Alle berichten zijn gemarkeerd als 'Korte Verhalen' (836)

De villa in Deauville



Op dinsdag 2 september mag ik op uitnodiging van Anton Noë op dit platform vertellen over mijn boek La Petite Irène. De literaire roman gaat over de Nederlandse au pair en studente kunstgeschiedenis Tamar, die in het torenkamertje van een villa in Deauville een geheimzinnig koffertje vindt met dagboeken, foto’s en babykleertjes. Ze blijken te hebben toebehoord aan Irène Cahen d’Anvers, die in 1880…

Voordat Rennes vernoemd werd naar de Gallische stam waar het de hoofdstad van was, heette de stad Condate. Deze Gallische term is ruim vertegenwoordigd in de Franse toponymie. Het woord condate geeft de plek aan waar twee rivieren samenvloeien; in het geval van Rennes is dat de samenloop van de Vilaine et de Ille, waar het departement Ille-et-Vilaine zijn naam aan ontleent. Ook het huidige Saint-Claude in de Jura heette…

Er was eens een Nederlandse koper van een huis in Frankrijk. Dat liep via een Duitse dame, die makelaar was in Frankrijk en optrad namens de verkoper. Dat kwam goed uit, want deze koper sprak weinig Frans en heel goed Duits, dus de communicatie was geen probleem.

We kregen een reeks e-mails in het Duits toegestuurd maar wij vertrouwden niet meer zo op ons middelbare school-Duits, dus maar eens gebeld. Gelukkig bleek mevrouw de makelaar ook goed Frans te spreken. Sterker nog,…

Voordat ik binnenkort het een en ander ga schrijven over mijn jongste roman, Mantel van schaamte, geef ik hierbij wat informatie over mijn eerdere boeken. Om de eetlust op te wekken!

In al mijn boeken heb ik een flinke portie autobiografie verwerkt, maar dan wel verstopt. In Een vervlogen droom heb ik mijn grootmoeder, die ruim een eeuw geleden al is overleden, heel wat trekjes van mezelf en ervaringen uit mijn eigen leven meegegeven. Ze was, zoals ik het heb genoemd,…

Wie een huis in Frankrijk heeft of wel eens in een gite logeert, vraagt zich bijna onvermijdelijk af wie de vorige bewoners waren en hoe zij leefden. Dat wilde ik in elk geval weten toen we in 1991 een baanwachtershuis in Le Grand Pressigny in de Touraine kochten. Door de jaren heen heb ik dat uitgezocht. Er bleken allerlei soorten mensen tussen te zitten met elk hun eigen geluk en ongeluk, en elk verwikkeld in de grote geschiedenis van hun tijd: spoorwegen, industrialisatie, wereldoorlogen,…

We hebben er in deze stukjes al eerder voorbeelden van gezien: een markant landschapselement levert geregeld een plaatsnaam op. Neem nu een meander, een kromming of een bocht in de rivier. Onder meer het Gallische woord cambo duidt zo'n meander aan, vaak opvallend genoeg om onderscheidend te zijn en voor de naam van een oude nederzetting te zorgen. …

Je merkt het al als je met de auto de oversteek maakt bij de Seine van het eerste naar het zevende arrondissement. Rijdend via de altijd drukke place de la Concorde zie ik voor mij het prachtige gebouw van de Chambre des Députés of de Assemblée Nationale. De Franse Tweede Kamer is gevestigd in het Palais Bourbon. Dit paleis, gebouwd in 1722, is genoemd naar de eerste eigenares, de hertogin van Bourbon, een buitenechtelijke dochter van Lodewijk XIV. Het ligt pal tegenover de…

Beste leden, 20 jaar geleden ben ik met mijn man Henk Arts naar Frankrijk geëmigreerd. 

Zoals dat vaak gaat bij veel stellen word je een team..samen dromen, een leven opbouwen, genieten, werken, plannen maken.... helaas werd het bij ons de laatste jaren samen een ziekte te lijf gaan of, beter gezegd misschien, ondergaan... een heel zware tijd. Inmiddels is het 'team' verdwenen; Henk is er niet meer, maar ik geef absoluut de moed niet op!!

Ik heb er blogverhaal over geschreven, voor…

Een week of wat geleden ontving ik via via een oproep van een journaliste om een feministisch getint stukje voor een vrouwenblad te schrijven van maximaal 1250 woorden. Nog voor de  inzendtermijn voorbij was, werd hij al gesloten wegens het overweldigende aanbod. Daar zat ik met mijn stukje, waar ik echt een tijdje op had zitten zwoegen. Denk maar aan de uitspraak van de Franse 17e eeuwse filosoof Blaise Pascal, die ik ooit heb gelezen, en die heel waar is: 'ik stuur je een lange brief want…

Geachte Forumleden,

Wellicht is  dit een ongebruikelijk onderwerp maar in de winter met guur weer is een das of een paar prettige wollen sokken toch aangenaam. 

Aanleiding tot dit 'wollige' onderwerp is het feit dat niet ver bij mijn Franse onderkomen een geitenboerderijen bestaan. De grondstof voor de bekende geitenkaas de Cabecou wordt door geiten op het kalksteenplateau nabij Gramat gefabriceerd. Niet ver daar vandaan bestaat ook een geitenboederij met leuk uitziende…

Regelmatig schrijf ik in mijn blog over Nederlanders die wonen en werken in Parijs en op hun manier een bijdrage leveren om de Nederlandse cultuur te promoten in Frankrijk. En met succes! Ik noem ze daarom DE MAKERS. Zij zijn de creatieven, de mensen met ideeën, kunstenaars, dromers, en de durfallen met  verbeelding, energie, ambitie en intuïtie om iets te creëren vanuit het niets. Ze brengen Parijs tot leven. Want wat zijn steden anders dan menselijke ecosystemen – netwerken. Deze…

Of het nu op de muren van de straten van Parijs is of daarbuiten, straatkunst trekt massa’s mensen aan in de Lichtstad. En wat zou je ervan zeggen als urban art en de geest van een beroemd cabaret elkaar zouden kruisen in de hoofdstad?

Op dit moment, tot en met eind maart 2025, doet de enorme gratis tentoonstelling Expo…

La rue n'ést pas une fatalité

Leur vie devait-elle s'achever là

De straat is geen noodlot…

Wie een huis in Frankrijk heeft of wel eens in een gite logeert, vraagt zich bijna onvermijdelijk af wie de vorige bewoners waren en hoe zij leefden. Dat wilde ik in elk geval weten toen we in 1991 een baanwachtershuis in Le Grand Pressigny in de Touraine kochten. Door de jaren heen heb ik dat uitgezocht. Er bleken allerlei soorten mensen tussen te zitten met elk hun eigen geluk en ongeluk, en elk verwikkeld in de grote geschiedenis van hun tijd: spoorwegen, industrialisatie, wereldoorlogen,…

Jazéker, het startschot werd gelost, de kogel door de kerk en de teerling geworpen. Lief en ik, wij lichtten de ankers, hesen de zeilen en smeten de trossen los. We staken van wal en vertrokken.

Met ruim 86 kuub verhuisraad in het vooronder en de voltallige meute harig huiskamervee in de stuurhut, stevenden wij vastberaden af op een vooralsnog ongekende hemel en horizon. Ergens, elders en anders.

Westwaarts, richting nieuwe plek, stek, nest en omgeving. Om daar in te dalen en…

Momenteel openen ze in Groot-Parijs geen theaters of musea maar metrostations!

Lijn 14

Je hebt er ongetwijfeld al mee gereisd, de volautomatische metrolijn 14. Tot grote vreugde van de reizigers in de regio Parijs is lijn 14 nu verlengd tot Saint-Denis - Pleyel in het noorden en tot de luchthaven Orly in het zuiden. Dit betekent dat forenzen deze stad in…

Een paar jaar geleden zaten we op een terras op de Place de la Répiblique, in onze voormalige woonplaats Orange (84).

Op het tafeltje naast ons lagen vier mobile telefoons en daaromheen zaten vier jonge mannen, twintigers, schatten we, druk te discussiëren. Eén van de telefoons rinkelde en de eigenaar nam zichtbaar verstoord op. Hij luisterde even, zei toen: ‘J’peux pas te parler, J’suis posey avec mes bros à la Place Rep en train de chiller’ en gooide de telefoon weer op…

Wie een huis in Frankrijk bezit of wel eens in een gite logeert, vraagt zich bijna onvermijdelijk af wie de vorige bewoners waren en hoe zij leefden. Dat wilde ik in elk geval weten toen we in 1991 een baanwachtershuis in Le Grand Pressigny in de Touraine kochten. Door de jaren heen heb ik dat uitgezocht. Er bleken allerlei soorten mensen…

Regelmatig schrijf ik in mijn blog over Nederlanders die wonen en werken in Parijs en op hun manier een bijdrage leveren om de Nederlandse cultuur te promoten in Frankrijk. En met succes! Ik noem ze daarom DE MAKERS. 

Zij zijn de creatieven, de mensen met ideeën, kunstenaars, dromers, en de durfallen met  verbeelding, energie, ambitie en intuïtie om iets te creëren vanuit het niets. Ze brengen Parijs tot leven. Want wat zijn steden anders dan menselijke ecosystemen –…

Twee jaar lang was zij verscholen, tot grote ergernis van de Parijzenaars, achter een immense reclame-uiting van het luxe koffermerk Louis Vuitton. Maar wat doe je als Stad Parijs wanneer dit merk 80% van de tien miljoen euro kostende renovatie voor zijn rekening neemt. Een waardevolle en welkome hulp voor de stad, die verantwoordelijk is voor alle religieuze gebouwen. Ik heb het hier over La Madeleine die al lange tijd in verval was. Ruim twintig jaar lang zaten er veiligheidsnetten…