Soupé des soupes, ou soupes à gogo? / soepen zat of zat soepen?

NEDERLANDS ONDERAAN

Je me souviens d’un été dans le Périgord. Je devais avoir 15 ans et mes parents avaient réservé deux semaines de pension complète dans une auberge de la campagne profonde. Il y faisait une chaleur d’enfer, et je m’ennuyais ferme ! Pour m’occuper, et contribuer à ma découverte des perles de l’architecture périgourdine, mon père avait eu la fausse bonne idée de me louer un solex. Une sorte de mobylette avec le moteur placé juste au dessous du guidon. Je reconnais que ça partait d’un bon sentiment, mais les balades dans la campagne, que j’avais rêvées cheveux au vent sur un coursier rapide comme une flêche, se révélèrent un chemin de croix quotidien. J’en ai passées, des heures, sous un soleil de plomb, à pédaler comme un damné sur cet engin qui me pétaradait ses gaz à hauteur de narines… Sans parler du fait que le poids du moteur en rendait la conduite plus que périlleuse dans ces petites routes serpentant de colline en colline. Enfin, je rentrai chaque fin de matinée épuisé et en nage pour le déjeuner. Un déjeuner qui commençait systématiquement – mon deuxième calvaire – par une soupe de haricots, épaisse et brûlante. Pas vraiment ce à quoi ma gorge deshydratée aspirait… Au bout de trois jours, j’en avais – c’est le cas de le dire – ‘soupé’, et je me suis mis à bouder et les balades et la soupe, pour rester toute la journée sur mon lit, à lire. Les années ont passé, je repense avec un peu de nostalgie à cette adolescence tourmentée, et je me suis réconcilié avec la soupe. En fait, j’adore les soupes. En particulier en période de canicule. Et alors, spécialement les soupes froides. C’est pourquoi je me permets de vous offrir, à vous qui souffrez peut-être de la chaleur de ces jours-ci, six recettes aussi simples à réaliser que délicieuses. Bon appétit !

NL/ Ik herinner me een zomer in de Perigord. Ik was ongeveer 15 jaar oud en mijn ouders hadden twee weken volpension geboekt in een herberg op het platteland. Het was daar bloedheet, en ik verveelde me stierlijk! Om mij bezig te houden, en om bij te dragen tot mijn ontdekking van de parels van de Perigord-architectuur, had mijn vader het vals goede idee gehad om voor mij een solex te verhuren. Een soort bromfiets waarvan de motor net onder het stuur zit. Ik geef toe dat de intentie goed was, maar de ritten op het platteland, die ik me verbeelde met haren in de wind op een ros zo snel als een pijl, bleken een dagelijkse kruising te zijn. Ik heb urenlang, onder een brandende zon, als een bezetene getrapt op deze machine, die in mijn neusgaten bleef sputteren... Om nog maar te zwijgen van het feit dat het gewicht van de motor het meer dan gevaarlijk maakte om te rijden op die kleine wegen die van heuvel naar heuvel kronkelden. Uiteindelijk kwam aan het eind van iedere ochten ik uitgeput en bezweet terug voor de lunch. Een lunch die systematisch begon - mijn tweede beproeving - met een dikke, hete bonensoep. Niet echt waar mijn uitgedroogde keel naar snakte... Na drie dagen was ik het - op zijn zachtst gezegd - 'zat', en ik begon wandelingen en soep te boycotten, om de hele dag op mijn bed te blijven liggen lezen. Nu de jaren voorbij zijn, kijk ik met enige nostalgie terug op die gekwelde puberteit, en heb ik me verzoend met soep. In feite, ik hou van soep. Vooral bij warm weer. En dan, vooral koude soepen. Daarom bied ik jullie, die deze dagen misschien onder de hitte te lijden hebben, zes recepten aan die even gemakkelijk te maken als lekker zijn. Eet smakelijk!