de situatie zoals die nu al 3 jaar is, en dan is het maar de vraag hoe oud de hond nu is en hoe lang dat dus nog doorgaat... In ieder geval succes, want alle ingrediënten voor drama zitten in dit verhaal: hond, kind en geld... Groet en sterkte, Lena.
Ik heb dat niet gemist in het verhaal. Duidelijk houden ze meer van deze hond dan de echte eigenaar, anders hadden ze de moeite niet genomen om de hond te verplegen, te voeden en te verzorgen.
Wat Lena zegt is een goeie! met de SPA bespreken dat de hond wettelijk geregeld ( met puce en op naam stelling etc) jouw eigendom wordt.
En Ja hoor ook een lurcher ( voor wie niet weet wat het is: een gemengde windhond) is nog te trainen op latere leeftijd, met hele zachte hand en geduld. Het "kippen jagen" zal iets moeilijker worden, dat zit in zijn natuur.
Betty heideman die ook hier op het forum actief is kan je zeker helpen met tips over "heropvoeden " van oudere windhonden. Zij heeft alleen maar oude " afdankers". ( Stichting Djimba)
Nou dat lijkt me wel Nicolette..als je al deze moeite doet om een hond toch een thuis te geven is de vraag of je er wel van houdt een beetje een overbodige vraag! De bovenstaande dierenliefhebbers hebben helemaal gelijk, ik zou je hetzelfde advies geven. Groetjes en sterkte, Reggy
Dank aan alle meedenkers. Lucky wordt in Augustus 5 jaar. Hoewel overbodig wil ik er met nadruk op wijzen dat wij de hond al vanaf het eerste moment dat hij hongerig en gewond in onze tuin liep in ons hart hebben gesloten. Geen eten geven is natuurlijk geen optie als het dier wekenlang bij ons wordt ondergebracht. De dichtsbijzijnde SPA is 1 1/2 uur rijden over een bergpas. Lucky wordt niet gebruikt voor stropen. Hij zit wel de hele dag buiten aan een lijn van 20 meter want de eigenaren werken en het kind zit op school. Ze hebben hem ooit als heel klein pupje van 300 gram gevonden en hem met de fles grootgebracht. Het zijn dus zeker geen bruten. Lucky is gewoon een hond die veel aandacht nodig heeft en niet graag alleen is. Wij zijn de hele dag thuis en hebben een heleboel dieren en hier krijgt hij de hele dag aandacht en complimentjes en knuffels. Eigenlijk hebben zijn eigenaren er dus ook niet echt voor gekozen om deze hond te hebben. Zij konden ook niet weten dat het zielige kleine hoopje zou uitgroeien tot zo'n groot lawaaierig en lastig dier. Voor ons is hij minder lastig omdat hij hier gewoon de hele dag in huis is en 's avonds als de kippen op stok zijn lekker een eind gaat rennen en dan vanzelf weer terugkomt voor zijn maaltijd. De dochter is inderdaad een erg verwend kind (ze heeft ook een paard) en wil gewoon haar zin hebben. Pa wil geen mot met zijn vrouw en dochter. Hij heeft al gezegd dat wij wat hem betreft de hond gewoon moeten houden maar hij wil geen strijd thuis dus bemoeit hij zich er niet mee.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr