29 mei 2025, de werkweek van onze ambassadeur

Door de ambassade werd ik verzocht om de wekelijkse updates van onze ambassadeur in Frankrijk; Jan Versteeg, onder uw aandacht te brengen. Aan dat verzoek kom ik graag tegemoet, de verslagen van onze ambassadeur zijn informatief voor Nederlanders in Frankrijk en prettig leesbaar.

Veel leesplezier!

Twee thuislanden

Een paar weken geleden gaf ik u de mogelijkheid mee te loten om één van de vijf beschikbare exemplaren van het boek “Dutch-Paris, le plus grand réseau européen de résistance” van Megan Koreman te ontvangen. Door alle drukte was ik er nog niet aan toegekomen, maar deze week hebben we dan eindelijk de loting gedaan. Van de in totaal 15 personen die zich hadden opgegeven, kan ik nu aankondigen dat Maria Zerotrois , Joséphine Pavillon , Robbie Koopmans , Mary Grahame en @Anita Heije als winnaars uit de bus zijn gekomen. Mail ons graag uw adres (via par-com@minbuza.nl) zodat we u het boek kunnen toesturen.

Het was een korte week (door Hemelvaart en aansluitend een verplichte zgn. brugdag), waarbij het leek alsof de normale werkweek in drie dagen was gepropt. Op de ambassade en op de residentie was het een komen en gaan van bezoeken.

Te beginnen met DG B&I, oftewel Erwin Nijsse, Directeur-Generaal Bedrijfsleven & Innovatie van ons ministerie van Economische zaken en Klimaat. Hij kwam, samen met een zware delegatie van onze werkgeversorganisatie VNO-NCW, naar Parijs voor de tweede verjaardag van het Frans-Nederlandse Pact voor Innovatie en Duurzame Groei. In hun kielzog kwamen meer dan 100 publieke en private belanghebbenden bijeen om banden te smeden op terreinen als schone energie, sleuteltechnologieën (chips, AI, quantum), agrofood en duurzaam transport.

De bijeenkomst vond plaats op het hoofdkwartier van de machtige Franse werkgeversorganisatie MEDEF. Er werd dit keer vooral gesproken over manieren om meer investeringskapitaal te mobiliseren en over het oplossen van knelpunten op de arbeidsmarkt, vooral bij de technisch geschoolde beroepen in de industrie. Voorzitter Patrick Martin kwam zo uit het vliegtuig rollen na een bezoek aan Vietnam met president Macron, maar vond toch de tijd om de deelnemers aan dit Nederlands-Franse samenwerkingsproject, waar de ambassade vanaf de geboorte veel moeite in heeft gestoken, aan te vuren om de kansen te benutten.

Vrijwel tegelijkertijd ontvingen we ook DG M&I, oftewel Afke van Rijn, Directeur-Generaal Milieu & Internationaal bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, die een Nederlandse delegatie leidde voor een bilaterale uitwisseling op hoog niveau over nucleaire veiligheid en het langetermijnbeheer van radioactief afval. We hebben op dit terrein vermoedelijk veel van Frankrijk te leren. In de jaren zestig en zeventig werd radicaal voor kernenergie gekozen, het land heeft een kleine zestig kerncentrales, verdeeld over een twintigtal locaties. De nucleaire sector biedt direct aan 55.000 mensen werk en indirect aan nog eens 165.000.

Dit bezoek komt op een cruciaal moment nu Nederland een nieuw nationaal programma voor kernenergie ontwikkelt - inclusief de bouw van nieuwe kerncentrales - waarbij afvalminimalisatie en veilige opslag cruciale pijlers zijn, ook voor het publieke vertrouwen. Ik mocht de ronde tafel met industrie en overheidsorganisaties voorzitten, maar ik geef toe dat het tegelijkertijd voor mij een spoedcursus kernenergie was.

Tijdens het bezoek werd bekeken hoe Frankrijk milieuoverwegingen integreert in zijn nucleaire routekaart en hoe de bevolking wordt voorgelicht en betrokken. En natuurlijk ook hoe beide landen hun samenwerking op het gebied van veilige en duurzame nucleaire ontwikkeling kunnen versterken. Daarbij moet ik bekennen dat ik lang dacht dat de Franse regering gewoon ooit had gezegd ‘kernenergie is goed voor ons’ en dat de Franse bevolking dat had geaccepteerd en geïnternaliseerd. Maar van Franse kant werd benadrukt dat dit een zeer intensief en continu proces is, waarbij men maximale openheid betracht en zo goed mogelijk probeert te luisteren.

Tussen de bezoeken door gingen andere afspraken en vergaderingen natuurlijk ook gewoon door, net zoals interne besprekingen.

De week eindigde feestelijk op woensdagavond toen ik Dave ontving op de residentie. Vorig jaar was ik nog aanwezig bij zijn concert ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag, het was fantastisch om te zien met hoeveel energie – en een vaste stem - hij het publiek in de bomvolle Grand Rex in vervoering bracht.

Precies 10 jaar geleden was Dave ook op de residentie om uit handen van een van mijn voorgangers het insigne van Ridder in de Orde van Oranje Nassau te ontvangen. Mijn voorganger bedankte Dave voor de bijzondere bijdrage die hij heeft geleverd aan het uitdragen van de Nederlandse cultuur, normen en waarden in Frankrijk. Deze week was hij opnieuw bij ons, dit keer om een Franse onderscheiding te ontvangen, Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres, die hem werd overhandigd door de bekende Franse mediacoryfee Mireille Dumas.

Dave was jong toen hij Nederland in de jaren ‘60 verliet voor Frankrijk, dus Nederland vertegenwoordigt slechts een kwart van zijn leven. Men zegt echter dat de eerste twintig jaar van een leven iemand voor altijd vormen. Het grootste deel van zijn carrière bracht hij door in Frankrijk, waar hij een van de bekendste Nederlanders werd, samen met wijlen voetballer Johan Cruyff en wielrenner Joop Zoetemelk, die woensdag ook aanwezig was bij deze ceremonie.

Dave heeft inderdaad een typisch Nederlands gevoel voor humor en directheid, dat ook de Fransen hebben kunnen ontdekken en waarderen tijdens zijn vele televisieprogramma's. Met het overhandigen van deze Franse onderscheiding is de cirkel weer rond : Dave's twee thuislanden hebben hem een welverdiend eerbetoon gebracht.

Dan als laatste iets waar ik zelf niet rechtstreeks bij was betrokken, maar me wel interessant leek om u te kunnen vertellen. Onze Landbouwraad Martijn Weijtens was deze week op bezoek bij de SAFER Ile de France. SAFER is een overheidsinstantie, gevestigd in elke regio van Frankrijk, die autonoom alle grondtransacties en projecten voor landinrichting in het buitengebied beoordeelt. Het gaat hierbij met name om agrarische projecten, maar het kan ook over ambachtelijke, dienstverlenende, woon- of milieuprojecten gaan. De belangrijkste opdracht van de SAFER komt neer op het in stand houden of verbeteren van levensvatbare (gezins-) bedrijven en het begunstigen van vestiging van jonge boeren.

SAFER Ile de France nam contact op met onze landbouwafdeling om een catalogus te overhandigen van boerenbedrijven in de regio rondom Parijs, die beschikbaar zijn voor overname door Nederlanders, aangezien onze landgenoten bekend staan om hun kennis en hun ondernemerschap. Voor Nederlandse agrariërs kan dit interessant zijn: landbouwgrond is in Nederland gemiddeld 10x zo duur als in Frankrijk. Ander voordeel is de korte keten als je een boerenbedrijf overneemt vlakbij een groot afzetgebied als Parijs, waar publiek woont dat gericht is op kwaliteit, en op lokaal en duurzaam consumeren. De ambassade kan natuurlijk niet optreden als een soort makelaar, maar kan wel contactgegevens doorgeven. De SAFER Ile de France heeft zelfs een Nederlandssprekende medewerker in huis.

Bent u of kent u dus iemand die een boerenbedrijf zou willen beginnen in Frankrijk, dan kunt u contact opnemen met onze landbouwafdeling via par-lvvn@minbuza.nl .

Ik wens u een mooi, lang Hemelvaartsweekeinde.
Jan Versteeg