Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
We hebben een probleem dat ik graag aan jullie wil voorleggen. Drie jaar geleden in de winter kwam er een hond aanlopen. Hij was mager en zijn poten bloedden. Ik heb hem in huis gehaald en verzorgd, eten gegeven etc. Was er vrij zeker van dat hij een eigenaar had want hij had een halsband om en was gecastreerd. We zagen geen mogelijkheid naar de dierenarts of SPA te gaan omdat we ingesneeuwd zaten. Een paar dagen later kwam er een kennis die ons vertelde dat dit Lucky was en en naam van de eigenaar gaf. Die gebeld en hij zei dat hij de hond al 11 dagen kwijt was maar dat zij nog veel meer ingesneeuwd zaten dan wij en of wij de hond a.u.b. nog een tijdje konden verzorgen tot zij hem op konden halen. Zo gezegd zo gedaan en na een week of drie was alles geregeld.
Vervolgens stond Lucky om de haverklap weer bij ons op de stoep en na een tijdje ben ik gestopt met bellen om te zeggen dat hij hier was. In de loop der jaren was het logisch dat Lucky hier was als hij niet thuis was. Soms een paar dagen soms een week. De eigenaren leken zich daar absoluut niet druk meer over te maken. Kerst 2011 kwam er een telefoontje. Is Lucky bij jullie? Ja hij is hier. Oh wij hadden hem bij de buurman gelaten maar daar was hij na twee uur ontsnapt. Wij zijn in Parijs bij de familie maar we komen hem na 6 januari wel halen. O.K. dat werd 13 januari maar zo gaan die dingen. Af en aan kwam het malle beest aanlopen en bleef dan maar weer voor onbepaalde tijd hier. Toen het verwijt kwam dat wij hem zouden verwennen en dus hun hond probeerden te stelen ben ik boos geworden. Heb dus gezegd dat ze hem, zodra hij weg was binnen 24 uur moesten komen halen zodat het dier wist waar hij thuis hoorde en er geen misverstanden konden ontstaan. Dat ging een maand of 8 goed.
Nu is het probleem dat hij vanaf 1 januari 2013 35 dagen af en aan hier was en daarna inmiddels 12 weken. Zijn baas lag in het ziekenhuis en dus is het gemakkelijk dat hij bij ons is. Hij had epileptische aanvallen en wij hebben hem naar de dierenarts gebracht. Zij hebben daar wel een cheque voor meegegeven. De 12 jarige dochter reageert hysterisch als ik zeg dat wij Lucky gaan houden. Het is haar hond, zij wil hem houden, zij heeft hem een naam gegeven etc. 12 weken lang heeft ze nooit gebeld hoe het met hem gaat. Ze komen hier elke dag langs als de dochter uit school gehaald wordt maar hebben al die tijd nooit een bezoek gebracht .Als we de eigenaresse tegenkomen bij de supermarkt vraagt hoe het met Lucky gaat en is blij dat het super goed met hem is. In die drie jaar hebben ze ooit een zakje brokken van 1/2 kg en daarna een grote zak van 10 kilo brokken van de Lidl achtergelaten. Wij hebben hem dus altijd gevoerd op vers vlees/soup en kwaliteitsbrokken. Niet dat het financiele aspect van belang is. Als een dier bij ons is wordt het goed verzorgd en zo hoort het.
Wat zouden jullie voorstellen?. Wij hebben aangegeven Lucky te willen houden. Dan laten we hem trainen want hij luistert voor geen meter. Als je zegt "kom hier"dan rent hij weg etc. Het is een schat van een hond maar hij moet weten waar hij hoort. Voor ons is het ook onmogelijk om zo'n onopgevoed bakbeest hier te hebben. We moeten hem steeds opsluiten in huis, constant oppassen dat hij niet naar buiten glipt en achter de kippen aangaat etc. We hebben het niet over een klein hondje, het is een z.g. Lurcher van 32 kilo!.
Zij zeggen dat het hun hond is en dat ze hem beslist terug willen, maar niet nu.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
Weergaven: 2538
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Is dat meisje er misschien van te overtuigen, dat Lucky heel eenzaam is alleen thuis aan zijn lijn en dat hij bij jullie heel de dag gezelschap heeft? Dat dat voor Lucky het beste is. Misschien niet, op die leeftijd zijn ze nogal egoistisch en hebberig...... ik hoop dat je succes hebt en Lucky bij jullie mag blijven wonen. DAN is hij pas echt Lucky!
Heb je geprobeerd moeder en dochter uit te leggen dat Lucky bij jullie een veel aangenamer leven heeft dan bij zijn baasjes, waar hij de hele dag alleen vast ligt aan een ketting ? Als je belooft dat ze Lucky zo vaak mag komen opzoeken als ze wil (wat ze vast niet vaak gaat doen), zal dochterlief misschien wel zwichten.....
Voor alle duidelijkheid, een lurcher is een kruising van meestal herder of terrier met een windhond. Ik heb natuurlijk geen idee wat er bij deze hond inzit. 5 jaar is nog jong voor een hond, en er kan dan nog van alles aan- en afgeleerd worden, maar op dit moment is het belangrijkste te zorgen dat het dier weet waar hij thuis hoort want waarom zou hij luisteren als hij geen vast 'huis' heeft. ...
Jee Marianne, wat een verhaal. Ik heb zo 1,2,3, geen oplossing, maar ik vraag me af of het principe res derelictae niet van toepassing is...
En Lucky is blij met zoveel extra aandacht. Hij gaat dan maar weer eens met een diepe zucht met zijn volle 32 kg op mijn voeten zitten, kijkt me aan met een grote glimlach (dan kunnen deze honden echt!) Daarna word ik vergast met en op een van zijn magistrale scheten. De tranen springen in mijn ogen maar ik kan niet ontsnappen.. Hij zit op mijn voeten en gaat er niet af. Hij is gelukkig en het kan hem allemaal niets schelen zolang hij maar lekker "thuis" is.
Bepaal eerst zelf of je de hond wilt hebben of niet. Uit je verhaal maak ik op dat dat niet het geval is. Dan zit er maar één ding op: negeren, zowel de hond als zijn baas. Komt de hond toch weer langs, breng hem dan zonder pardon naar de SPA.
Tjaarda, de hond is nog geen 5 jaar en Inge, wij willen hem heel graag houden en zijn dol op hem. Onze andere hond is 12 maar die is supergoed getraind. Ook hij was al 10 toen we hem vonden als achtergelaten jachthond.
Oh sorry, ik las onderaan je verhaal het volgende "Het is een schat van een hond maar hij moet weten waar hij hoort. Voor ons is het ook onmogelijk om zo'n onopgevoed bakbeest hier te hebben. We moeten hem steeds opsluiten in huis, constant oppassen dat hij niet naar buiten glipt en achter de kippen aangaat etc." Daaruit maakte ik op dat je hem niet wilde houden.
Inge, dat kan ook wel verwarrend zijn. Het is net als met kinderen. Die zijn ook niet altijd even gemakkelijk en zoet maar daarom wil je ze nog niet kwijt. Het is frustrerend om wel de lasten te hebben maar niet te weten hoe het in de toekomst gaat. De afgelopen jaren was dat gemakkelijk omdat het meestal een paar dagen was en soms een paar weken maar nu is Lucky hier al 12 weken. Dat voelt voor de hond zowel als voor ons alsof hij erbij hoort. Dat maakt het moeilijk omdat hij toch niet van ons is en de eigenaren hem in principe elke dag terug zouden kunnen komen halen.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr