Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

Essentieel witgoed

Met een alarmerend gebonk en een adembenemend gerochel spuugde de wasmachine zijn allerlaatste was vol met kleine gaatjes uit de scheefgezakte trommel. De volgende dag ging Frankrijk in 'lockdown.'

Dat juist nu alle 'niet-essentiele’ winkels gesloten waren, was in onze digitale-samenleving nauwelijks een probleem, met twee muisklikken had ik een mooie Siemens besteld. Dat de webwinkels en hun bezorgers overstelpt werden met bestellingen voor 'toch-best-wel-essentiele’ benodigdheden, was onhandiger. De afgesproken leverdatum werd een dag voor levering met een week uitgesteld en een dag voor de uitgestelde levering bleek de machine opeens niet meer op voorraad. We kregen de keuze om geduld te hebben of te annuleren.

Inmiddels werden de kledingkasten leger en leger, de berg vuile was hoger en hoger en de quarantaine-atmosfeer al muffer en ranziger. Geduld was erg veel gevraagd, dus bestelde man met twee nieuwe muisklikken ditmaal een Bosch. En warempel, vijf dagen later kwamen twee binken het begeerde apparaat al afleveren. In het pre-coronatijdperk had ik ze zeker geknuffeld, zo opgelucht was ik, al namen ze tot mijn grote spijt onze oude wasmachine die ontleed voor de deur stond niet mee terug.

Zoon had, ondanks mijn protesten, uit pure opkotverveling en een vleugje Professor Zonnebloem de gehele wasmachine uit elkaar getrokken, om het fatale euvel te vinden. Met succes. Toen eenmaal het ronde wasmachinedeurtje, de binnentrommel, de buitentrommel, de losse motor, twee betonblokken en een kist met restonderdelen uitgebraakt naast de witte omkasting lagen, ontdekte hij dat twee van de drie stalen spaken van het snaarwiel gebroken waren. Daar zakt je trommeltje wel van scheef.

Dat mijn oude wasmachine geen eenheid meer was, maar een verzameling losse elementen, bleek niet ter zake doende. Het virusprotocol verbood mijn binken hoe dan ook het overleden hoopje apparaat mee te nemen. We mochten al blij zijn dat het nieuwe gevaarte over de drempel van het huis naar binnen werd getild.

En blij ben ik. Inmiddels achttien wassen verder loopt iedereen er weer fris en fruitig bij. De stukken wasmachine liggen uit het zicht op het plaatsje om de hoek en de lente jubelt geurig en kleurig zijn zonnestralen in de tuin. Professor Zonnebloem ontdekt dat een wasmachinetrommel wat hoog is voor een barbecue, tenzij je er vijf zakken kooltjes in mikt, maar de lichtverbrande worstjes van de in allerijl opgesnorde reisbarbecue smaken een paar uur later zomers lekker.

Je zou bijna vergeten dat het crisis is.

Rubrieken,

(klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek)

20200407, Korte Verhalen

Reactie van Lien op 7 April 2020 op 17.16: Hahahahahhaa wat schrijf je dit weer heerlijk!
Fijn hè schoon wapperend wasgoed aan de lijn, wat hebben wij het toch 'gemakkelijk' in vergelijking met pak hem beet 100 jaar geleden!

Reactie van Jako op 7 April 2020 op 18.28: Haha, wettelijk zijn ze verplicht om het oude apparaat mee te nemen, maar ze kunnen hem nu nergens meer kwijt. Ik denk eigenlijk dat ze formeel geacht worden om het oude apparaat zelf op te slaan tot de maatregelen worden teruggedraaid. Maar ja, ga daar maar eens over klagen..

Reactie van Roel op 7 April 2020 op 21.02: Weer een mooi verhaal !

Reactie van Hans van den Bos op 8 April 2020 op 10.24: Heel leuk verhaal. dank je.

Reactie van Mechie Heessels op 8 April 2020 op 11.05: Dorine, het is iedere keer genieten van jouw verhalen. Ga zo door s'il vous plaît. Zonnige wasdag.

Reactie van Jan Linnemann op 8 April 2020 op 11.54: Leuk verhaal. Heel herkenbaar voor mij. Maar toen was er geen lockdown. Vroeger was er een reclameslogan voorafgegaan door een muziekriedeltje. Belangrijkste zin was "Doe de was de deur uit". Maarja, dat gaat in deze tijd ook niet op .

Reactie van Theodora Besse op 8 April 2020 op 12.34: Opnieuw iets waar we weer eens lekker om kunnen lachen in deze tijd waarin het ondanks de zon dodencijfers regent!

Maar je kunt wel degelijk van een wasmachinetrommel een barbecue maken, zonder er vijf zakken houtskool in te kwakken, hoor! Vertel dat maar aan professor Zonnebloem, dan kan hij de proef op de som nemen. Deden we vroeger op de camping. Bewaren dus!

Maar het belangrijkste is dat jullie weer een wasmachine hebben, knap gedaan hoor, in Coronatijd.

Reactie van Jacqueline (de Maat) Janssen op 8 April 2020 op 12.35: heerlijk verhaal, en dat geeft dan ook nog eens zo'n "terug-van-vakantie" gevoel, achttien wassen verder ;-)

Reactie van Jan Linnemann op 8 April 2020 op 12.53: Nu we het toch over een wasmachinetrommel en "Professor Zonnebloem" , hoe leuk dit laatste, hebben. Je kunt weldegelijk meer doen met een wasmachinetrommel. Voorbeeld van Theodora. Haal je met een pomp water uit een sloot of meertje leg dan de trommel met de opening naar boven en dus boven water uitstekend de mond van de slang in de trommel. Dit voorkomt verstopping van de pomp. Je kunt ook aas in de trommel leggen en proberen er paling mee te vangen. Toen ik in LDF campeerde, was er t.o. de camping een bos. Na een hevige regenbui gingen een aantal Fransen met een trommel het bos in om slakken te verzamelen. Wel, Dorine, je kunt in deze tijd dat iedereen toch zoveel mogelijk thuis moet blijven,de Professor wel aan het werk zetten, dacht ik zo.

Reactie van Esmee Beerenschot op 8 April 2020 op 13.56: Whaha, heerlijke beschrijving! Erg humoristisch! Dank je wel! De *glazen* deur van een wasmachine is, ontdaan van de chrome rand, trouwens een prachtig fruitschaal. ;)