Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Op 25 januari jl. plaatste ik een bericht over de nieuwe regels sinds 2019 voor de Franse sociale premies voor CAK-betalers en 2de-huiseigenaren.
Zie https://www.nederlanders.fr/profiles/blogs/einde-sociale-heffingen-...
(NB Zwitserland is natuurlijk geen EU-lid, maar het valt voor dit onderwerp wel onder dezelfde EU-regels als Nederland (en Frankrijk))
Op 14 maart 2019 heeft het EU-Hof ook de heffing van de premies over de jaren 2015 t/m 2018 van tafel geveegd in het hierna volgende arrest (dat verder door het leven zal gaan als het arrest-Dreyer). Ik citeer de samenvatting van het tijdschrift NDFR. Het is namelijk volgens mij een site met toegangscontrole.
Voor degenen die bezwaarprocedures hebben lopen of nog willen beginnen: het is goed gebruik dat ook de Franse Raad van State (Conseil d'État) zijn licht over dit onderwerp zal laten schijnen dus het is niet onwaarschijnlijk dat de Franse belastingdienst daar op zal wachten. De te verwachten teruggaaf staat niet morgen op je rekening.
Belastingjaar/tijdvak | 2015 |
---|---|
Trefwoorden | socialezekerheidswetgeving, Zwitserland |
Wetsartikelen | Artikel 3, Vo. 883/2004 |
ECLI | ECLI:EU:C:2019:206 |
Brondocumenten | HvJ 14 maart 2019, zaak C-372/18 |
De echtgenoten Dreyer zijn Franse onderdanen die in Frankrijk wonen en aldaar fiscaal ingezetenen zijn. Dreyer, die thans gepensioneerd is, heeft zijn loopbaan in Zwitserland doorgebracht. Zowel zijn echtgenote als hijzelf is bij de Zwitserse socialezekerheidsregeling aangesloten. De Franse belastingdienst heeft de echtgenoten Dreyer over de door hen in 2015 genoten inkomsten uit vermogen onderworpen aan de algemene sociale bijdrage, aan de bijdrage ter vereffening van de sociale schuld, aan de sociale heffing en de daarbij horende extra bijdrage en aan de solidariteitsheffing. Deze laatsten strekken gezamenlijk tot financiering van drie Franse instanties, namelijk het solidariteitsfonds voor ouderen (FSV), het fonds voor de afbetaling van de sociale schuld (CADES) en het nationaal solidariteitsfonds voor zelfstandigheid (CNSA). De echtgenoten Dreyer betwisten dat zij aan deze bijdragen en heffingen waren onderworpen aangezien zij bij de Zwitserse socialezekerheidsregeling waren aangesloten en de door de Franse fondsen beheerde en door de bijdragen en heffingen gefinancierde uitkeringen zijn aan te merken als socialezekerheidsuitkeringen. De verwijzende rechter oordeelt dat de echtgenoten Dreyer moeten worden vrijgesteld van de bijdragen en heffingen die voor FSV en CADES zijn bestemd. Over het gedeelte van de bijdragen en heffingen die naar CNSA vloeit, twijfelt de Franse rechter en stelt daarom prejudiciële vragen aan het HvJ. Het hof oordeelt dat de door CNSA beheerde uitkeringen, zoals de persoonsgebonden zelfstandigheidstoelage en de compenserende uitkering voor personen met een handicap met het oog op de kwalificatie ervan als ‘socialezekerheidsuitkeringen’ in de zin van art. 3. Vo. 883/2004 moeten worden geacht te zijn toegekend zonder enige individuele beoordeling van de persoonlijke behoeften van de rechthebbende, aangezien het inkomen van de rechthebbende alleen bij de berekening van het werkelijk bedrag van de uitkeringen en op grond van wettelijk bepaalde objectieve voorwaarden in aanmerking wordt genomen.
Weergaven: 1419
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Kleine aanvulling: Dreyer was verzekerd in Zwitserland. Vandaar mijn opmerking tussen haakjes. Die had een alinea lager moeten staan.
Dankjewel Lucas, fijn dat je de tijd hebt genomen om het allemaal uitgebreid uit te leggen. Heel interessant voor velen, zowel in Nederland als in Frankrijk.
Jan de Voogd had het ook al aangekaart, maar zonder er een afzonderlijk artikel aan te wijden. Hij deelde het afgelopen donderdag gewoon mee in een reactie in het onderwerp "Premies CSG/CRDS worden gewone belastingen", ook van jouw hand (zie hier). Eveneens interessant. Maar zo'n reactie ontsnapt natuurlijk aan de aandacht van velen, die niet op dat onderwerp hebben gereageerd en er toch belang bij hebben. Hij schreef daar:
"Het EHvJ deed snel, heden, uitspraak op de prejudiciële vraag van het Hof van Beroep Nancy. De Franse regering verliest (van de klagende Dreyers die onder het Zwitserse stelsel verzekerd waren). Het EHvJ oordeelt: als er geheven wordt voor APA en CPH zijn de laatste geen bijstand of een bijzondere non-contributieve prestatie maar zuivere sociale zekerheidsprestaties in de zin van art. 3 Vo883/2004. Zie C-372/18. Het bijzondere is dat geen advies van een Advocaat Generaal werd gevraagd. Het EHvJ vond het zo duidelijk dat het direct zelf afhandelde (wat niet zo vaak voorkomt overigens).Een impliciete kritiek dat de Franse regering wel erg hardleers lijkt op het onderwerp algemene sociale heffingen?
Mijns inziens hoeft deze problematiek nog steeds niet voorbij te zijn, ook niet nadat per 2019 opnieuw een hervorming is doorgevoerd op dit onderwerp (en de huidige heffing is verhoogd tot 7,5% van vermogensinkomsten). In elke geval hebben belanghebbenden (wie niet verzekerd is onder het Franse ziektekostenstelsel en woont binnen EU (ook: Frankrijk)/EER/Zwitserland) de mogelijkheid alle algemene sociale heffingen over het totaal van hun vermogensinkomsten (ook die 2% heffing die nog in geding was na de uitspraak van Hof Nancy) terug te vragen over in elk geval de periode 2016 t/m 2018.
Zodra de Nederlandstalige uitspraak er is (nu nog slechts de Franstalige) zal ik die op vbngb.eu becommentariëren."
Helaas is dat commentaar alleen voor leden van de VBNGB toegankelijk. Maar ik neem aan dat Jan als lid van dit forum ook hier zijn visie wel zal geven.
Graag gedaan Theodora. Het arrest biedt wellicht ook weer steun voor acte III (I= De Ruyter, II = Dreyer) van dit drama: de bestrijding van de heffing van de prélèvement de solidarité sinds 1 januari 2019 waar Jan hierboven op hint.
Inderdaad Lucas, over de hardleersheid van de franse regering gesproken. Ik snap best dat ze geld nodig hebben met de 200 miljoen schade die de gele hesjes tot nu toe hebben aangericht, maar dat moeten ze wel via de juiste kanalen zien binnen te halen. En niet via methodes die in strijd zijn met EU-recht oftewel via buitenlanders die niets van doen hebben met het sociale stelsel van Frankrijk.
Ik ben benieuwd hoe acte III zich gaat ontwikkelen. Maar ongetwijfeld zal Frankrijk ook daarin bakzeil moeten halen.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr