Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Kippen horen niet op de kop, oordeelde de rechter onlangs. (Ik betwijfel of dat correct Nederlands is: op z’n kop, op hun kop? Maar dat terzijde.) Stichting Wakker Dier had een zaak aangespannen en kreeg gelijk. Als kippen worden gevangen om in de vrachtwagens te worden gezet richting slachterij, worden ze steevast met drie tegelijk aan hun poten of vleugels opgepakt, waarna ze op hun kop in boxen worden gegooid. In strijd met de Europese Transportwet, oordeelde de bestuursrechter vorig jaar. Kippen hebben geen middenrif. Hang je ze ondersteboven, dan drukken de organen direct op de longen, en krijgen ze het benauwd. En dat is niet het enige. Dierenwelzijnsorganisatie Eyes on Animals heeft foto’s van geklemde koppen, gehavende poten, bebloede veren, en gebroken vleugels. Bovendien raken ze in paniek.
Toen we zelf een half jaar geleden naar een kippenboer hier in de buurt reden om drie legkippen aan ons boerderijbestand (van twee paarden, twee honden en een poes) toe te voegen, wisten we dat allemaal nog niet. Maar zo ging het inderdaad: de norse eigenaar ging ons voor naar een hok waar wel vijftig kippen in zaten. Hij pakte een stuk karton, dreef er drie in een hoek, en plukte ze alle drie tegelijk - twee aan een poot, de derde aan een vleugel - van de grond, droeg de gillende dieren op hun kop naar een klaarstaande kleine kartonnen doos, waar hij ze - nog steeds op hun kop - in duwde, bovenop elkaar, waarna hij snel de bovenkant dichtdeed. Lomper kon niet. Vijf minuten later reden we naar huis.
We hadden ons ingelezen. Een bouwpakketje voor een leuk kippenhok gekocht en in elkaar gezet. Voor ’s nachts als de vossen op jacht gaan. Daaromheen een kippenren gemaakt, een soort net tussen paaltjes gespannen, van zo’n dertig vierkante meter. Voor overdag, dachten we. Een kip, zo kun je op de doorsnee website lezen, heeft vijf vierkante meter nodig om vrij rond te kunnen lopen. Dertig vierkante meter zou riant zijn dus. Al snel zagen we hoe de kippen hun uiterste best deden om te ontsnappen uit de ren. Ze fladderden eroverheen. Of kropen door de te grote gaten. Op weg naar de vrijheid.
We hebben veel meer terrein, wel twee hectaren, waarvan een flink deel bos, dus ruimte zat. Na wat halfslachtige pogingen ze in hun ren te houden, gaven we het maar op. Tot immens plezier van de kippen. Gedurende de dag kun je ze nu overal op ons terrein tegenkomen. De grond wat omwoelen om leuke wormpjes of torretjes te vinden. Af en toe een stofbad in de droge bosgrond. Of in onze fraai aangelegde bloembedden. Soms gezellig met zijn drieën even uitrusten in de schaduw onder de appelboom. En als het regent vind je ze schuilend in hun kleine kippenhokje, onder het dakje. Zo te zien de kippenhemel voor ze.
Verder lezend over kippen bleek dat het eigenlijk bosdieren zijn. Dat was wel duidelijk. En dat ze graag flinke afstanden afleggen met hun gescharrel. Ook dat klopte. Waar halen mensen toch zo’n soort ‘kennis’ vandaan: dat een kip vijf vierkante meter nodig heeft om vrij rond te kunnen lopen? Ze hebben een heel bos nodig! Ze leken me ook intelligenter dan gedacht. Ze begrijpen snel wie de blaadjes sla komt brengen. Ook dat ze tegen de avond opgehokt gaan worden: ze lopen al gelijk voor je uit naar hun nachthok. Ze hebben ook een taal onderling. Als de één haar ei gelegd heeft en uit het hok kruipt terwijl de anderen vijftig meter verderop aan het scharrelen zijn, klinkt er van beide kanten geroep. ‘Waar ben je?’ ‘Hier!’
Zelf kippen hebben levert wel een flink dilemma op: natuurlijk kennen we allemaal de foto’s van de legbatterijen. Het verschil met het leven zoals een kip het zelf zou kiezen - kijkend naar onze eigen kippen - is te schrijnend. Zo schrijnend dat een stukje kipfilet in de supermarkt echt niet meer kan. Hoe werkt dat toch bij boeren? Alle mensen die dieren hebben - nou ja, de meeste dan - zullen zich toch bekommeren om hun welzijn? Zich toch afvragen wat een prettig leven is voor hun dier? Maar ja, ‘tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren …’ De pluimveesector, zo las ik, heeft flinke bezwaren tegen de uitspraak van de rechter over de vangmethode van de kippen. Een kip rechtop vangen kost meer tijd. Dus meer geld. Geld. Altijd weer geld.
Voor meer korte verhalen over ons leven in Frankrijk en andere schrijfsels: www.leopauw.com;
Weergaven: 1371
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
@Kitty, dat elektrische hek is een prima oplossing. Als uw Franse herder een beauceron is dan weet ik er gewoon niets van. Wij hadden twee Duitse herders en een heel jonge Pyreneese berghond. Bij wat ruwe geluiden uit ons bos (bleken later sangliers die de liefde bedreven) wisten die herders niet hoe snel ze weg moesten komen terwijl de Pyreneeër het bos inging. Helaas met het warme weer kunnen onze -inmiddels 4- Pyreneese berghonden (patous) niet de hele dag buiten zijn. 's nachts in het hok is voor de kippen het beste. Wij hebben nu overdag ook een radio met een Franse zender in het bos aanstaan, Franse zender omdat daar erg veel op gepraat wordt. Ook dat helpt. Overigens zijn wij nog op zoek naar de Franse Faverolles of bevruchte eieren daarvan (we hebben een -amateur- broedmachine.
@Johan.O,goede tips bedankt en onze Beauceron ( dat heb je goed ingeschat) loopt iedere avond en ochtend het terrein (wat slechts bijna een hectare is) af, om zijn geur af te geven. En de Patous zijn ook geweldige honden ; Ik heb alleen des poules de Gascogne , dus ik kan je helaas niet aan een Franse Faverolle helpen.
Fijn verhaal om te lezen ! Wil volgend jaar ook graag kippen hebben en ga aan dit verhaal denken. Dank je wel.
@Kitty, misschien een wat minder orthodoxe bijdrage aan het tegenhouden van ongewenst wild: Laat mannelijke gezinsleden zo vaak mogelijk hetzelfde doen als je beauceron! "Stempelen" langs de grens waar je wild tegen wilt houden.
ha ha dat doen we al, stempelen en azote toevoegen, onze volgende stap is een toilette séche, back to the basics, Toen ik m'n eerste" tweede" huisje kocht in Frankrijk in 1978 waren er in de restaurants en huizen geen toiletten, dat werd nog buiten gedaan, gat in de grond en twee planken, soms met een "zitplaats" en soms zlef een cabannetje met een afluitbare deur; Dat was ver weg op de grens tussen de Corrèze en de Cantal; Mijn buren hadden veel kippen en ik bood ze aan om die kippen op ons weilandje te laten lopen, omdat we allleen tijdens de vakanties daar waren; Als we kwamen stond er een grote mand, met eieren, en groenten op de stoep; Zij vonden daat we daar recht op hadden, omdat ze ons weilandje mocthen gebruiken; Ze spraken alleen patois en waren nooit verder dan tachtig km van huis geweest; Prachtige mensen met veel veel humor!
Wat een klote reacties van een paar mensen - ik denk dat ik eens vergiftigende kippen ga verkopen.
@Machteld, en jouw reactie ligt niet in dezelfde lijn, c.q. heeft dezelfde inhoudelijke kwaliteit, als de reacties waar je tegen ageert?
@Machteld. Moet dat ordinaire taalgebruik ? Trouwens er bestaan wel vergiftigde kippen maar vergiftigende kippen is denk ik iets te ontwikkeld voor een kip.
Ik werk mee aan een project om in Bénin, centraal Afrika, de mensen een iets beter leven te geven, de kinderen onderwijs en zo meer. Ik kreeg vanmorgen een video door waarin de voortgang van de bouw van een kippenstal werd getoond. Een hier in Frankrijk overbodige schuur van een bekende hier, krijgt nu een tweede leven. Er zullen niet zoveel kippen in komen als op de foto hierboven, maar ik hoop van harte dat de productie de mensen ter plekke van goed voedsel zal voorzien. Ze verbouwen hun eigen mais, er is water, dankzij een project met zonnepanelen en pompen. Eieren en of vlees zijn van harte welkom daar. En ik zie liever kippen daar leven, dan de Nederlandse diepvriesromnel, die al jarenlang de Afrikaanse markt verziekt. Scharrelkippen met erg veel ruimte zijn leuk voor de hobbyisten onder ons, anderen willen zo nu en dan een stukje vlees en of een ei.
Voor de goede orde: het inkomen in het dorp waar ik zicht op heb, bedraagt ca 100€. Per maand. Bittere armoede, dus hulp en iets beter zelf geproduceerd eten is welkom.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr