Alle berichten zijn gemarkeerd als 'Korte Verhalen' (741)

Met zijn linkerhand nonchalant in zijn broekzak, zijn schouders ontspannen omlaag hangend en een quasi verveelde blik staat hij tegenover mij en wacht, zonder ook maar een greintje angst, het kleine vederlichte balletje af dat vlijmscherp zijn kant op kaatst. Het irriteert me mateloos. Die arrogantie. Opgefokt ram ik het ene na het andere balletje over het net of er dwars doorheen, meestal onnauwkeurig agressief voorbij de achterrand van de tafel. De…

Zoals iedereen in dit forum inmiddels weet, baat ik een klein sjambredootje d'étape uit voor de lange-afstandwandelaars van La Régordane (GR700), aan welke wandelroute mijn huisje is gelegen.

Meestal ontvang ik franse randonneurs, met wie ik tijdens de avondmaaltijd gezellig keuvel. Maar ook vraag ik ze vaak nieuwsgierig naar wat ze van de gele hesjes, Macron of van actuele…

In 2000 schreef ik dit artikeltje, dat ik vanwege de actualiteit nu voor u nogmaals publiceer.

 Hoe beschaafd is Frankrijk? De twintigjarige Vincent Humbert heeft, helaas!, het verkeersongeluk overleefd. In Rouen hebben artsen hem daarvoor drie dagen gereanimeerd. Zijn moeder voorzag een lange, lange lijdensweg en verzocht de artsen met klem de reanimatie te stoppen. Maar dat is er hier niet bij.…

NEDERLANDS ONDERAAN

Un tourbillon, j’ai traversé il y a deux semaines un tel tourbillon de senteurs, de formes, de matières et couleurs diverses, d’histoires et de rencontres, que la seule résistance à lui opposer… était d’y céder. Et c’est ce que j’ai fait, avec délice. Parti de la Drôme, où je venais de donner mon cours de langue et culture françaises, et en route pour Sète, où m’attendaient trois jours de balades chantées en présence posthume de l’ami Georges Brassens (Sétois…

De volgende morgen (donderdag) gaf ik Bo beneden te eten, waarna ze de hele dag spoorloos verdween. Ik belde de mairie. Alweer het antwoordapparaat. Vreemd. Toen belde ik de burgemeester. Die nam nu wel op, maar hij zat in z'n auto. "Het was gisteravond te laat geworden om je terug te bellen", zei hij. Hij vertelde ook dat de mairie de hele week gesloten zou zijn. Ik vertelde hem van Didier en de poesjes en van de afspraak met de Fourrière Animale. Ik vroeg…

Pico, inmiddels 10 jaar oud, die vroeger absoluut geen katten kon verdragen, accepteerde de katjes. Als ze bij hem in de andere fauteuil kropen en vijandig tegen hem bliezen, keek hij ze aan van wat-mot-je-nou, kleine? Poes Bo (4 jaar), die ik toen ze vier maanden oud was, ook heb gered (zie Tijger en Bo), accepteerde de nieuwe huisgenoten echter totaal niet. Ze blies en gromde en was…

Didier, de zoon van mijn buren Armande en Léon, werkt bij de gemeente. Toen ik vorige week dinsdag in de tuin aan het werk was, stopte hij zijn fourgon en zei: "Il y a trois pizzas derrière le pont, dans les pneus." Omdat buurman Michel in de vuilnisbakken achter de brug regelmatig onaangebroken pakken macaroni aantreft, die hij mee naar huis neemt, omdat ze nog lang niet aan de uiterste datum zijn, ging ik maar eens kijken. Al wat ik zag, geen pizza's. Ook…

We stonden met tien auto’s voor het stoplicht. Vijftig meter verderop mochten  negen auto’s doorrijden. Vlak voor de mijne haast een gendarme zich met een paar grote stappen naar het midden van de weg. Met een resoluut gebaar word ik naar de kant gedirigeerd. Foute boel! Als ik ben uitgestapt, vraag ik op vriendelijke, maar wel wat pesterige toon èn in het Nederlands of meneer Nederlands spreekt. Dat blijkt niet…

Aan de rand van het Bois de Vincennes, geheel buiten de gebaande toeristische paden, staat een van de mooiste art deco monumenten van Parijs. Het herbergt twee wetenschappelijke en culturele projecten: de Cité nationale de l’histoire de l’immigration en het tropisch aquarium. Dit architectonisch juweeltje werd gebouwd ter gelegenheid van de Parijse Koloniale Expositie van 1931 en is van de hand van de Franse architect Albert Laprade. De adembenemende bas-reliëfs aan de buitenzijde zijn van…

Lentekriebels. Ik weet er even geen raad mee. Het sast uit de hemel en het is droevig koud. 

Mede voor het weer zijn we tien jaar geleden naar het zuiden van Frankrijk verhuisd, met alle toestanden van dien. Vooral in de lente, na de slopende donkere maanden van de winter, ben ik erg aan zonnige warmte toe, maar juist de lente blijkt hier in Occitanië een onbestendig…

Nou, daar gaan we dan maar weer, in de hoop dat er  geen 'zelfplagiaat' wordt gepleegd - wat niet kan worden gegarandeerd, want je weet maar nooit....

Charles is op-en-top de klassieke gérant in restaurant La Boule d’Or: hij begroet de gasten, vraagt wat zij wensen, begeleidt hen naar hun tafel, deelt met sierlijke gebaren de menukaarten uit, weet instinctmatig wie de wijnkaart toekomt en…

Oeps !

Vanochtend in de lokale supermarkt krijg ik plots een denderende klap op mijn schouder, ik draai me om en een imposante duidelijk pensioen gerechtigde landbouwer groet me met veel omhaal, twee natte kussen op beide wangen: Ha, zegt hij, de dame van de parkeerplaats. Na 2 seconden verwarring komt de betreffende gebeurtenis me weer voor de geest. Een aantal jaren geleden zou ik vliegen van Toulouse naar A’dam en had dit keer besloten om met de trein naar Toulouse te gaan ipv de…

Vaak krijg ik de vraag hoe het mij lukt om na al die jaren nog steeds iets nieuws te schrijven over Parijs. Ik sta daar nooit bij stil, totdat ik ontdekte dat dit inmiddels mijn 456^e blog is sinds ik begonnen ben met Paris FvdV in april 2011. 456 Blogs in 8 jaar, pas mal!

Browsend over het internet kom ik altijd wel een onderwerp tegen over de stad Parijs dat mij intrigeert. Meestal eindigt het, rijp en groen door elkaar, op een ‘To-Do’ lijstje dat inmiddels al zo’n acht…

Beste leden,

Hierbij weer een blogverhaaltje, voor wie zin heeft? Veel leesplezier... dit is de eerste van een reeks... die ik nog ga schrijven (als je het gelezen hebt dan snap je dat wel ;-)  Groetjes Lies



Heb je pech, dan krijg je mij aan de lijn!

Net voor de tolpoortjes van Fleury en Bière op de A6 richting Parijs scheurt ie me voorbij, een gele motor met…

Van oudsher is Parijs hèt centrum van de schone kunsten in Europa, misschien wel van de hele wereld, tenminste, dat is de mening van de Parijzenaar, maar het is zeer zeker de stad van de keramiek. Ik neem je mee naar de zuidrand van waar je vanaf de pont de Sèvres uitkijkt over de Seine met in de verte het parc de Saint Cloud en daar voor een paleisachtig gebouw met de tekst Musée nationale de Céramique, het Frans nationaal keramiek museum. Dit museum uit 1824 was een initiatief van…

Met de zilveren Renault Modus tot het dak toe volgepropt komen dochter en vriendin het plein oprijden. Dochter springt de auto uit en vliegt ons in de armen. Vriendin worstelt zich iets minder soepel naar buiten. Met een verkrampte spier in haar bil loopt ze wat stram na al die uren achter het stuur. Ook de poes mag even de benen strekken in ons kantoor, tot jankende ontsteltenis van onze eigen kat die het opgefokt aanziet vanachter de glazen schuifdeuren.…

Oké voor een keer maak ik een uitzondering. Onderweg naar Parijs maak ik een tussenstop in Lille voor Lille 3000. In 2004 was het Franse Lille dé culturele hoofdstad van Europa. Een gebeurtenis die het imago van de stad in de ‘Euregio’ heeft veranderd. Sinds die tijd zet Lille om de drie jaar de complete stad weer op de kaart met ongekende culturele hoogstandjes richting het jaar 3000. Na ‘Bombaysers of Lille’ in 2006, ‘Europe XXL’ in 2009, ‘Fantastic’ in 2012 en ‘Renaissance’ in 2015…

Nee hè, voetbal vanavond, Juventus - Ajax, het interesseert me geen fluit. Man en zoon verheugen zich er al dagen op. Hapjes zijn voorbereid, bier staat koud, de verwaaide schotel op het dak is rechtgezet, ze zijn er helemaal klaar voor. Ik ga er braaf bijzitten, maar kijk opstandig níet naar de televisie. Op mijn iPad snel ik de koppen van de NOS, ik check mijn blog-pageviews, bekijk de weersvoorspelling, doe een spelletje. Af en toe gluur ik vanuit mijn…

Help. Echtgenoot heeft weer een nieuwe hobby. De voorlaatste keer dat hij een nieuwe hobby had, had ik net de hele schuur uitgemest. De ruimte zag er smetteloos uit en alles had zijn eigen plek, alsof het een schuur van hele degelijke mensen betrof. Zelfs de cement- en zandzakken en de plastic mallen voor zijn toenmalige betonhobby hadden een eigen plek gekregen. 

Eén hele…