3 oktober 2025, de werkweek van onze ambassadeur

Deze week was het dan zo ver: Koning Willem Alexander en Koningin Máxima brachten een bezoek aan Toulouse. Na een maandenlange voorbereiding door een groot deel van ons ambassadeteam, samen met het Koninklijk Huis, meerdere ministeries en alle betrokken Franse diensten, stapte het Koningspaar (in ons jargon: ‘het KP’) dinsdagavond precies op tijd uit het vliegtuig in Toulouse.

Woensdagmorgen startte het programma. De Franse gastheren was verteld dat Nederlanders bekend staan om hun stiptheid en dat het KP dus precies om 9 uur aan zou komen. Geen ‘quart d’heure français’, oftewel een vertraging van 15 minuten die in Frankrijk bij informele ontmoetingen wordt geaccepteerd. Echter, dat zij een kwartier te vroeg aan zouden komen (het verkeer ging onverwacht soepel) was niet voorzien, dus even was iedereen bij de Préfecture van Toulouse in rep en roer (in Toulouse kennen ze nu het ‘quart d’heure néerlandais’…). Maar aangezien Fransen fantastisch kunnen improviseren kwam alles op z’n pootjes terecht en verliep de verwelkoming soepel. Bijkomend voordeel was dat er daarna wat lucht kwam in het boordevolle programma.

Op de prefectuur werden onze Koning en Koningin ontvangen door de Franse minister van Buitenlandse handel Laurent Saint-Martin, de prefect Pierre-André Durand, en mijn Franse tegenhanger in Nederland, François Alabrune. Nadat het KP het ‘livre d’or’ (gastenboek) had ondertekend, spraken het met deze gastheren, ondersteund door de Nederlandse delegatie, in het bijzonder minister van Infrastructuur en Waterstaat Robert Tieman en Staatssecretaris Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking Aukje de Vries. Beide bewindspersonen van Buitenlandse Handel ondertekenden daarna een ‘routekaart’ tussen de regio Occitanië en Nederland. Daaraan zijn de voornemens voor een intensievere samenwerking op allerlei terreinen uitgewerkt. Na een moment met de pers van de Koning en de prefect was het tijd om te vertrekken richting het Airbus hoofdkantoor.

Daar werd de delegatie begroet door Executive Vice President International Wouter van Wersch, een van de vele Nederlanders die voor Airbus werken. Ook een andere Nederlandse ‘Senior Vice President’ was aanwezig, te weten Joost van der Heijden van de marketing divisie. Er vond eerst een ceremonie plaats om groot aantal samenwerkingsovereenkomsten te ondertekenen tussen Nederlandse en Franse bedrijven en kennisinstellingen in de luchtvaartindustrie.

Daarna mocht het KP een kijkje nemen bij de Caracal-helicopter. Zoals ik al eerder schreef heeft Nederland een order geplaatst bij Airbus voor 12 van deze helikopters. Een mooi voorbeeld van onze intensieve samenwerking met Frankrijk op het gebied van defensie.

Daarna gingen we door naar Lycée Airbus, verderop op het immense Airbus terrein. Frankrijk en Nederland hebben allebei een grote behoefte aan geschoolde werknemers in de vliegtuigbouw, evenals aan docenten. Bij het Lycée Airbus zag het Koninklijk Paar onder meer hoe de Frans-Nederlandse samenwerking op dit gebied zich ontwikkelt. De leerlingen waren trots onze vorsten te mogen ontvangen en te vertellen over hun opleiding.

We eindigden bij de Airbus Assembly Line, waar we de laatste stappen van de afbouw van een A350 konden aanschouwen. Getooid in groene of oranje hesjes en olijk ogende veiligheidshelmen, zodat we niet onopgemerkt in de fabriek konden gaan snuffelen, dat dan weer wel. Dit type toestel, dat geschikt is voor de lange afstand, stoot 20% minder CO2 uit en maakt minder geluid.

Na een lunch in het restaurant van Airbus vertrokken we naar het Domaine de Candie, een stadsboerderij die groente en fruit produceert. Op dezelfde dag kregen 35.000 schoolkinderen op initiatief van de stad een lunch met Nederlandse gerechten, waarvan de ingrediënten op het domein zijn geproduceerd. De maaltijd bestond uiteraard uit een voor-, hoofd- en nagerecht. Witlofsalade, hutspot en poffertjes. Die poffertjes leverden nog wel een ‘casse-tête’ op voor de koks want reken maar uit, zo’n 6 poffertjes per leerling, dat is een hele opgave, zeker zonder poffertjespan. Uiteindelijk is het een soort pannenkoekjes geworden. Maar wel met poedersuiker natuurlijk.

Toulouse is ook de plek waar landbouw, digitalisering en innovatie samenkomen. Op het domein werd ook een memorandum getekend betreffende versterkte samenwerking tussen Nederlandse en Franse onderzoeksinstituten en bedrijven op het gebied van agro-robotica.

Gelukkig was het stralend weer tijdens de wandeling langs voorbeelden van landbouwrobotica. Er werd uitgelegd hoe de geavanceerde, deels in Nederland ontwikkelde, robots heel precies kunnen zaaien, bemesten of wieden. Het mooie weer is ook goed te zien op de zogeheten iconische foto. Bij een buitenlands bezoek van het Koningspaar wordt meestal een foto gemaakt waardoor direct herkenbaar is welk land wordt bezocht. Nederlanders associëren Frankrijk graag met een goed glas wijn, dus voor het bezoek aan Toulouse werd als locatie voor deze foto de idyllische wijngaard gekozen van het Domaine de Candie met een oude kapel op de achtergrond.

Het bezoek eindigde met een receptie op het voor de gelegenheid met Nederlandse vlaggen en oranje bloemen versierde stadhuis van Toulouse. Dit ligt aan de Place du Capitole, waar de Koning en Koningin werden begroet door een enthousiaste menigte van inwoners van Toulouse, waaronder leden van de Nederlandse gemeenschap en leerlingen van de Nederlandse school. Ons Koningspaar had zelfs de gelegenheid even een paar woorden te wisselen en handen te schudden.

Tijdens de receptie in de prachtige Salle des Illustres sprak het KP met deelnemers van de verschillende economische missies die parallel aan het Koninklijke bezoek plaatsvonden. Deze missies hadden tot doel de Frans-Nederlandse samenwerking te versterken op het gebied van luchtvaart, AgroTech en offshore windenergie. Tijdens de receptie ontmoetten de deelnemers aan deze missies hun Franse tegenhangers, lokale overheden en journalisten, in totaal meer dan 450 genodigden. Het KP voerde ondertussen gesprekken aan ‘thematafels’.

Na het bedanken van iedereen die de afgelopen maanden bij de voorbereiding heeft geholpen, was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan richting Nederland. Tussen aankomst en vertrek van Koning Willem Alexander en Koningin Máxima lag nog geen 24 uur, maar het was een rijkgevuld en succesvol bezoek waarvan u hieronder een flink aantal foto’s kunt zien.

Voor mij en de betrokkenen bij de handelsmissie was het avontuur nog niet voorbij. Op donderdag hadden we in het congrescentrum van Toulouse nog een groot ‘matchmaking’ evenement georganiseerd, met maar liefst 300 gesprekken tussen Nederlandse bedrijven en mogelijke Franse afnemers en leveranciers. Daarna vlot door naar de Middellandse Zeekust voor het onderdeel ‘floating offshore wind’. De Middellands Zee wordt vlakbij de kust al heel diep, dus is er een andere techniek nodig dan in de Noordzee. In Port-la-Nouvelle, onder Narbonne, is een grote haven aangelegd waar de gigantische drijvende windmolens in elkaar worden gezet voordat ze de zee op gesleept worden. Het is nog redelijk pionierswerk, waarbij de Nederlandse ervaring in de offshore olie-industrie ingezet kan worden voor de energiebronnen van de toekomst.

Vanwege de aangekondigde stakingen op donderdag, had ik veiligheidshalve mijn terugreis per trein uit Montpellier maar op vrijdagmorgen gepland. Dat gaf me ook de kans om mijn ‘gastouders’ Fabienne en Philippe nog even te zien. Voordat ik in Parijs begon, friste ik mijn Frans op met (onder meer) een week les bij de Alliance Française in Montpellier. Dat was destijds goed te bereizen vanuit Madrid. Om helemaal ondergedompeld te zijn in het Frans maakte ik gebruik van de mogelijkheid om te slapen bij een gastgezin. Ik geloof dat Fabienne en Philippe wel een beetje raar opkeken toen de te huisvesten student, die in de slaapkamer van hun naar Canada vertrokken zoon kwam logeren, een grijzende man van tegen de zestig bleek te zijn. Maar het werd een ongelooflijk gezellige week, met allerlei boeiende gesprekken. Dus het was een groot genot om gisteren nog eens een avond met hen door te brengen op een terras in de bruisende binnenstad.

Inmiddels nadert de TGV Parijs, snel naar de ambassade om daar de stand op te maken en met de collega’s na te genieten van een bijzonder bezoek.

Volgende week weer nieuwe avonturen, goed weekend,

Jan Versteeg