Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Heimwee.
Vanavond voelde ik het ineens weer: h e i m w e e.
Waarschijnlijk naar aanleiding van een liedje wat ik hoorde van Boudewijn de Groot of misschien n.a.v. een reportage op ARTE-tv over Rembrandt expositie in het Rijksmuseum.
Na 38 jaar in regio Parijs heb ik er toch nog wel eens last van.
Heeft u dat gevoel ook zo nu en dan?
Wat doet u dan; heeft u tips?
Weergaven: 4068
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Merci Mary en John; aan dat chanson had ik niet meer gedacht. merci bcp!:-)
ik herken dit liedje nog van vroeger. ik was dol op Boudewijn! dank je wel Gerard
hij zing nog steeds Boudewijn, dit lied leerde ik onlangs kennnen door mijn zus in Nederland
https://www.youtube.com/watch?v=Fgx-CiX538g
Tja, door dat ik mijn hele leven verhuisd ben, eerst omdat mijn vader bij de NS werkte elke 3 jaar verhuist in Nederland en daarna als Binnenvaartschipper op een spits altijd onderweg van Nederland tot zuid Frankrijk heb ik nog nooit een gevoel van heimwee gehad. Mijn huis en zekerheid was ik zelf en niet mijn omgeving. Uiteraard ben ik een buitenlander in Frankrijk al woon ik er maar ook in Nederland ben ik een buitenlander omdat mijn basis mij zelf is. Ook ik heb mijn kinderen en kleinkinderen in Nederland maar als ik daar ben, 1 keer per jaar als het mee zit, we hebben erg veel dieren om voor te zorgen, ben ik altijd weer blij om weer naar huis, Frankrijk, te gaan. Uiteraard blijf ik hier buitenlander maar eigenlijk ben ik dat overal. Hier wordt ik gewaardeerd terwijl wij als schipper zeker in Nederland met de nek aangekeken werden. Geniet van alles wat je hier hebt en lukt dat niet ga dan terug naar Nederland. Maar hier is zo veel te genieten, gezang van vogeltjes, het gekwaak van kikkertjes, de krokusjes die al uit zijn en ga zo maar door. Ik blijf hier genieten ondanks dat mijn lief nu al 3 maanden in Nederland is om stervensbegeleiding voor haar vader te verzorgen. Sterkte
Edith Piaf, Une enfant volgens mij het origineel :-)
Klein vervolg op dit prachtige lied, origineel geschreven door Aznavour voor La Môme,
Warme groet Ada
Ik woon hier volgende maand 7 jaar.Op het moment dat wij weg gingen ,wist ik dat ik niet meer daar en ook niet hier hoor.
Voor een groot deel ligt dat aan mijzelf,in Nederland had ik een eigen bedrijf en ontmoette veel mensen en was creatief bezig.
Hier hebben we ook een bedrijf ,maar zie weinig tot geen mensen en ben weinig creatief bezig.
Het is echt buffelen,wij werken uitsluitend met Fransen en dat was erg wennen,wij aan de franse werkmentaliteit en zei aan die van ons.
Gelukkig gaat het goed zodat er meer ruimte komt om dingen te ondernemen.
Onze dochter is hier naar de kleuterschool gegaan en wij hebben naar mijn idee ons best gedaan om in te burgeren,ook dat contact met de Fransen vond ik moeizaam verlopen.
Daarbij in het begin de eerste zesen een half jaar ,blijf ik de taal moeilijk vinden.
Ik hoop dat als er meer tijd vrijkomt om meer met de Franse taal te gaan doen,die blijft erg mooi.
Afgelopen jaar was ik voor het eerst weer een weekje in Nederland,heerlijk om door mijn oude stad te lopen,kroeg inen met vrienden lang tafelen en veel drinken,gewoon even de bekende dingen,HEMA of zo.
Het was wel een wedstrijd,kwam doodmoe terug en het was goed geweest.
Blij om ook weer terug te zijn,merk wel dat je toch verandert als je hier een tijdje woont ,minder gehaast.
Misschien nog een paar leuke mensen ontmoeten en dan komt het vast goed.
vriendelijke groet Ilse.
En het nummer 50 miljoen mense op dat hele kleine stukje aarde ,zooo lekker
Zes jaar zonder weer eens even naar Nederland gaan is best wel lang, vooral in het begin lijkt me, Ilse. Op de verschillende plaatsen waar ik woonde in Frankrijk, altijd wel in de buurt van Parijs, kwam ik wel Nederlanders tegen, zonder op zoek te gaan; meestal klikte het en zagen we elkaar regelmatig om wat in het Nederlands te praten. Het mooiste was toen we een huis kochten in een stadje van 6000 inwoners en dat ik na een maand er achter kwam dat mijn buren ook Nederlanders waren. Ongelooflijk!
Ha ha ,mijn info was niet geheel juist,het was drie jaar geleden.
En ik hoop ook op wat Franse vrienden.Dat leek mij leuk
Hier in deze omgeving zover ik weet geen Hollanders..
Maar wie weet wat niet is ....
Tja, wat is heimwee? Ik ben geboren in Maastricht en heb er mijn hele jeugd doorgebracht. Toen ik 29 was ben ik verhuisd naar Rotterdam (effe wennen ;-).....) en daarna ben ik tot een jaar of 3 geleden nog slechts 2 keer in de binnenstad geweest daar. Mijn familie woont aan de buitenrand van de stad dus wat had ik in nog het centrum te zoeken, nietwaar?
Nu heb ik sinds ongeveer 2,5 jaar een vriendin (een oud jeugdvriendinnetje uit Maastricht weer tegengekomen....toeval?....) en haar moeder woont wat meer in het centrum dus kom ik daar ook weer regelmatig. Dan voel je pas weer hoe leuk het altijd was en het voelt goed om daar te zijn. Heimwee kan ik dat niet noemen, al waardeer ik mijn roots wel weer wat meer nu.
Mooie verhalen van jullie naar aanleiding van dit onderwerp!!
Groet, Ronald
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr