Wij wonen met ons gezin nu alweer 10 jaar in Frankrijk en altijd in dezelfde vallei. Mijn man heeft zijn eigen bedrijf en ik heb een eigen atelier. Ik ontwerp kleding en maak ze op maat voor de klant en ben nu in de weer om met een Franse vriendin een toeristisch bedrijf op poten te zetten.
Onze 3 kinderen spreken zonder accent vloeiend Frans, Nederlands is hun 2e taal. Toen wij aan ons Franse avontuur begonnen hadden we geen idee op welke wijze wij zouden integreren maar hadden wel zo onze plannen uiteen gezet als voorbereiding. We hadden in Nederland een goed lopend bedrijf, dat hebben we verkocht met ons huis net in de goede tijd, alle schepen achter ons verbrand, gewoon met beide voeten op de grond een nieuw avontuur tegemoet gaan.
Als ik nu terug kijk en zie wat wij in de loop van de jaren met vallen en opstaan hebben opgebouwd ben ik er trots op. Het integreren ging niet vanzelf maar omdat onze kids naar de ecole gingen werd het integreren wel makkelijker want je krijgt vanzelf contact met andere ouders die je weer uitnodigen of andersom. Wij hebben echte vrienden gemaakt en andersom onze Franse vrienden hebben ons tot hun vrienden gemaakt.
Wij kennen meerdere Nederlandse families die hier zijn neergestreken met de bedoeling iets op te bouwen en als je elkaar dan ontmoet, met elkaar kennis maakt omdat ook hun kinderen naar de school gaan waarop de onze ook weer zitten maak je weer nieuwe vrienden.
Ook hier heb je Nederlanders die hun 2e woning hebben en zo nu en dan 3 of 4 keer per jaar naar toe komen. Met een aantal van hen hebben wij een goed contact, we eten wel eens gezamenlijk en gaan ook wel eens met elkaar naar de markt. Het contact is even intensief en dan is het weer voorbij want men vertrekt weer, van integratie van hun kant is absoluut geen sprake, ook al lijkt het bijtijds wel even zo, het zijn meestal vluchtige contacten met de lokale bevolking en dat is het.
Bij ons is het een komen en gaan van mensen, gisteren belde Jean Michel of onze dochter Rosa met Marlene mocht spelen en dan komt Sandrine weer langs die een boek schrijft over het leven in de vallei en die ze de week daarop presenteert in de Marie. Mijn buurman die weer een lading hout komt brengen en een Pastis drinkt, bij ons is het altijd een drukte van jewelste. Morgen zitten we weer met 12 man aan de tafel te eten. Mijn man die buiten het hout staat te kloven met de machine van de buurman en krijgt een uitnodiging om mee te gaan jagen op de Sangliers. Er is altijd beweging, activiteit en af en toe...... die aangename stilte. Ik hou van mijn leven in Frankrijk, we hebben het goed hier. We hebben vrienden gemaakt en andersom. We hebben ons werk, de kiddies gaan naar school en hebben hun eigen vrienden en vriendinnetjes. Ik hou van het wonen en werken in Frankrijk....... u ook?
Weergaven: 1425
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Rubrieken,
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Werk Algemeen, Woningen Algemeen
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr