Britse burenhulp: de carte de séjour

Wanneer je het vreemdelingenrecht goed wilt beheersen dan kun je na je afstuderen als jurist er nog heel wat jaartjes specialisatie aan vastknopen. En zelfs met jaren praktijkervaring staan specialisten zo nu en dan verbaasd te kijken naar de complexiteit van vooral het toelatingsbeleid voor de zogenaamde derdelanders, de TCNs (Third Country Nationals). De goede raadgevingen die de bezitters van een VK paspoort elkaar doorgeven nemen van dag tot dag in aantal toe. Een overzichtelijke samenvatting kwam ik gisteravond tegen. Mocht u buren hebben die in het bezit zijn van het door sommigen verafschuwde burgundy red VK paspoort (liever navy blue) dan kunt u ze misschien een plezier doen met deze link naar de website remaininFrance.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190122, Overheid

Reactie van Theodora Besse op 22 Januari 2019 op 14.57: Dankjewel Rob, ik heb de website naar britse kennissen gestuurd die hier een micro-entreprise hebben. Hopelijk hebben ze er iets aan, hoewel de britse ambassade ook al actief is geweest naar VK onderdanen in Frankrijk.

Reactie van Rob van der Meulen op 22 Januari 2019 op 15.12: Theodora, ik heb de stukken van de ambassade van het VK in Parijs ook doorgelezen en dacht: wanneer ik Brit was, wat kan ik er dan in de praktijk mee? Hier en daar behoorlijk vaag. Verdere invulling door EU lidstaten, afzonderlijk en in communautair verband. Vandaar dat ik benieuwd ben naar de verdere uitwerking van hetgeen door het Matignon in dit persbericht een paar dagen geleden werd aangekondigd. Waar ik veel van opsteek zijn de discussies van de Britten onderling over hoe het bij het aanvragen van zo'n carte de séjour in de praktijk toegaat. Er zijn stevige cultuurverschillen tussen de diverse loketten, waar soms meer wordt gevraagd dan wettelijk vereist is. Of je krijgt na maandenlang getouwtrek een CDS die tot 29 maart dit jaar geldig is zoals Jako er al een als voorbeeld uit had gevist. Vermoedelijk speelt ook hier de complexiteit van de regelgeving de ambtenaren op uitvoerend niveau parten.

Reactie van BassieB op 22 Januari 2019 op 15.39: Ambtenaren maken niet graag fouten. De oplossing is dus niets doen, wegsturen met het bekende kluitje of het onmogelijk ingewikkeld maken. Onze buurvrouw, Schotse en al jaren in Frankrijk kan er smakelijk over verhalen. Ze is vorig jaar Française geworden.

Reactie van Theodora Besse op 22 Januari 2019 op 15.41: Rob, op RIFT las ik dat ze de franse regering gaan vragen om een nationale regeling. Maar zelf blijken ze daar niet erg veel vertrouwen in te hebben. Lijkt me terecht. De praktische tips op RIFT waren heel duidelijk. Daarom heb ik het artikel ook doorgestuurd. Temeer omdat RIFT ervan uit lijkt te gaan dat er een lang Brexit-uitstel gaat komen (t/m 31-12-2020). Van uitstel komt afstel, zeggen ze. Wie weet.

Voorlopig gaan we van de ene datum naar de volgende en alsmaar afwachten. Nu is het weer 29 januari. Ik ben blij dat het mij niet betreft. Vreselijk om in zo'n onzekere positie te verkeren. En nu heeft Labour weer verklaard dat ze een tweede referendum willen! 't Is net een slechte soap.

Reactie van Rob van der Meulen op 22 Januari 2019 op 16.24: Theodora, vanaf vrijdagochtend de 24e juni, ik was enigszins opgelucht gaan slapen, narrow escape dacht ik, toen ik om zeven uur 's morgens op de BBC hoorde dat het dubbeltje (wie heeft er nog een?) naar de Brexit kant was omgevallen volg ik de ontwikkelingen en discussies daar aan de overkant van het Kanaal met enig ongeloof, dat kan niet waar zijn. Analyses in overvloed. Laat ik er in de toonzetting scherzo molto moderato er dan maar een aan toevoegen, als reflectie op die continue cirkelgang die voor geen meter opschiet.

Wanneer de Britten vroeger naar een badplaats gingen was de meest verslavende attractie het reuzenrad. Naar die jeugdervaring verlangen ze volgens mij nog steeds terug, al generaties lang. Terug naar vroeger. Nu in de vorm van cirkelredeneringen. Maar wanneer ze nu buiten komen in de gedroomde realiteit van ooit, en ergens fish and chips willen gaan eten staan ze beteuterd te kijken: closed. Goed, verderop zat er toch een? Ook al dicht. Dan de volgende ochtend maar stopverf / witbrood eten.....We hebben al die liflafjes van het continent toch niet nodig, cappuccino, croissants, pizza's, paellas, opzouten met die handel. We want our fish and chips back. Now.

Behoorlijk wat serieuzer van toonzetting was het speciale Kerst college van de Duitse econoom Hans-Werner Viss, anderhalf uur iedereen in de collegebanken: "Die Bedeutung des Brexit für Deutschland und Europa." Er is ook na wat doorzoeken geen Engelse vertaling te vinden op internet, reden waarom ik een kort interview in de "Frankfurter Rundschau" voor de Engelstaligen hier heb neergezet. Voor hen die de Duitse taal wel machtig zijn is dit een kort maar krachtig interview.

Naast de economische en problemen op menselijk vlak gaat het na de Brexit stevig schuiven in de stemverhoudingen: van een evenwicht tussen de Nordics en de Mediterranen naar iets waar de ministers van Financiën in de noordelijke contreien niet op zitten te wachten (toekomstige minderheid). Het hoofdstuk van de gekwalificeerde meerderheid. Ook een mogelijke verschuiving naar een vesting Europa: hogere tolmuren (bescherming eigen producten), minder aandacht voor de voordelen van geliberaliseerd internationaal handelsverkeer. Op dat laatste punt kon Den Haag, en ook Berlijn, in het verleden vaak gelijk optrekken met Londen. Dat evenwicht gaat nu eroderen. Meer staatsinterventionisme naar eeuwenlange centraal aangestuurde Franse tradities. Brexit: problemen voor ons allemaal.

Reactie van Jako op 23 Januari 2019 op 10.16: IK deel het optimisme over een lang Brexit uitstel niet.

Wie denkt dat de EU wel even akkoord zal gaan met een langdurige verlenging vergeet dat dit niet in het belang is van de EU. De Britten worden geacht uit het EU parlement te zijn vertrokken liefst voor de volgende EU verkiezingen, maar toch uiterlijk voor de eerste zitting van het nieuwe EU parlement om het Brexit proces niet nog complexer te maken met anti-EU Britten in het Europese parlement die meebeslissen over het vertrek van diezelfde Britten.

Uitstel alleen om reden dat er nog geen akkoord is komt er ook niet heeft de EU duidelijk gemaakt. Een verzoek om uitstel van de Britten wordt alleen in overweging genomen wanneer een oplossing aanstaande lijkt, of een grote politieke ommezwaai in het VK aanstaande is. Bijvoorbeeld nieuwe algemene verkiezingen of een nieuw referendum. En dan nog moeten alle 27 lidstaten unaniem akkoord gaan. Als er maar één land dwarsligt, dan volgt geen uitstel.

Ondertussen starten bedrijven hun 'Brexit noodplan' en zijn landen aan deze kant van het kanaal druk met no-deal Brexit voorbereidingen.

Ik ben overigens niet zo bang voor een 'zuidelijke' EU. Je ziet na de chaos in Griekenland, Spanje en binnenkort Italië dat men in die landen een meer Noordelijke ideeënwereld gaat aanhangen, Macron probeert de Fransen vrijwillig zo ver te krijgen, maar creëert daarmee vooralsnog z'n eigen chaos.

Reactie van Rob van der Meulen op 23 Januari 2019 op 10.33: @ Jako: wanneer er maar één land dwars ligt. In de slotfase van onderhandelingen vindt er altijd achter gesloten deuren een shoot-out plaats tussen de betrokken cowboys. Dramatisch aanzwellende muziek, ogen die elkaar de maat nemen, call your bluff, vinger aan de trekker. De onderhandelingsdelegatie met de beste catering, broodjes en veel koffie, blijft het langst alert in dat soort slopende sessies tijdens nachtelijke uren. Appels en peren, alles wordt tegen alles uitgeruild. Spanje, Gibraltar. Britse deelname aan de verdediging van Europa? Wie trekt waar welke rode lijnen?

Reactie van Theodora Besse op 23 Januari 2019 op 11.16: In het Financieel Dagblad vandaag weer een heel artikel gewijd aan de Brexit. Iedereen gist maar wat, niemand weet wat de ander wil noch wat hij zelf wil. Kortom, een zootje. Er valt werkelijk niets zinnigs meer over te zeggen, behalve meegissen en glazen bollen kijken.

Ik geef het op. Heb het er helemaal mee gehad. Afwachten en theedrinken.

Reactie van Karin Maassen op 23 Januari 2019 op 12.18: Als samenwonende met een Brit, weet ik er helaas alles/te veel van. Britten (woonachtig in EU) die nu nog op de hoogte gebracht moeten worden... waar zijn die geweest de afgelopen twee en half jaar? Kop in t zand! Het is schokkend te zien dat er nog steeds Britten zijn die van niks weten, denken dat t zo'n vaart niet zal lopen, ons sturen ze echt t land niet uit, we hebben hier altijd gewoond.... Dat soort. Maar inderdaad, het zijn er nog genoeg die niks weten, of niks willen weten.

Reactie van Theodora Besse op 24 Januari 2019 op 7.42: Een vriend in Nederland stuurde me een email, waarin deze zinnen mbt. de Brexit:

"Het arme Engelse volk misleid en voorgelogen door hun conservatieve elite. Ze zitten met de handen in het haar nu blijkt dat de voordelen van een Brexit er eigenlijk niet zijn, nee, er zelfs steeds meer problemen opduiken nu alles op papier moet worden gezet. De arme, maar dappere doorzetter May die van geen wijken wil weten. Ik vraag me wel eens af of zij überhaupt de slaap wel kan vatten dezer dagen."

Zelf vind ik May "stubborn". Ik had allang een nieuw referendum uitgeschreven. Met de stemming die er momenteel heerst, was het probleem dan meteen opgelost.