Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Is alcoholisme een ongeneeslijke ziekte? Kan een alcoholist na een afkick-kuur ooit weer gezellig een glas meedrinken?
Iedereen zal deze vragen beantwoorden met: "Eens alcoholist, altijd alcoholist. Na een ontwenningskuur mag een alcoholist nooit meer één druppel alcohol drinken!" Dat klinkt logisch en simpel. Voor verreweg de meeste alcoholisten blijkt het echter op de duur een praktisch onmogelijke opgave.
Toen bleek dat een van mijn beste vrienden al jaren een ongelijke strijd voerde met zijn alcohol-afhankelijkheid voelde ik zowel medelijden als machteloosheid. In mijn familie van moederskant komt namelijk alcoholisme voor. Mijn 4 jaar jongere zus (alcoholiste sinds ze 20 was en diverse keren zonder blijvend resultaat opgenomen in een verslavingskliniek) is op 54-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker overleden.
Wederzijdse vrienden die niet weten wat verslaving inhoudt, babbelden tegen mijn vriend luchtig over "een kwestie van wilskracht" en kwamen met goedbedoelde maar zinloze adviezen. Hij praatte er vrij open over. Na zelf onnoemelijk veel pogingen te hebben ondernomen om met drinken te stoppen, die alle gedoemd waren te mislukken, heeft hij zich vorig jaar uiteindelijk laten opnemen in een franse verslavingskliniek.
In de kliniek ontmoette hij lotgenoten, niet alleen alcoholisten, maar ook drugs- en gokverslaafden. Sommige alcoholisten verbleven er al voor de derde, vierde of vijfde keer. Iedere keer vielen ze enige tijd na de kuur onvermijdelijk weer terug. Mijn vriend was echter vastbesloten om nóóit meer terug te keren naar de kliniek. Hij hield zich stipt aan het programma van individuele en groepsgesprekken. Ook hield hij nauwkeurig het voorgeschreven dagboek bij. Maandenlang dronk hij geen druppel, want wanneer in de kliniek bij een onverwachte controle of tijdens de verplichte controle na een vrij weekend ook maar 0,1 promille alcohol in het bloed werd gevonden werd de patiënt zonder pardon de volgende morgen op straat gezet.
In zijn vrije tijd las hij op internet alles over oorzaken en behandeling van alcoholisme. Overal kwam hij dezelfde informatie tegen: met deskundige hulp en begeleiding afkicken en daarna nóóit meer één druppel alcohol. Hem werd door de artsen zelfs geadviseerd om na ontslag uit de kliniek geen azijn te gebruiken!
Op een dag vond hij op internet La méthode Sinclair, in het Nederlands de Sinclair-methode, in het Engels the Sinclair method. Een methode waarbij met behulp van een medicijn (Naltrexone) patiënten van de drang tot drinken van alcohol worden bevrijd zonder de voor hen vrijwel onmogelijke opgave om niet te drinken. Sterker nog: voor het slagen van deze methode móét je alcohol drinken. Daarom wordt de Sinclair-methode ook wel aangeduid met "drinken tot je nooit meer dorst hebt". De grote voordelen van deze methode zijn:
1. de patiënt wordt voorgoed verlost van de niet te weerstane drang naar alcohol;
2. langdurige opname in een verslavingskliniek is niet nodig (belangrijk voor mensen met een baan, die niet willen dat hun omgeving weet heeft van hun alcoholverslaving);
3. Naltrexone is niet-verslavend en je wordt er als je drinkt niet doodziek van, zoals het geval was met het vroegere middel disulfiram, beter bekend als Refusal.
De methode is ontdekt door de amerikaanse verslavingsdeskundige arts David Sinclair (al jaren werkzaam aan het National Public Health Institute in Helsinki). Tijdens zijn studie medicijnen aan de universiteit van Cincinnati deed hij al onderzoek naar de werking van de hersenen. De waarde van zijn onderzoeksresultaten wordt tegenwoordig in de medische wereld algemeen erkend. Sinclair toonde onder meer aan waarom de traditionele behandelmethode van alcoholisme (totale onthouding) de zucht naar alcohol op de duur juist versterkt. Daardoor valt binnen één jaar na de traditionele behandeling 90% van de patiënten weer terug. Vijf jaar later is dat percentage gestegen tot 95%.
Het aantal definitief genezen patiënten via de Sinclair-methode bedraagt 78%! Van de 22% bij wie de methode niet aanslaat, neemt bijna de helft niet consequent Naltrexone alvorens alcohol te drinken. Dat betekent dat de Sinclair-methode in bijna 90% van de gevallen van alcoholisme effectief is.
Toen mijn vriend de Sinclair methode besprak met de behandelende artsen in de kliniek werd deze spottend afgedaan als flauwekul. Nooit meer drinken was volgens hen de enige mogelijkheid. Na zijn ontslag uit de kliniek hield hij de geheelonthouding twee maanden vol. Toen bezweek hij. Het begin van een voor hem welbekend en uitzichtloos einde.
Hij durfde niet naar zijn huisarts om hem de Sinclair-methode voor te stellen, bang als hij was dat ook hij hem zou uitlachen. Op aanraden van een ongeruste vriend ging hij toch. Tot zijn opluchting moest de huisarts allesbehalve lachen. Hij stelde een aantal vragen, bleek geïnteresseerd in "La méthode Sinclair" en verklaarde zich bereid mee te werken aan wat voor hem (én voor mijn vriend) min of meer een experiment was. Hij schreef Naltrexone voor, waarvan mijn vriend altijd één uur voordat hij alcohol gaat drinken een pil moet innemen. Nu, na vele maanden, voelt hij vrijwel geen behoefte meer om alcohol te gebruiken. Hij kan in gezelschap gewoon een glas meedrinken, op voorwaarde dat hij een uur voordat hij drinkt Naltrexone inneemt.
Waarom is de Sinclair-methode niet algemeen bekend en waarom wordt de methode niet vaker gebruikt voor de behandeling van alcoholisme? Dat wordt op de website Sinclair-methode.com uit de doeken gedaan:
1. Niemand verdient geld met de Sinclair-methode. Er is geen peperdure kliniek of maandenlange begeleiding nodig. Naltrexone is een relatief goedkoop middel. De farmaceutische industrie wil er daarom niet in investeren en redeneert: No profit, no promotion.
2. Na jarenlang voorschrijven van geheelonthouding met als resultaat terugval is de reguliere hulpverlening ervan overtuigd dat alcoholisme een ongeneeslijke ziekte is.
3. De AA werd opgericht in het jaar 1939. The Sinclair Methode stamt uit het begin van de 21e eeuw en is nog vrij onbekend. Oude waarheden zijn, ook in de medische wereld, moeilijk te veranderen.
4. Sommige artsen schrijven Naltrexone voor in combinatie met geheelonthouding en komen dan onvermijdelijk tot de conclusie dat het middel niet werkt. Hoe vreemd het ook klinkt: Naltrexone werkt alleen in combinatie met alcoholgebruik!
Vrijwel iedereen kent probleemdrinkers in zijn omgeving, die al alles hebben geprobeerd om ervan af te komen. Het kan nuttig zijn om deze mensen te wijzen op de Sinclair-methode en op een van de websites. Probleemdrinkers die hun franse huisarts willen vragen om Naltrexone voor te schrijven kunnen ter informatie van de arts dit document (pdf) van de franse website printen, dat speciaal voor behandelende artsen is geschreven.
In 2008 is een engelstalig boek over de Sinclair-methode verschenen, getiteld "The cure for alcoholism", van de hand van de arts en klinisch psycholoog Roy Eskapa, met een voorwoord van David Sinclair. Het is gratis te downloaden via deze NL-talige website (in pdf). Het boek is ook verkrijgbaar bij Amazon en Bol.com. Tot nu toe is het in geen enkele taal vertaald. Roy Eskapa was twee jaar geleden begonnen aan een vernieuwde uitgave, waarin hij praktische tips zou verwerken op basis van ervaringen van gebruikers van de Sinclair-methode. Helaas werd hij ziek. Omdat sinds de eerste druk inmiddels 10 jaren zijn verstreken geeft de nederlandse website deze praktische tips onder de titel "Hoe pas je de Sinclair-methode optimaal toe?".
Hoe lang moet de patiënt Naltrexone blijven gebruiken? Na verloop van tijd verdwijnt de niet te weerstane drang naar alcohol voorgoed. Dat duurt van zes maanden tot één à twee jaar. Iedere patiënt reageert verschillend op Naltrexone. Maar... zijn leven lang zal de genezen alcoholist, die dus geen drang naar alcohol meer voelt, een uur voor hij alcohol drinkt Naltrexone moeten innemen. Hij moet het medicijn dus altijd bij zich dragen, voor het geval dát. Of hij moet een keer afzien van meedrinken, wat hem na genezing minder moeilijk zal vallen. Zodra hij ook maar één glas alcohol drinkt zonder tevoren Naltrexone te gebruiken is hij weer terug bij af. Zie Definitieve Genezing Alcoholverslaving.
Weergaven: 5150
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Als je de rest van je leven continue dat spul bij je moet hebben voor als je een wijntje drinkt kun je niet van definitieve genezing van alcoholverslaving spreken.
Nu circuleren er op internet meerdere van dit soort uitgebreide verhalen over diverse ongeneeslijke aandoeningen die allemaal dezelfde strekking hebben, het is een wondermiddel, de reguliere wetenschap wil er niets van weten, en een uitvinder waar niemand van gehoord heeft en die bovendien mateloos wordt tegengewerkt. Ik heb zo mijn twijfels.
Herman, je hebt op internet gezocht, maar heb je mijn artikel wel echt goed gelezen? En ook de NL website helemaal bestudeerd? Al mijn links aangeklikt en gelezen?
Alcoholverslaving houdt in de niet te weerstane drang om alcohol te drinken, in het Engels "craving" genaamd. Wanneer je daarvan bent bevrijd ben je genezen. Je voelt niet meer op elk moment van de dag de dringende behoefte aan alcohol, omdat je zonder alcohol niet kunt functioneren. Je kunt het drinken dus gemakkelijk laten, zonder "craving". Dat lukt met de traditionele methode nooit.
Maar áls je alcohol wilt drinken, vaak in gezelschap, dan moet je dus altijd eerst de pil nemen. Anders gaat het (versneld) weer mis. Natuurlijk zijn mensen skeptisch over deze methode. Onbekend maakt onbemind. Maar voor probleemdrinkers die al alles hebben geprobeerd is het zeker de moeite van het proberen waard.
Er is over de Sinclair methode ook een film gemaakt, waarvan de trailer op Youtube staat:
John, goede vraag. Wat is verslaving? Ook voor jou geldt: lees mijn links. Aan Herman heb ik geprobeerd uit te leggen (in mijn lekentaal) wat verslaafd is: "craving" naar alcohol, móéten drinken en als je drinkt niet meer kunnen stoppen, maar steeds sneller drinken.
Dat is wat ik heb gezien en meegemaakt in mijn familie en bij mijn vriend. Wanneer je iedere dag meer dan twee glazen drinkt of wanneer je een dagelijkse "sociale" drinker bent vanwege bijvoorbeeld je beroep, dan loop je een risico om verslaafd te raken.
Dat wil zeggen dat bepaalde hersencellen schreeuwen om alcohol! (Of om drugs of gokspelen, of om een bezoek aan deze website, Facebook of Twitter). Je maakt alles afhankelijk van en richt je leven in naar je behoefte aan welk middel dan ook. Je kunt dus niet meer meedoen met normale sociale activiteiten, want je wilt steeds weg om gehoor te geven aan de steeds luidere roep van je hersenen om (in dit geval) alcohol. Dat is volgens mij verslaving.
Machteld, dank voor je reactie. Ik heb gehoord van een middel dat op dezelfde manier werkt tegen rookverslaving. Ik heb er niet naar gekeken en wilde het in mijn artikel niet noemen, omdat dat de aandacht teveel zou afleiden. Maar eerlijk gezegd is mijn vriend ook zwaar verslaafd aan het roken, waar hij eveneens al jaren vanaf probeert te komen. Dus ik ben blij dat jij het noemt.
Hallo Herman, begrijp je reactie want is medisch onderwerp en dit is geen medische website. en als je zelf of in je naaste omgeving niet met alcoholisme te maken hebt (gehad) ga je je er niet in verdiepen.
Heb zelf heel veel over de Sinclair Methode gelezen. Nee, Sinclair was geen uitvinder maar een wetenschapper en de meeste wetenschappers zijn niet bekend bij naam of ze moeten een wondermiddel uitvinden en dat is dit niet. Het is een wetenschappelijke methode, ontstaan uit wetenschappelijke onderzoeken die hier aan voorafgegaan zijn vanaf begin jaren 60. Inmiddels is de Sinclair Methode de basis voor het officiële behandelingsprogramma van alcoholisten in Finland. In de VS en andere engelstalige landen wordt de methode meer en meer officieel toegepast (door artsen en niet door kwakzalvers waar jij het over hebt). Op dit moment is het voor mensen die afhankelijk zijn van alcohol de enige eventuele hoop op een normaal leven. Dat ze een pilletje moeten nemen? Nou en? Dat moeten zoveel mensen die een ziekte hebben (hartklachten, hoge bloeddruk etc.) dus waarom is dat zo beladen als het om alcohol gaat?
Reactie op John : ja, herkenbaar. Mijn man had geen enkel begrip voor mensen die afhankelijk zijn. Totdat in een discussie hij zei : "dat moet toch wel erg moeilijk zijn om nooit meer een druppel te drinken, wie kan dat eigenlijk? Ik niet en ik zou me vreselijk onder druk voelen staan bij elke "sociale gelegenheid"".
Artsen reageren verbaasd over de methode omdat het medicijn Naltrexone (al 20 jaar op de markt en het patent is dus verlopen) al gebruikt werd voor alcoholverslaving maar zonder veel resultaat. Het is de wijze waarop het in de Sinclairmethode gebruikt wordt die het verschil maakt.
De twee artsen (1 nederlandse en 1 franse) die ik erover gesproken heb, vonden het na lezing van het boek en de medische documenten zeer interessant en logisch. Ze waren beide bereid om hun patienten hiermee te helpen.
Bedankt Theodora voor je stukje en de mensen die geïnteresseerd zijn kunnen dus het boek lezen en alle andere documenten o.a. de engelse website van de cthreefoundation.org
Ook jij bedankt, Barbara, voor je bijzonder uitgebreide aanvulling!
Klopt Alexander, zoetverslaving is ook verschrikkelijk. Dat zijn alle verslavingen. Toch is de ene verslaving verwoestender dan de andere. En omdat van alcoholisme de verwoestende effecten zowel psychisch, lichamelijk, sociaal zijn en vaak ook anderen treffen (verkeersongelukken, mishandelingen, vernielingen), is het logisch dat daaraan de meeste aandacht wordt besteed.
Zoals Machteld al schreef bestaat er ook een soort Sinclair-methode tegen rookverslaving. Ook van rookverslaving worden anderen medeslachtoffer. Maar van zoet-, gok- en drugsverslaving heeft meestal alleen de verslaafde zelf last, hoewel ze zoals alle verslavingen handenvol geld kosten die aan een eventueel gezin worden onttrokken.
Theodora, interessante ontwikkeling, ik had al wel eens gehoord van Sinclair, maar me er nog nooit in verdiept. Nu even beetje gelezen en wat opvalt in alle onderzoeken is dat je alcohol moet blijven drinken, anders werkt het middel niet (dat is ook de oorzaak dat in diezelfde onderzoeken dat dit middel niet werkt in de controle groep die helemaal niet meer drinkt)
Ook interessant (onderzoek Volpicelli):
During the 12-week study, only 23% of the naltrexone-treated subjects met the criteria for a relapse, whereas 54.3% of the placebo-treated subjects relapsed. (oftewel placebo helpt in 46% van de behandelingen)
Ik vond ook wat andere cijfers o.a. in Huisarts en wetenschap gepubliceerd (22000 onderzochte "patienten"):
https://www.henw.org/artikelen/medicatie-bij-problematisch-alcoholg...
gebaseerd op deze meta-studie
https://effectivehealthcare.ahrq.gov/topics/alcohol-misuse-drug-the...
en als laatste deze, een beetje extra therapie erbij helpt wat beter (maar ook hier opvallend minder slecht scorend placebo)
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr