Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Uitbaatster Véronique van bistro-brasserie Le Bouche à Oreille in Bourges (Cher) komt niet meer bij. Van het lachen en van het beantwoorden van de telefoon! Aan haar eenvoudige eettentje is een Michelin-ster toegekend. Ze wist niet wat haar overkwam: de telefoon stond niet meer stil. Nieuwe klanten wilden tafels reserveren voor een avonddiner. De pers wilde haar interviewen.
Helaas, Michelin had een foutje gemaakt. De ster bleek te zijn bestemd voor het prestigieuze restaurant Le Bouche à Oreille in Boutervilliers (L'Essonne).
Hoe kon het gebeuren dat een simpel bistrootje, waar tussen de middag arbeiders een driegangenmenu nuttigen voor € 12,50 (wijn inbegrepen), door Michelin werd verward met een chique restaurant waar je voor een menu € 48,00 moet neertellen?
Michelin verklaarde dat er een fout op de kaart was gemaakt en heeft inmiddels aan beide etablissementen haar excuses aangeboden. De vergissing werd niet zo snel opgemerkt, omdat de bistro is gelegen aan de Route de la Chapelle, terwijl het restaurant aan de Rue de la Chapelle ligt!
De fout is hersteld. De restauranteigenaar heeft Véronique opgebeld. Beiden zien de humor van het geval in en ze hebben er samen hartelijk om gelachen. En allebei zijn ze natuurlijk blij met de gratis extra publiciteit, want het verhaal heeft niet alleen de franse kranten gehaald, maar is de hele wereld overgegaan, zoals in Le Berry Républicain is te lezen.
Bron: Le Parisien
Chez Véronique
Interieur van het ster-restaurant
Weergaven: 1258
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Een smul verhaal! Prachtig uitgesponnen op het nieuws.
Zo'n organisatie als Michelin ster geeft toch ook wel aan hoe het totaal plaatje er uit ziet. Als je puur naar het eten kijkt dan is de bang for the buck inderdaad eerder een forse buck for the bang. Soms denk ik ook wel eens: dat doen we thuis beter. Hoewel dat geen eerlijk vergelijk is. Die koks maken tientallen schotels per avond en wij hebben alle tijd voor slechts één en ook nog op onze eigen smaak afgestemd.
Persoonlijk vind ik het opgeblazen gedoe rond sterrenrestaurants volslagen belachelijk. Wat dat betreft ben en blijf ik een echte Nederlander: ik eet om te leven en niet andersom. Ik ben allang blij dat ik überhaupt te eten en te drinken héb. Champagne vind ik vies en wijn is aan mij niet echt besteed. Daarom lag ik ook dubbel om dit krankzinnige verhaal.
De enkele keren dat ik in zo'n poepsjieke gelegenheid móést eten, keek ik het overdreven gemanoeuvreer van de knipmessen van livreiers vol verbazing aan. Wat een kouwe drukte om een hap eten! Dat iemand goed kan koken vind ik bewonderenswaardig, dat een schotel fraai wordt opgediend ook, maar doe verder asjeblieft normaal. Het is maar eten. Maar dat kan niet wanneer je een gerenommeerd restaurant bent, dan moet je je per se houden aan de gecompliceerde regels van de restaurant-etiquette, bedacht door lieden die belangrijker willen lijken dan ze zijn. En die de klant het gevoel willen geven dat hij ergens die idiote prijzen voor betaalt.
Vrijwillig zal ik nooit in zo'n ballentent gaan eten, zelfs niet als ik ooit miljonair zou worden (wat er niet inzit). Geef mij maar een gezellig eettentje, met gerechten faits maison, een dikgebuikte eigenaar en een prettige bediening. En wanneer je iets te vieren hebt, kan dat prima in een normaal restaurant met betaalbare prijzen, waar je je meer thuis voelt dan in zo'n opgeprikte omgeving waar alles om de kookkunst draait en niet om de klant.
Hier niet ver vandaan staat een doodgewoon restaurant, waarvan de eigenaar zich kennelijk verbeeldt dat het chique is. Met alle égards werd ons het simpele dagmenu (hoofdgerecht koolvis) voorgeschoteld en door de eigenaar een fles wijn gepresenteerd, hoewel we ieder één glas hadden besteld. Met veel poeha werd de kurk uit de fles getrokken. Ik moest voorproeven. "Non, pas bon", oordeelde ik, waarbij uit mijn grijns viel op te maken dat het een grap was. De man was not amused. We zijn er nooit meer geweest.
voor landgenoten die van noord naar zuid (of andersom) over de A20 van Brive naar Toulouse rijden, neem afslag Cressensac rijdt de oude RN20 (nu D820) af ri Souillac en ga lekker voor € 13,50 een compleet* menu genieten bij Le Relais de Maure (een paar kilometer voorbij Hotel La Truffiere) aan de rechterkant. In Souillac de A20 weer op.
* is winters soep,voorgerecht naar keuze,keuze uit 3 dagelijks wisselende hoofdgerechten, keuze uit desserts en wijn.
Let op: er wordt heel veel vers gekookt, maar wel vaak in de roomboter ;-)
Voordat hier honderden restauranten voorbij komen : in iedere streek heb je prima restauranten waar je voor minder dan 15 euro een heel menu krijgt inclusief wijn. Daar eten inderdaad ook de werklui.
Leuk verhaal, Theodora...ik zie het voor me..
Wij eten graag in de restaurants voor vrachtwagenchauffeurs: een buffet met voorgerechten, keuze uit aan aantal hoofdgerechten, een dessert en tafelwijn voor 12 tot 14 euro. U vindt ze bij de http://www.relais-routiers.com/
goh bestaat dat nog, ik ken het nog wel van 30 jaar geleden net als een venta in spanje altijd dagschotel en vers.
Zoals Henri eten wij ook vaak in restaurants voor vrachtwagenchauffeurs. Inderdaad, de menuprijzen zijn aangepast aan hun belastingvrije lunchtoeslag van (ik meen) tegenwoordig € 13,50
Ook gehoord:
Eet daar war de politieagenten eten!
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr