Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Wanneer je aan zwart-witfoto's van Parijs denkt dan is de naam van Robert Doisneau meestal de eerste die je te binnenschiet. Zijn wereldberoemde foto "Le baisser de l'Hotel de Ville" werd jaren later plotseling onderwerp van een juridische twist over (vermeende) auteursrechten. Er waren plotseling mensen die dollartekens in hun ogen kregen........
Minder bekend zijn de foto's die Cas Oorthuys van Parijs maakte, eind jaren veertig, begin jaren vijftig. Slechts een klein deel van zijn enorme oeuvre van ongeveer een half miljoen negatieven. Het Nederlands Fotomuseum heeft niet zo lang geleden 447 van zijn contactalbums gedigitaliseerd.
Hoe kom ik zo plotseling op dit onderwerp? Bij het opruimen van stapels boeken kwam ik een klein boekje tegen, over Parijs, met als auteurs Cas Oorthuys en Jan Brusse:
Teksten van Brusse en 95 foto's van Oorthuys. Met wat vergeeld plakband is daar deze tekst van de uitgeverij Contact in Amsterdam aan toegevoegd. Dit boekje zal vast nog ergens te krijgen zijn bij een antiquariaat. Jan Brusse begint met een liefdesverklaring aan Parijs in de vroege ochtend. Overigens: een bekend thema: Paris s'éveille....
Schitterende foto's van een Parijs zoals ik dat nooit heb gekend. Toen mijn oudste zoon een paar maanden geleden een appje stuurde met een filmpje vanuit z'n auto opgenomen, hij rijdt rond de Arc de Triomphe en vervolgt zijn weg op de Champs-Élysées, had ik een flash-back. Lang geleden dat hij als kleuter in een rap tempo de vele trappen van de Eiffeltoren beklom. De tekst onder deze twee foto's deed me daaraan terugdenken.
Weergaven: 627
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Legendarische oude rubriek op de zwart-wit TV:
"Hiej Pajijs, hiej Jan Bjusse"
Alexander, mooie filmbeelden van niet lang na de Eerste Wereldoorlog. Mooi wat de digitale techniek voor elkaar krijgt bij het weer restaureren van dit soort films. De oude analoge fototechniek blijft me overigens ook verbazen. Mijn moeder zal eind jaren veertig ter herinnering aan een bezoek aan Parijs dit minuscule boekje hebben meegebracht, slechts vijf bij zeven centimeter, nog net geen postzegelformaat. Zal keurig in een damestasje van die tijd hebben gepast, toen aanzienlijk minder groot dan de luxe exportproducten waar Italië zich op dit moment klaarblijkelijk grote zorgen over maakt. Leg je die kleine foto's onder een scanner dan blijkt daar nog verrassend veel aan details in te zitten, twee voorbeelden, de Arc de Triomphe en la rue de Rivoli:
Gaan we met een achterwaartse hink-stap sprong verder terug in de tijd, dan komen we uit bij een boekje uit omstreeks 1880 voor de schoolgaande jeugd, "Een reisje door Europa"
Doorbladerend naar Frankrijk lopen we dan komend vanuit Brussel vooral door een Parijs dat het nog zonder Eiffeltoren moest stellen. Het is cityhoppen avant la lettre voor de de jonge lezertjes, pagina 1 en pagina 2.
Zelf heb ik ook al een aardige verzameling nostalgische boeken van Parijs waaronder een Beadecker reisgidsje uit 1887, inderdaad de Eiffeltoren stond er toen nog niet. Maar kennen jullie Gerrit Verhoeve en zijn museum De Franse Verleiding die een enorme hoeveelheid boeken en memorablia bezit over Parijs en Frankrijk. https://www.youtube.com/watch?v=YcCA4UGyOsg
Dit is zijn heerlijk rommelige website: https://www.defranseverleiding.nl/
@ Ferry, Alexander, de eerste keer op vakantie naar Frankrijk. Dat je dan naar Parijs moest gaan werd je vanaf de eerste klas van de middelbare school al meteen duidelijk gemaakt. Een reisgids was eigenlijk het sluitstuk van een jarenlang durende reclamecampagne....
Bron: Frans zonder moeite, de Assimil methode met grammofoonplaten voor de uitspraak.
Beste Rob,
Als weduwe van Jan Brusse vond ik het heel erg leuk om te ontdekken dat er nog steeds mensen zijn die zijn naam kennen. Reeds 25 jaar overleden, zijn boekjes zijn absoluut enigszins gedateerd maar nog steeds leuk.
Merci beaucoup
Beste Josephine,
En ik eerst nog m'n best gedaan om alle ins en outs van het auteursrecht diagonaal lezend op het netvlies te krijgen.....Kortom, jouw bericht stelt me gerust. En inderdaad, naast de boeken op de middelbare school was de stem van Jan Brusse en wat hij schreef iets dat me nieuwsgierig maakte naar dat toen nog verre land. Eigenlijk moet ik zeggen: nog nieuwsgieriger. Mijn grootmoeder van moeder's kant was een Ducrocq, afstammelinge van de eeuwen geleden hier naar toe gevluchte Hugenoten. Als jong meisje werd zij geacht aan tafel Frans te spreken.... Dus dat ik geen Kapitein Rob ben geworden - een jongensdroom - die met zijn zeilschip de Vrijheid over de zeven wereldzeeën zwerft maar landrot die Frankrijk blijft verkennen en ontdekken komt niet helemaal uit de lucht vallen. Parijs in de naoorlogse jaren, ik blijf deze reclame voor de Borgward Hansa (voorloper van de Isabella) nog steeds een plaatje vinden. Ook de elegante kleding (Margriet, Libelle etc.) van de dame die daar met de Eiffeltoren op de achtergrond ongedwongen een kiekje neemt, wel zuinig zijn hoor, we hebben maar twee fotorolletjes bij ons.....
Alors, un grand merci à Jan Brusse.
Ik heb het boekje even tevoorschijn gehaald en ja…al die oude plaatjes van Parijs. Prachtig !
Ik word dan helemaal nostalgisch, de tijd dat de Hallen nog bestonden ! Maar nu stop ik want dit wordt oudemensen-praat.
Bedankt voor de reaktie
josephine
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr