Franse tuten-vriendelijkheid alias beleefdheid

We stonden met tien auto’s voor het stoplicht. Vijftig meter verderop mochten negen auto’s doorrijden. Vlak voor de mijne haast een gendarme zich met een paar grote stappen naar het midden van de weg. Met een resoluut gebaar word ik naar de kant gedirigeerd. Foute boel! Als ik ben uitgestapt, vraag ik op vriendelijke, maar wel wat pesterige toon èn in het Nederlands of meneer Nederlands spreekt. Dat blijkt niet het geval. Dus ik spreek nu eventjes geen Frans. Waarom zou ik het die monoglotes Fransen gemakkelijk maken?

Door de ervaring gerijpt snap ik dat hij le permis et la carte grise wil zien. Die zijn in orde. Nu maakt hij duidelijk dat hij ook de verzekeringspapieren wil zien. Ik wijs op het vignet op de voorruit. Zijn collega knikt, want die heeft het al gecontroleerd. En - merde-merde! - de banden blijken ook al goed. Wat nu?

Ik word in gebiedend Frans naar het plein aan de overkant gestuurd – met auto en al. Ik begrijp dat natuurlijk niet onmiddellijk. Als ik op dat plein eindelijk naast de tutenauto sta, vraagt die ene nogmaals naar mijn rijbewijs, gaat in de auto zitten, slaat iets open dat op een computer lijkt en begint vakkundig het toetsenbord te bewerken. Vakkundig?

Hij wist zijn verse tikwerk en begint opnieuw. Zijn collega kijkt hoopvol toe. De tweede poging om met weet-ik-veel-met-wie-of-wat contact te krijgen, mislukt ook al. Ik wil weten wat ze doen en spreek opeens Frans. Die lummels tonen zich niet eens verrast. En geven geen antwoord.

Hun derde controlepoging mislukt eveneens. De heren geven het op. Pas als ik mijn rijbewijs terug heb, vraag ik nogmaals naar de bedoeling van al dit gedoe. Het blijkt dat ze mijn permis niet vertrouwen. Die kan ik - nom de dieu - wel vervalst hebben!.... Dus willen ze de echtheid daarvan vaststellen. Maar ja: met al dat moderne spul, da’s echt niet een-twee-drie gedaan, hoor! Ze lopen zonder verder iets te zeggen weg. Zijn ze teleurgesteld? Ik bedank ze, in het Frans! en uiteraard uitermate vriendelijk, voor hun vertrouwen. Ik hoor een van de twee iets mompelen. Maar ik weet niet of dat voor mij is bestemd. Het zal toch geen excuus geweest zijn?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190602, Korte Verhalen, Overheid

Reactie van Tessa48 op 3 Juni 2019 op 9.57: Het doet mij deugd te lezen, dat de Franse politie-ambtenaar zich houdt aan hetgeen hij/zij, onder ede of belofte, heeft toegezegd te zullen doen. Dit natuurlijk zonder verlies aan neutraliteit.

Hoe anders is het tegenwoordig in Nederland waar men, kennelijk, druk is met het bijwonen (of zelfs organiseren) van iftars, waarmede men, althans naar mijn mening, de neutraliteit, die dit overheidsorgaan dient uit te stralen, ernstig geweld aan doet.

Reactie van Ingrid de Eerste op 3 Juni 2019 op 9.59: Ik vind de gendarmes over het algemeen heel correct. Dat in tegenstelling tot de police nationale.

Reactie van Ingrid de Eerste op 3 Juni 2019 op 10.01: Trouwens, de gendarmerie is het leger, de PN ambtenaren.

Reactie van Tessa48 op 3 Juni 2019 op 10.34: In aanvulling en duiding op mijn eerdere bijdrage:

het houden/organiseren van kerkdiensten, bhoeddistische- Joodse en of andere religieus gerelateerde zaken/bijeenkomsten, behoren, mijns inziens, niet tot de taak van dit overheidsorgaan. In het uiterste geval kan het corruptie in de hand werken.

Reactie van Coco Dubbelboer Phoelic op 3 Juni 2019 op 10.43: Wellicht een goed idee om terug te vertrekken naar Nederland waar je gewoon Jan Piet of Klaas tegen de politie kunt zeggen De Nederlandse Politie die bijna onderdanig vraagt of je misschien zo vriendelijk wilt zijn om te stoppen , je bereid bent om ,als het u even uitkomt, de papieren te laten zien etc..... Het hangt helemaal van je eigen attitude af hoe de gendarme je benadert.
Zelf heb ik nog nooit een onvertogen woord gehoord bij een aanhouding. Het tegendeel ze waren steeds vriendelijk en behulpzaam .

Reactie van Lucia op 3 Juni 2019 op 11.38: @Dick, mag ik vragen waarom je met grote letters schrijft, het komt voor mij over als schreeuwen en als je dan ook nog een beroepsgroep, die in mijn ogen zeer netjes en adequaat te werk gaat, zo neerzet dan schreeuw je wel erg hard in het negatieve.

Reactie van Hans Haamke op 3 Juni 2019 op 12.38: Wat betreft de grote letters en de verdere invulling in alinea's en witregels : Heerlijk ! Kan nu rustig lezen zonder te turen, dus wat mij betreft mag dit vaker zo gebeuren. Zou er een overmaat aan Kapitalen komen, dan wordt het inderdaad schreeuwerig, maar ik vind het nu alleszins redelijk.

Overleden Reactie van Susan op 3 Juni 2019 op 13.59: Hans gewoon op Ctrl drukken en je wieltje v.d muis laten rollen dan krijg je de tekst zo groot al je wilt.

Reactie van Hans Haamke op 3 Juni 2019 op 15.57: Zo blijf je leren, Susan ! Alhoewel mijn Magic Mouse geen wieltje heeft, werkt dit op de MacBook ook zo blijkbaar.

Reactie van Louise (68) op 3 Juni 2019 op 18.25: In het Frans kun je spreken van "Delit de faciès" = "uw gezicht of uw houding staat me niet aan" maar in dit geval dan wederzijds, haha

Is strafbaar overigens.