Ondersteuning in Frankrijk

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op deze website, een korte voorstelling: mijn naam is Kim(berley), ik ben 25 jaar en nog wonende in Nederland. Ik ben opgegroeid met de mediterreaanse cultuur en wil al sinds ik klein was maar al te graag verhuizen.

Ik loop rond met een vraag en ik dacht dat ik deze het beste in deze groep kon plaatsen. Mocht dit fout zijn of verkeerd, mijn excuses. Ik geef eerlijk toe dat ik niet uitgebreid heb rondgekeken hoe deze site werkt.

De vraag waar ik mee zit, is hoe ondersteuning voor mensen met een beperking geregeld is in Frankrijk. In het specifiek voor mensen met autisme. Jammer genoeg is de situatie op mij van toepassing. Op het moment staat er een diagnose autisme op mijn lijstje, echter is deze niet 100% zeker. Toch wil ik wel alvast wat onderzoek doen.

Om niet al te veel erop in te gaan, in Nederland krijg ik persoonlijke begeleiding (deze is denk ik binnenkort niet meer nodig) en zit ik bij de GGZ centrum autisme met psychologen gespecialiseerd in autisme. Als ik zou gaan verhuizen naar Frankrijk, vraag ik mij af wat voor voorzieningen er zijn voor mensen met autisme daar. Mijn frans is helaas niet sterk genoeg dat ik zelf alle websites kan afstruimen, vandaar dat ik op een site als deze een oproep doe.

Alvast bedankt!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20160210, Gezondheid, Sport en Spel, Overheid

Reactie van Jeannette op 11 Februari 2016 op 14.14: Beste Kimberley,

Het rapport heb ik genoemd om aan te geven hoe treurig het in Frankrijk gesteld is.....

Nee, in Nederland is het ook geen rozengeur en maneschijn verre van dat ik heb een neefje met een beperking en dat is een gevecht met instanties.

Maar goed, je hebt een plan en zoekt bevestiging, die bevestiging krijg je hier alleen niet helaas.

Trek je eigen plan met de wetenschap dat je het dus echt helemaal zelf zult moeten rooien hier in Frankrijk! Dat is de boodschap hier een beetje!

Zorg goed voor jezelf en neem de tijd, geen overhaaste besluiten waarbij je in een patstelling komt te staan! Je bent volwassen en beschikt over heel wat capaciteiten, daar moet je het dan maar mee doen.

Reactie van Raad&Daad op 11 Februari 2016 op 15.58: Beste Kimberly, Er zijn op de website van Raad&Daad mensen te vinden die jou zouden kunnen helpen met in ieder geval goede kennis van medische zorg.

Raad&Daad heeft 123 vrijwilligers die je met raad en daad kunnen bijstaan, daaronder ook mensen met medische zorg kennis.

Kijk maar eens en zoek op: specialisatie en ga op onderzoek uit.

Ik heb hiermee niet willen zeggen dat de voorgaande reacties niet juist zijn. Die zijn ook van veel waarde. Vooral het volg je hart!:-)

Ada

Raad&Daad

Reactie van Ada op 11 Februari 2016 op 18.46: Ik vind dit nogal een wrange reactie Simon.

Soms is het volgen van je hart het juiste, misschien niet het handigste, begrijp me niet verkeerd. Maar als je je hart volgt ben je gelukkig in ieder geval, misschien maar voor een tijdje, maar toch gelukkig en dat is heel wat waard en het maakt je sterk om tegenslagen te overwinnen.

Reactie van yolande kok op 11 Februari 2016 op 20.04: Dank je wel Ada...

Reactie van Natascha Terpstra op 11 Februari 2016 op 20.04: Beste ada, heb je op zich best gelijk in. Maar Kimberley vraagt hoe het is gesteld met de begeleiding van mensen met een milde autistische beperking in Frankrijk. Hier geef ik haar zo eerlijk mogelijk antwoord op. Kimberley geeft aan dit belangrijk te vinden. En ik weet gewoon dat dit heel slecht is geregeld in Frankrijk. Je hart volgen klinkt makkelijk maar is al lastig zonder dat je tegen beperkingen aan loopt. Ik vind t persoonlijk toch wat simpel om gewoon te zeggen doe wat je hart je ingeeft. Ik ben sterk van mening dat je een beslissing die zo belangrijk is weloverwogen moet nemen met alle informatie die je tot je beschikking hebt. Zowel met je hart als met je verstand. Mijn hart ligt in Frankrijk maar nog meer bij mijn kind natuurlijk. En had ik alles geweten dan was ik teruggegaan naar Nederland toen dat nog makkelijk kon. Niks is onmogelijk natuurlijk maar nu is het een heel stuk lastiger voor ons om terug te gaan. En of we hier of daar zitten in ons geval zal ons kind ernstig beperkt blijven.
Ik heb in Nederland als hulpverlener gewerkt. Zowel met ernstig gehandicapten als met jongeren met een milde beperking. Nergens isbhet perfect maar Nederland loopt voorop en Frankrijk bungelt ergens achteraan in de westerse wereld. Als jij andere informatie hebt denk ik dat Kimberley die graag van je hoort. Ik ook trouwens. En met mij de Franse oudergroep waar ik we maandelijks mee samenkomen en alle beschikbare info mee delen.

Reactie van Natascha Terpstra op 11 Februari 2016 op 20.08: Ik gun Je echt alle geluk van de hele wereld Kimberley, maar ik ben t echt eens met Simon.

Reactie van yolande kok op 11 Februari 2016 op 20.09: Misschien is het niet handig Simon van je om te beoordelen wie er wel of niet deskundig is!
Er volgt dan natuurlijk een discussie...van ook een ervaren hulpverlener..

Reactie van Mouse op 11 Februari 2016 op 20.16: Dan rest mij niets anders dan blijven in Nederland. Einde discussie

Reactie van Natascha Terpstra op 11 Februari 2016 op 20.18: Beste yolande, ik vind je adviezen een beetje tegenstrijdig. In een eerdere reactie geef je aan dat een goede voorbereiding inkomsten een taalbeheersing belangrijk zijn. Kimberley geeft zelf nog aan begeleiding.
In een latere reactie geef je het advies volg je hart en ga. Kan ik niet helemaal rijmen. Maar ik heb begrepen dat je een hulpverlener bent. Als dat in Frankrijk is heb je Wellicht nog goede tips/ adviezen voor ons.

Reactie van yolande kok op 11 Februari 2016 op 20.23: Het spijt mij enorm Kimberley dat we met zijn allen over jou heen vallen .
Praat er met je vrienden en familie over...zoek veel uit! Voor een ieder is emigratie een behoorlijke emotionele stap..ik wens je veel wijsheid toe!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.